Ter afsluiting van een mooi voetbaljaar was op vrijdag 25 mei jl. voor de spelers, ouders, trainers en fans een barbecue georganiseerd. Voordat iedereen aan de bbq kon beginnen was wel een wedstrijd ingepland tussen de spelers van de D2 en hun vaders.
Vooraf had iedereen gehoopt op mooi weer en gelukkig werden onze gebeden verhoord.
Met een strak blauwe hemel en een fel brandende zon begon de geplande wedstrijd van 5 uur met een half uur vertraging. Doordat miniatuur cricketers het kunstgrasveld bezet hadden moesten wij noodgedwongen illegaal uitwijken naar het nieuwe mooie hockey veld ernaast.
Robin liet zien uit welk hout hij als coach gesneden was en maakte 10 seconden voor aanvang van de wedstrijd de opstelling van de ouders bekend. De jongens van de D2 moesten het stellen zonder Victor en wij gelukkig zonder zijn vader. Uit voorzorg had hij bij het bekend worden van een vriendschappelijke partij tussen ouders en spelers van de D2, snel een vakantie ver buiten Den Haag geboekt. De D2 had als vervanger van Victor, trainer Bart in de basis elf opgesteld.
Voor aanvang van de wedstrijd hadden de meeste vaders van hun zonen te horen gekregen dat door het grote leeftijdsverschil het wel duidelijk zou zijn wie er zou gaan winnen. Enigszins getergd door de uitspraken van het jonge grut was het aan de ouders om te laten zien dat ondanks het leeftijdsverschil van vaak 30 en soms ook nog wel meer dan 40 jaar, voetbal toch een spelletje is wat vaak op wilskracht gewonnen wordt. Uitgangspunt van coach Zanoni was dan ook om binnen het eerste kwartier minimaal drie of vier doelpunten te scoren en om daarna op z’n Italiaans de wedstrijd uit te spelen. Dit was op voorhand een goed idee ware het niet dat er geen rekening was gehouden met de keepers kwaliteiten van ene heer Richard W.
Het eerste gedeelte van de wedstrijd liet een goed combinerend vader elftal zien. Echter na elke uitbraak van de jongens, kon de heer W. de bal weer uit het net graaien. Aangezien coach Robin om onbegrijpelijke reden niet ingreep (was hij met zijn hoofd reeds in het oosten van het land ?!) was ondergetekende zich bewust van de precaire situatie waarin het vader elftal zich bevond en wisselde zichzelf van de spitspositie naar die van doelman. Met een 3-3 stand was het tijd voor de nodige rust.
In de tweede helft ging de conditie meetellen, de jongens van de D2 voerden de druk flink op. Toch werd de wedstrijd met een doelpunt verschil in het voordeel van de vaders beslist. Dit alles door de fluwelen techniek van Vorderman, de onverzettelijkheid van Laros, het inzicht van Nijman, het werkpaard Slingerland, het scorende vermogen van Zandvliet, de altijd aanspeelbare oom van Quint (ben even zijn naam kwijt), de drijvende kracht van coach Zanoni en natuurlijk niet te vergeten de immer aanspeelbare heer W., die terecht halverwege de tweede helft een publiekswissel kreeg, wat jammerlijk genoeg niet werd opgemerkt door zijn eega Monique. Ook Puglia liet gedurende het laatste gedeelte van de wedstrijd nog even zijn voetbal kwaliteiten zien. Wij vaders hebben in ieder geval veel plezier gehad om tegen de D2 te voetballen.
Na de wedstrijd hebben we nog genoten van de heerlijke BBQ, die door Silvia was geregeld. Ruud hebben we niet kunnen bewonderen op het veld maar achter de BBQ kwamen zijn kwaliteiten goed tot recht. Namens de spelers van de D2 werd door Patrick op passende wijze afscheid genomen van Robin en Bart. Zoals ook Rien had aangegeven in zijn speech, was afgelopen jaar voor alle spelers een geweldig leuk jaar geweest, waarin de jongens veel vooruitgang hebben geboekt. Dit alles was natuurlijk niet mogelijk geweest zonder de altijd aanwezige inzet van Robin en Bart. Nogmaals namens een ieder hartelijk dank hiervoor.
Al met al een super leuke afsluiting van een super leuk seizoen.
No comments:
Post a Comment