HBS wint met 2-0 van DHC.

In de week dat de marine het alcohol gebruik in de ban deed, Wouter Bos het eerste televisie debat won van premier Balkenende en Saddam Hussein de doodstraf tegen zich hoorde uitspreken, speelden er zich op het hoofdveld van HBS serieuzere zaken af. Na een week gedwongen rust (herfstkamp) stonden er in totaal 12 spelers van de D2 om klokslag half elf ’s-ochtends klaar om de klus te klaren tegen DHC D2 uit Delft. Wegens interland verplichtingen was Tim niet van de partij en was Victor niet ongeschonden het herfstkamp uitgekomen; met een naar het schijnt een oorontsteking was onze stugge en betrouwbare linksback uit het veld geslagen. Bij deze wens ik Victor beterschap toe en hoop dat hij snel weer van de partij zal zijn.
De tegenstander van vandaag was vorige week aan de poule toegevoegd ten koste van het teleurstellende Escamp D1 uit Den Haag.
Met succes hadden de Delftenaren hun eerste wedstrijd overtuigend gewonnen tegen HMSH.
Omdat wij de wedstrijd tegen HMSH niet verder kwamen dan een 1-1 gelijkspel was er de verwachting dat er hard gestreden zou moeten worden om de drie punten in Den Haag te houden.
Al na enkele balcontacten werd het duidelijk dat vandaag tegen deze tegenstander een goed resultaat haalbaar was. Het spel dat HBS liet zien was geen hoogstaand voetbal maar was wel iets dominanter dan dat van de bezoekers. Geen van beide partijen wist in aanvang van het duel de wedstrijd naar zich toe te trekken. Toch wist Guido te scoren. De keeper van de tegenpartij timede totaal verkeert op de lange bal die door Jesse Draak in de diepte was gestuurd, hierdoor kon Guido knap profiteren en schoot hij als een ijskonijn knap de 1-0 binnen.
HBS was nu in een fase beland waar zij wederom in staat waren om de tegenstander de genadeklap uit te delen. Helaas lukte het de jongens niet om de 2-0 voor rust te maken en gingen we de rust in met een minimale voorsprong. Een marge van 2 of 3 doelpunten had ervoor gezorgd dat de wedstrijd rustig uitgespeeld had kunnen worden.
In de tweede helft moest er dus nog gewerkt worden.
Zoals te verwacht begon DHC met een offensief(je), natuurlijk was het aan de bezoekers gelegen om zo snel mogelijk de aansluitingstreffer te maken. Gelukkig weigerde ons elftal hieraan mee te werken en vrij geruisloos waaide het Delftse stormpje over.
Steeds meer begon HBS grip op de wedstrijd te krijgen en wist Patrick halverwege de tweede helft de bevrijdende 2-0 binnen te schieten. Wederom werd door een van onze spelers de bal in de diepte gespeeld. Door een fout in de verdediging werd Patrick’s doorlopen uiteindelijk beloond met een doelpunt. Natuurlijk was hierdoor de wedstrijd gelopen. Jammer dat het weer zo lang duurde om de wedstrijd definitief in ons voordeel te beslissen. Gelukkig liep alles goed af en konden de jongens de overwinning na afloop vieren. Overigens was er ook nog een andere reden tot vreugde; trainer Robin vierde zijn 23’ste geboortedag. Uitgebreid stonden de jongens van de D2 hierbij stil en trakteerden door middel van een verjaardagslied Robin op een traktatie. Zichtbaar aangedaan genoot Robin van deze aandacht. Al met al een geslaagde zaterdagmorgen.