Sunday, January 27, 2008

HBS sterker als Ado



Onze linkspoot Victor, ligt al twee weken met koorts in bed. Hij verveelt zich rot! Hij is begonnen met een anti biotica kuur. Wij wensen hem allen een snel en volledig herstel toe.

Marius ontbrak wegens werkzaamheden elders en eerste reserve Richard liet zich niet zien of schitterde door afwezigheid. Ruud, was de verrichtingen van zijn andere zoon aan het bekijken, dus leek het er op dat Victor zonder plaatjes de verrichtingen van zijn team moest vernemen. Gelukkig was de onvolprezen Rolf van de ons allen bekende site http://www.hbsfotos.nl/ , aanwezig om het e.e.a. voor “absent friends” en het nageslacht vast te leggen.

“L’histoire ce répéte!”. De Ado D2, bestaat voornamelijk uit de Ado E-top, waar verleden jaar de D2, ook de eerste wedstrijd verloor en de 2e won.

Onze jongens zijn groter gegroeid, dat is een feit. Hun één jaar jongere en kleinere tegenstanders waren echter stuk voor stuk, snel en behendig aan de bal. Bovendien hebben zij het in de maling nemen van integere scheidsrechters, in samenwerking met hun “vlagger”, tot kunst verheven. Menig maal werd de scheidsrechter in het ootje genomen, door de resoluut omhoog gestoken vlag, wanneer de backs en aanvaller op één lijn stonden. Ook wisten enkele Ado aanvallers, theatraal te Suarezen, nadat zij zelf met het trekken aan de tegenstander waren begonnen. Ach ja, vroeg geleerd, oud gedaan, alle aspecten van professioneel voetbal moeten aan bod komen.

De eerste helft begon goed. HBS had het overwicht en al spoedig diende de eerste kans zich aan. Knap manoeuvreerde centrumspits Jesse D, zich na vier minuten, in een goede positie. Zijn schot miste richting en ging één meter naast. In de 8e minuut, strafte hij het enige foutje van de Ado doelverdediger genadeloos af. De arme sluitpost trapte de bal naar de op ruim 20 meter vrij staande Jesse D. die beheerst de bal in het doel deponeerde.

Onze D1 speelde bepaald niet vlekkeloos, het aanspelen van de voorwaartsen liet te wensen over. Soms werd er te kort en op een kluitje gespeeld; maar belangrijk was dat de gasten in de eerste helft geen reële kans kregen. Ook mag worden opgemerkt dat het als aanvaller goed is om een zodanige positie in te nemen, dat je niet buitenspel staat als je wordt aangespeeld en rekening te houden met grensrechters tot wie de nieuwe buitenspelregels nog niet zijn doorgedrongen; of deze alleen van toepassing verklaren op hun tegenstander.

Enfin, HBS was in de eerste helft sterker, maar verzuimde de overige kansen te verzilveren. ADO had niet mogen klagen als ze de rust met een 3-0 achterstand waren ingegaan.

In de tweede helft maakte ADO duidelijk dat ze zich niet bij een nederlaag hadden neergelegd. Het speelde feller dan in de eerste en liet ook enkele leuke combinaties zien. Onze verdediging wist, soms met kunst en vliegwerk, iedere aanval te pareren. Het was goed te zien hoe Jurgen, die duidelijk in de lengte is gegroeid en in omvang van de taille is afgenomen, zich weerde en voorkwam dat zijn watervlugge opponent alleen op Joost kon afgaan.

Het spel ging, in de 2e helft, op en neer, zonder dat er over en weer goede kansen werden geschapen. Op zo’n 20 meter recht voor het midden van Joost’s doel, trok een ADO aanvaller aan zijn verdediger en viel. De scheidsrechter trapte er in, het schot eindigde in de veilige armen van Joost.

ADO werd sterker en trainer Chris maakte zijn wissels, de goed acterende Cody werd op het middenveld vervangen door de meer verdedigend ingestelde Nils W, die zich prima van zijn taak kweet. Noa,(prima) en Patrick (had al een hele gewonnen wedstrijd gespeeld, dus 6 punten deze week) maakten hun opwachting in de aanval en deden wat zij konden, maar vergroten van de voorsprong zat er niet meer in.

Het is overdreven te stellen dat pompen of verzuipen aan de orde was, maar ADO had het initiatief. Vlak voor tijd, eindigde een mooie combinatie, waarbij het hele rechterverdedigingsblok werd omspeeld, met een schot van een meter of 8 op ons doel. Joost deed waarvoor hij is ingehuurd en pakte de schuiver bekwaam.

De eerste overwinning in het nieuwe jaar is binnen en wel tegen de tegenstander waar verleden jaar de eerste nederlaag werd geïncasseerd. Qua resultaat prima. Misschien ligt het aan de winterstop, begrijp me niet verkeerd, ik ben zeer tevreden, maar ik heb jullie wel beter zien spelen. Dus goed trainen; niet alleen op het bereiken van de aanvallers, maar ook op waar je de bal moet neerleggen om optimaal gebruik te maken van bijvoorbeeld Guido’ s snelheid. Oh ja, nog een tip voor de aanvallers: “Zelfs een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen”, gaat ook op voor buitenspel lopen!

Zoals gebruikelijk had de trouwe D1 aanhang op de tribune plaats genomen. Vandaag werden Stijn en de zijnen ook aangemoedigd door een horde jonge dames die zich heel tactisch achter de bank van ADO hadden opgesteld. Hun aanmoedigingen hadden zeker effect. Op een gegeven moment liep een kennelijk geplaagde ADO coach, het veld in om het de scheidsrechter te overleggen, wat er precies gezegd werd, was op de tribune niet hoorbaar, maar de dames werden verzocht zich verder van de bank op te stellen. Gezien het uiteindelijke resultaat mogen jullie de dames wel dankbaar zijn voor hun aandeel in de psychologische strijd.