Van onze analyticus de heer R. Wisse.

Full Speed – HBS

Ik had marius beloofd iets te schrijven voor op de web-site en web-blog. Nou en met de Sint op komst kan je je beter goed gedragen en dus is het nu beloofd is beloofd. Oké dat de charmante vrouw van Marius er nog steeds in trapt “ik moet tot laat werken” begrijpt niemand maar wie gaat er iets van zeggen. Voetballen …. We verzamelen om 07.45 uur en dat valt voor sommigen niet mee. Gezellige mensen van de vorige week staan als geslagen honden in het ochtend gloren. Het heeft hard geregend vannacht en iedereen vraagt zich af ….. gaat het wel door. Bellen met Full Speed (dat verdacht veel lijkt op het gas van een van onze vaders {de mol??}) is niet gemakkelijk. Robin verordent we gaan!! Eind van de straat komt het bericht Afgelast.

Jammer de boys waren snaarscherp en een vette winst gaat nog even niet door. Geeft niks we teren nog een week op de glorieuze 0-0 tegen ADO. Terug op HBS roept iemand (ik denk slaap dronken) doen we nog een training (@$#!$%#@*&) ….. leuk ..doen we. De boys worden nog even aan de tand gevoeld op het kunstgras maar het ware vuur ontbreekt. Wat niet ontbreekt is een gezellig gesprek met pappa’s en mamma’s aan de bar (koffie bar) van ons steeds gezelliger club gebouw. Conclusie geen wedstrijd, wel gezelligheid. Wordt 6 december vast ook weer gezellie.

Knap gelijkspel tegen de E-top van ADO.

Op bezoek bij een club als ADO Den Haag is altijd net iets spannender dan voetballen tegen een andere club.

Niet alleen de spelers zullen dat zo ervaren hebben, maar zeer zeker ook de ouders. Veel familieleden waren dan ook naar het Zuiderpark gekomen om de D2 te steunen in hun uitwedstrijd tegen de E-top spelers van de bekende betaald voetbalorganisatie uit Den Haag.

Afgaand op de stand van de ranglijst was te verwachtten dat HBS flink aan de bak moest om een kans te maken tegen het als nummer een geplaatste ADO. Klokslag elf uur stonden de HBS’s spelers klaar voor de strijd, in het tochtige Zuiderpark. Kennelijk had de technische leiding van ADO nog even extra tijd nodig om de puntjes op de I te zetten, want zes minuten later dan gepland kwamen de gastheertjes pas het veld opdraven.

Vanaf de aftrap was duidelijk te zien dat ADO over een getalenteerd groepje pupillen beschikte. De spelers van ADO wisten elkaar goed te vinden en probeerden door kort positiespel de HBS muur te slopen. Gelukkig was HBS niet van plan hieraan mee te werken. HBS wist goed het gevaar van ADO kant te neutraliseren. Door middel van stevig maar fair spel schakelde HBS knap het aanvalsgevaar van ADO over de gehele linie uit. De grootste kans in deze helft was er een voor HBS; een doorgebroken speler probeerde de bal over de uitkomende keeper te plaatsen, helaas miste dit schot net wat richting en verdween over en naast het vijandelijk goal. Met nog vijf minuten op de klok floot de scheidsrechter af. Kennenlijk had de leidsman zich vergist in de tijd en beloofde beide trainers in de tweede helft vijf minuten langer te laten doorspelen.

De rust had de spelertjes van ADO goed gedaan want het tempo werd in de tweede helft flink omhoog geschroefd. Hiermee probeerde ADO een doelpunt te forceren.
Inderdaad kreeg ADO meer grip op het spel en creerde het nog enkele kleine kansen. Toch was het in de loop van de wedstrijd het leeftijdsverschil wat in het voordeel van HBS begon te werken. Op het fysieke vlak gaf HBS meer dan goed weerstand en ADO had het hier best moeilijk mee. Ook in de tweede helft kreeg een doorgebroken HBS’er de beste kans. Oog in oog met de keeper wist de sluitpost in ADO dienst nog knap zijn vingertoppen tegen de bal te plaatsen en wist zo te voorkomen dat HBS met driepunten naar huis kon gaan.

