Saturday, November 24, 2007

De D1 breekt de ban en wint zonder Stijn! BVCB-HBS 1-3



Onze rots in de branding vertoeft ergens in Spanje voor een bruiloft of andere droevige gebeurtenis, terwijl zijn team in Bergschenhoek moest aantreden tegen het thuis matig presterende BVCB. Dat deze tegenstander niet mocht worden onderschat, met een uitoverwinning tegen RKDEO en gelijkspel tegen Ado, was de mannen bekend.

Uw vaste verslaggever, moest wegens verplichtingen aan zijn werkgever verstek laten gaan; dus geen wedstrijdbeelden deze keer en een verslagje van een reserve. Ik zit de laatste tijd vaak in de auto; om een beetje bij te blijven met de actualiteit staat de radio meestal afgestemd op Radio1. De kans op een kakofonie van geluiden dat door de jongelui van tegenwoordig als muziek wordt aangeduid is op deze zender het kleinst. Zo af en toe als er eentje zich dood heeft gespoten of door een bandlid is neergeschoten, een kort fragmentje. De laatste tijd hoor je daar regelmatig reclame van Sire, gericht op ouders en supporters van sportlieden. Er schijnen ook spotjes te zijn op TV, maar die heb ik nooit gezien.

De weergoden waren ons gunstig gezind. Een heldere hemel, weinig wind, zelfs even een aangenaam zonnetje kortom, ideaal voetbal weer. Het complex van BVCB is ruim van opzet en zeer goed uitgerust. Het aantal reclameborden rond het hoofdveld doet vermoeden dat de locale middenstand ruimhartig deze vereniging ondersteunt. Tijdens de warming up, valt op dat BVCB fysiek gezien niet zo veel van onze jongens verschilt. De grootsten waren groter dan de onze, de kleinsten ook. Maar er was geen reden om tegen ze op te zien.

De wedstrijd begon met een iets sterker HBS. Het spel golfde heen en weer. De meest opvallende rol was weggelegd voor de scheidsrechter. Een thuisfluiter uit het boekje. Met SIRE in gedachten, volstond ik met afkeurend gemompel en gefronste wenkbrauwen. Zijn beslissing om net buiten ons strafschopgebied, BVCB een directe vrije trap toe te kennen omdat een aanvaller door twee van de onzen simultaan zou zijn aangevallen was even belachelijk als onjuist. Feit was wel dat de bal hoog in het doel verdween. Joost was kansloos. 1-0!

Toen even later op de rand van het strafschopgebied, rechts van onze doelwachter alweer volkomen ten onrechte een directe vrije trap werd toegekend aan de thuisploeg, hield ik mijn hart vast. Op magistrale wijze tikte Joost de hoog ingeschoten bal over het doel. Joost is letterlijk en figuurlijk gegroeid. Hij is een prima sluitpost en straalt dat ook uit. Er zijn er die vinden dat hij verbaal meer aanwezig moet zijn, maar ik kan mij wel vinden in “Zwijgen is goud.”

Bij de 5e scheidsrechterlijke dwaling, schoot onze grensrechter en statisticus Rein Hoogendijk uit de slof. Luid protesterend wees hij de leidsman er op, dat hij partijdig floot. Ik zag het al voor mij, Rein Hoogendijk aan de virtuele schandpaal, die de officiële HBS website, helaas ook is geworden. Met veel misbaar worden de namen genoemd van vermeende overtreders. Waar ze van worden verdacht en wat hen tot hun vermeende wandaad heeft gebracht wordt ons niet verteld. Ik neem aan dat wij ooit zullen vernemen welke sanctie de overtreders opgelegd hebben gekregen en wanneer van toepassing dat bij nader onderzoek de genoemde sanctie ten onrechte bleek te zijn opgelegd. Ik weet alleen dat als een onverlaat, tijdens of na de wedstrijd, de euvele moed zou hebben om één van mijn oogappels te schoppen, hij kan rekenen op het feit dat ik zal reciproceren. Jammer, als de hoeders van normen en waarden bij HBS of de Nederlandse staat hier aanstoot zouden nemen, ik zou als oude opa natuurlijk beter moeten weten, maar een corrigerende trap op een achterwerk, moet kunnen vind ik.

