Nagekomen verslag uitwedstrijd tegen Full Speed

In alle vroegte ging de D2 met de gebruikelijke aanhang op weg naar Full Speed in Delft, voor de laatste competitiewedstrijd van 2006. Enige weken geleden, U hebt het kunnen lezen in het verslag van analyticus Wisse, werd deze wedstrijd afgelast nadat het team de tocht naar Delft al was begonnen en vervangen door een training. Het leek alsof het weer toen beter was dan nu en het was voor enkelen zeer de vraag of de wedstrijd kon doorgaan.

Onze vaste correspondent en fotograaf Marius, liet verstek gaan omdat hij bij moest komen van zijn nachtelijke activiteiten en assistent scheidsrechter Rein, had waarschijnlijk het vertrek gemist omdat hij met het openbaar vervoer naar de verzamelplek moest komen. Dit is pure speculatie, hij kon net zo goed nog niet zijn hersteld van een nachtelijke aanval van zijn “killer” konijn.

Het was bepaald donker toen de jongens aan hun warming up begonnen. Het veld lag er mooi bij, maar het regende en het zou blijven regenen. Het viel enkele ouders op dat een aantal tegenstanders wel heel erg boven onze grootste jongens uittorenden. Of dit te wijten was aan het feit dat het 2e-jaars D’s waren, of dat sommige autochtone Westlanders, behoorlijk uit de kluit kunnen zijn gewassen of dat er een andere redenen waren te bedenken, werd niet geconcludeerd; maar het zou mij niets verbazen als enkele van onze mannen op het veld, lichtelijk waren geïntimideerd door het postuur van sommige tegenstanders.

Dat er zou worden afgetrapt, werd pas voor iedereen helemaal duidelijk toen het kunstlicht werd ontstoken. HBS begon vervaarlijk, maar moest het initiatief al na een vijftal minuten uit handen geven. Full Speed, deed haar naam eer aan en combineerde er lustig op los. Een mat spelend HBS moest toezien hoe de tegenstander, met onhoudbare schoten op een 2-0 voorsprong kwam. HBS, probeerde het wel, maar goede combinaties waren schaars en de kansjes die zich voordeden resulteerden nauwelijks in gevaar.

De HBS aanhang langs de kant trok zich niets aan van de meewarige blikken van de thuis supporters en bleef haar ploeg luidkeels aanmoedigen. Toch moet er sprake zijn geweest van enige berusting in de op handen zijnde tweede nederlaag van het seizoen. Wie had bij aanvang van het seizoen durven hopen op slechts twee nederlagen en drie onfortuinlijke gelijke spelen?

Tijdens de rust was coach Robin, snel klaar met z’n aanwijzingen in de kleedkamer en dronk hij ontspannen een kopje thee in de kantine. Hij had enkele tactische ingrepen gedaan en al snel bleek na de hervatting dat er meer op de helft van de tegenstander kon worden gespeeld. Het was een opsteker dat Quint, toch niet de langste van het team, scoorde uit een corner van rechts. Dat Patrick deze uitstekend kan nemen, bewees hij ten tweeden male, toen de keeper geheel ongehinderd de bal uit de lucht plukte en in zijn doel stapte. Ongelooflijk - 2-2!

Grappig was dat bij dit doelpunt, de scheidsrechter het eens was met een HBS moeder, die de gehele tweede helft de assistent scheidsrechter van de tegenpartij schaduwde terwijl zij haar favoriete team aanmoedigende. De goede man, liet eens per ongeluk een steekje vallen en keek de dame in kwestie schuldbewust aan. Zij gaf verbaal geen commentaar, maar volstond met een blik, niet zo´n ding waarmee gegooid kan worden, maar een bepaalde oogopslag. Ik zal geen namen noemen maar als Marius er als een geslagen hond bijloopt heeft hij er, 9 van de 10 keer, ook één gehad, zo´n blik.

Met hard werken en vooral inzet, bleek het zelfs mogelijk om een 2-3 voorsprong te nemen. Op onnavolgbare wijze schoot Guido uit een onmogelijke hoek de bal achter de keeper. Full Speed gaf zich niet gewonnen en sluitpost Joost, geassisteerd door z’n achterste linie, moest een aantal malen bewijzen dat hij een uitstekende keeper is. Attent kwam hij ver z’n doel uit om de bal weg te poeieren als er weer een Full Speed aanvaller was doorgebroken. Knap ontfermde hij zich over afstandschoten en voorkwam hij meer dan eens dat een doorgebroken speler kon scoren.

Een goede keeper dwingt geluk af, wordt er wel eens gezegd; maar zelden zal men meemaken dat de bal, uit het doel gewerkt kan worden, nadat het driemaal achter elkaar in één en dezelfde aanval een paal geraakt heeft. Meerdere malen moesten Joost, Stijn en Victor zich met ware doodsverachting in de baan van het schot werpen om de tegengoal te verhinderen, dat een scheidsrechter dan inziet dat er sprake is van aangeschoten hands en dat er geen sprake was van opzet getuigt van klasse en sportiviteit.

Het was pompen of verzuipen! Met kunst en vliegwerk; maar vooral met inzet werd de overwinning veilig gesteld. Illustratief was hoe Quint, meeverdedigend toen bij een snelle tegenaanval de backs waren uitgespeeld; zijn tegenstander met een schouderduw wilde afstoppen. Zijn schouder reikte nauwelijks boven de heup van die tegenstander en de goed leidende scheidsrechter zag er een overtreding in. Een hele nuttige, want de verdediging kon zich hergroeperen.

Full Speed was een sportieve tegenstander en zal bij de returnwedstrijd, ongetwijfeld belust op revanche naar Crayenhout komen. Wij doen er goed aan, om dan niet in een dergelijke hoge mate als deze keer te rekenen op Vrouwe Fortuna en de engeltjes van Henk Jan. Op de inzet van het team was in de tweede helft niets aan te merken; toch zou het mooier zijn als jullie ook tijdens wedstrijden, zo combineren en afronden als jullie tijdens de training doen; maar ongetwijfeld minder spannend;-)

Rest mij om jullie alle 14, coach en manager te complimenteren met de behaalde resultaten en een ieder prettige kerstdagen en een goed 2007 toe te wensen. Voor hen die het niet kunnen laten: “Hals en beenbreuk!”