Na enkele spannende laatste minuten floot de arbiter eindelijk op zijn fluitje en was de wedstrijd geeindigd zoals het was begonnen : 0-0.

Over de gehele wedstrijd gezien een terecht resultaat. Beide ploegen hebben geprobeerd er een leuke wedstrijd van te maken. Met een beetje meer geluk in de afwerking had er iets meer ingezeten voor HBS. Al met al hebben alle veertien spelers van HBS een positief resultaat behaald. Jullie hebben dit als een solide eenheid bereikt. Door goed voor elkaar te willen werken en vechten zien jullie dat de D2 voor niemand onder hoeft te doen.

HBS wint met 2-0 van DHC.

In de week dat de marine het alcohol gebruik in de ban deed, Wouter Bos het eerste televisie debat won van premier Balkenende en Saddam Hussein de doodstraf tegen zich hoorde uitspreken, speelden er zich op het hoofdveld van HBS serieuzere zaken af. Na een week gedwongen rust (herfstkamp) stonden er in totaal 12 spelers van de D2 om klokslag half elf ’s-ochtends klaar om de klus te klaren tegen DHC D2 uit Delft. Wegens interland verplichtingen was Tim niet van de partij en was Victor niet ongeschonden het herfstkamp uitgekomen; met een naar het schijnt een oorontsteking was onze stugge en betrouwbare linksback uit het veld geslagen. Bij deze wens ik Victor beterschap toe en hoop dat hij snel weer van de partij zal zijn.
De tegenstander van vandaag was vorige week aan de poule toegevoegd ten koste van het teleurstellende Escamp D1 uit Den Haag.
Met succes hadden de Delftenaren hun eerste wedstrijd overtuigend gewonnen tegen HMSH.
Omdat wij de wedstrijd tegen HMSH niet verder kwamen dan een 1-1 gelijkspel was er de verwachting dat er hard gestreden zou moeten worden om de drie punten in Den Haag te houden.
Al na enkele balcontacten werd het duidelijk dat vandaag tegen deze tegenstander een goed resultaat haalbaar was. Het spel dat HBS liet zien was geen hoogstaand voetbal maar was wel iets dominanter dan dat van de bezoekers. Geen van beide partijen wist in aanvang van het duel de wedstrijd naar zich toe te trekken. Toch wist Guido te scoren. De keeper van de tegenpartij timede totaal verkeert op de lange bal die door Jesse Draak in de diepte was gestuurd, hierdoor kon Guido knap profiteren en schoot hij als een ijskonijn knap de 1-0 binnen.
HBS was nu in een fase beland waar zij wederom in staat waren om de tegenstander de genadeklap uit te delen. Helaas lukte het de jongens niet om de 2-0 voor rust te maken en gingen we de rust in met een minimale voorsprong. Een marge van 2 of 3 doelpunten had ervoor gezorgd dat de wedstrijd rustig uitgespeeld had kunnen worden.
In de tweede helft moest er dus nog gewerkt worden.
Zoals te verwacht begon DHC met een offensief(je), natuurlijk was het aan de bezoekers gelegen om zo snel mogelijk de aansluitingstreffer te maken. Gelukkig weigerde ons elftal hieraan mee te werken en vrij geruisloos waaide het Delftse stormpje over.
Steeds meer begon HBS grip op de wedstrijd te krijgen en wist Patrick halverwege de tweede helft de bevrijdende 2-0 binnen te schieten. Wederom werd door een van onze spelers de bal in de diepte gespeeld. Door een fout in de verdediging werd Patrick’s doorlopen uiteindelijk beloond met een doelpunt. Natuurlijk was hierdoor de wedstrijd gelopen. Jammer dat het weer zo lang duurde om de wedstrijd definitief in ons voordeel te beslissen. Gelukkig liep alles goed af en konden de jongens de overwinning na afloop vieren. Overigens was er ook nog een andere reden tot vreugde; trainer Robin vierde zijn 23’ste geboortedag. Uitgebreid stonden de jongens van de D2 hierbij stil en trakteerden door middel van een verjaardagslied Robin op een traktatie. Zichtbaar aangedaan genoot Robin van deze aandacht. Al met al een geslaagde zaterdagmorgen.