Gelukkig escaleerde de situatie niet, er viel geen onvertogen woord, de virtuele schandpaal blijft Rein bespaard. Zijn protesten hadden succes,voor meer dan één helft blies het individu onpartijdig. Tijdens het laatste deel van de tweede helft viel hij terug op zijn oude gewoonte. Walgelijk!

In de tweede helft, kon ik de gedragingen van de grensrechter van BVCB waarnemen. Onvoorstelbaar, hoe een volwassen iemand, consequent en schaamteloos zijn eigen club bevoordeeld. Twee volwassen lieden die de tegenpartij een oor aan naaien. Misschien wel een nieuwe doelgroep voor SIRE.

Het moet gezegd worden dat de sfeer op het veld prima was. Er werd sportief gespeeld en er waren geen grove overtredingen. Ook het publiek langs de kant gedroeg zich voorbeeldig en de jeugdige aanhang van BVCB verdient een compliment omdat het tot de slotminuut hun favorieten bleef aanmoedigen.

Kort na de achterstand werd Jesse D in de punt van de aanval op de rand van het strafschopgebied aangespeeld. Koelbloedig werkte hij af: 1-1. De ruststand.

“Gaan wij achterin nu al één op één spelen?”, vroegen enkele HBS fans zich af bij het begin van de tweede helft. Trainer Chris had een extra aanvaller opgesteld. Jammer dat er geen videocamera aanwezig was om het eerste kwartier integraal op Youtube te zetten. HBS speelde soeverein. Er zijn geen superlatieven te bedenken om enkele oogstrelende combinaties te beschrijven. Jesse D en Quint zorgden voor de 1-3. Een goede afspiegeling van de verhoudingen op het veld.

Naarmate de tijd vorderde raakte HBS het initiatief kwijt. BVCB bleef komen. Onze backs kregen het druk en waren heel lief voor hun tegenstanders. Er bleek een logische verklaring voor het gebrek aan stevigheid, (onze jongens spelen nooit hard), zij wilden het risico niet lopen dat de scheidsrechter meer vrije schoppen zou toekennen op Stijnafstand.

De gehanteerde speelstijl kost veel kracht en het zou ook zo maar kunnen dat de collectieve pijp langzaam leeg raakte. Wat kan zo’n helft lang duren! Niemand had bijgehouden wanneer er precies werd afgetrapt, de stadionklok wees 11:30 toen het bevrijdende eindsignaal klonk. Trainer Chris, betuigde tevreden te zijn met de uitslag en het vertoonde spel. Vooral dat eerste kwartier van de tweede helft, viel goed bij hem in de smaak. Op het juiste moment besluiten een extra aanvaller in te zetten is misschien ook wel een idee voor Van Basten!

Een uur en een kwartier later betrad de D3 thuis het veld. Het zonnetje was verdwenen er waaide een koude wind. Het werd een spannende wedstrijd. Tegen de verhoudingen in scoorde HBS. De goed opgestelde scheidsrechter constateerde dat de bal de lijn reeds volledig had gepasseerd voordat de verdediger het wegwerkte. Wat de man naar zijn hoofd geslingerd kreeg, zou zelfs niet gekuist op radio of TV mogen worden uitgezonden. Reclamemakers, ook die van SIRE, weten het al jaren, de boodschap komt niet altijd aan!

Kort na het eerste doelpunt, scoorde Patrick knap de 2-0. Met de rug tegen de muur, werd het uiteindelijk toch nog een overwinning met het kleinst mogelijke verschil. Een knappe prestatie van de jongens. Het werd dus een zespunten weekend voor Opa, die het vierde met een borrel, die overigens al koel stond;-)

2 comments:

Anonymous said...

Voor een andere kijk op de wedstrijd:
BVCB D1
NB
Er wordt met geen woord over de arbitrage gerept, waaruit afgeleid kan worden dat deze vorm van arbitreren, als normaal wordt ervaren door de schrijver van het stuk.

Anonymous said...

Met genoegen las ik op de HBS site, dat één lid van de virtuele schandpaal is afgehaald en weer aan alle activiteiten mag deelnemen. Of hier sprake was van een gerechtelijke dwaling of dat genade voor recht is toegepast of dat er andere redenen zijn, wordt niet vermeld. Is ook niet belangrijk.