HBS wint met 2-1

hbsgda
Vrijdagmiddag rond de klok van zes uur moesten de spelers van de D1 trainen op het kunstgrasveld. Met bakken tegelijkertijd kwam het regenwater naar beneden. Ik was er van overtuigd dat de wedstrijd tegen GDA de volgende dag zou worden afgelast. Gelukkig stopte het in de loop van vrijdagavond met regenen en een flinke wind blies als het ware het natte veld droog. Toch voor de zekerheid de HBS site gecheckt. Hierop stond vermeld dat de velden er netjes bij lagen en dat er dus gewoon gevoetbald kon worden. Het zonnetje scheen uitdagend en als het niet zo hard had gewaaid was het helemaal perfect (voetbal)weer geweest.
De tegenstander van vandaag was de D1 van GDA. De heenwedstrijd had HBS vrij makkelijk gewonnen. De afgelopen drie wedstrijden had de D1 slechts één punt weten te veroveren. Tijd dus om thuis het één en ander recht te zetten. Chris begon met Joost in het goal, een drie mans verdediging; Stijn centraal, Oscar en Julian als backs. Het middenveld bestond uit; Nils Wisse, Nils Nijman en Jesse V. en voorin vier aanvallers; Guido, Cody, Jesse D en Quint. De aanvallende bedoelingen van de trainer waren duidelijk. Nu was het afwachten of de spelers de theorie ook nog in de praktijk konden uitvoeren. HBS was de eerste vijftien minuten van de eerste helft zonder twijfel de sterkste partij.
Twee mooie kansen werden helaas niet benut. Tja, een veldoverwicht is mooi, maar als er niet gescoord wordt blijft alles mogelijk. En dat is nou precies wat er gebeurde. Na een uitgooi voor GDA, op de helft van HBS, wist een speler van GDA oog in oog te komen met keeper Joost. De spits van GDA rondde netjes af en HBS stond met 0-1 achter. De teleurgestelde HBS kopjes gingen hangen en de rest van de eerste helft werd er duidelijk niet goed gevoetbald. Gelukkig wist GDA verder niet te profiteren en was de schade bij rust tot één tegendoelpunt gebleven. Nu hebben we afgelopen woensdagavond bij het grote oranje gezien dat als je blijft voetballen en achterin geconcentreerd de deur op slot weet te houden een grote achterstand omgebogen kan worden in een winstpartij. Met deze geruststellende gedachte genoot ik tijdens de rust van de zonnestraaltjes.
Gelukkig bleken mijn hersenspinsels waarheid te worden. HBS begon goed en fel aan de tweede helft. Wat al snel resulteerde in de eerste kans voor het goal van de GDA keeper. Quint kreeg de bal aan de linkerkant van het goal en haalde hard en beheerst uit. De bal verdween achter de keeper en na enkele minuten spelen in de tweede helft stond de gelijkmaker op het denkbeeldige scorebord. Niet veel later was het de beurt aan Jesse D. Met een schitterend schot wist hij de tweede treffer binnen te schieten. Stijn was met een kopbal dichtbij een goal en een schot van Guido trof snoeihard de lat. HBS kwam de tweede helft gelukkig niet in de problemen en wist alsnog op vrij eenvoudige wijze de wedstrijd winnend af te sluiten. Jammer van de gemiste kansen, als er net wat zorgvuldiger was omgegaan met de kansen was de uitslag vast een stuk hoger geweest. Niemand die daar overigens na de wedstrijd nog aan dacht. De drie punten zaten in de tas en niemand die ze kan afpakken. Volgens mij is er volgende week geen voetbal voor de D1. Op 12 april staat de uitwedstrijd tegen HSV Escamp D1 op het programma.

HBS D1 op paastoer in Venray.

Easter Venray 2008

Vanwege de dreigende weersomstandigheden, de koudste Pasen in 40 jaar werd verwacht, had de organisatie de wedstrijden ingekort tot 2x10minuten. Het hele programma van deze zaterdag zat er voor de D1 om 14:20 op.

Moe, nat en enigszins teleurgesteld baanden de mannen zich naar de kleedkamers om na een warme douche, andere HBS teams aan te moedigen.

Eigenlijk vielen de weeromstandigheden mee. Het regende wel, af en toe zelfs behoorlijk, maar echt onheilspellend werd het niet.

Coach Chris had behoorlijke personele problemen. Met Victor’s afwezigheid had hij rekening gehouden. Maar het ontbreken van Stijn en Cody waren niet alleen grote tegenvallers; maar ook goed merkbaar.

De eerste twee wedstrijden, gingen zuur met 0-1 verloren. HBS bood aardig tegenstand, maar verloor ongelukkig, doch terecht. De laatste wedstrijd was snel beslist, 0-4. Helaas moest Silver met een pijnlijke heup uitvallen en trof het fraaie schot van Patrick geen doel. Volkomen terecht, deze nederlaag.

Toch, zat de stemming er goed in bij de meegereisde supporters; die bezit hadden genomen van de dug out. Maarten Bekker was zo vriendelijk om coach Chris, tactisch bij te staan en deed dat op zijn bekende wijze, tot vermaak van het publiek en de geteisterde coach.

Ach verliezen van een betere tegenstander is geen schande. Zou er morgen nog een wonder gebeuren ?

Quick D1 – HBS D1 4-1

Soms zijn er van die nachten dat ik slecht slaap. Afgelopen vrijdagnacht was zo’n nacht.
Nu moeten jullie niet denken dat ik altijd moeilijk in slaap val. Er zijn nachten waarop ik pas om een uur of vijf in de morgen in mijn nest lig. Ik hoef alleen mijn hoofd op het kussen te leggen en mijn ogen te sluiten en ik ben in dromenland. Afgelopen vrijdagnacht dus niet.
Ik denk dat ik zo’n dertig jaar geleden een jaar of dertien moet zijn geweest. Elke zaterdagmorgen speelde ik een voetbalwedstrijd. Tenminste als het niet afgekeurd was. Als ik ’s-nachts wakker werd en hoorde dat het regende kroop ik uit mijn bed, deed mijn gordijnen een stukje open en keek naar het – door de maan verlichte - grasveldje in mijn tuin. Als ik op het kleine grasveldje een redelijke grote plas water zag liggen wist ik dat de kans groot was dat de wedstrijd van morgen zou worden afgekeurd. Ik baalde dan als een stekker. Ik fantaseerde dan dat ik tenminste twee doelpunten zou hebben gemaakt. De eerste goal zou tot stand zijn gekomen na een geweldige solo vanaf het middenveld en de tweede zou ik in de slotsecondes van de wedstrijd uit een beslissende penalty hebben gemaakt. Natuurlijk rechts van de keeper, koelbloedig en secuur met rechts ingeschoten. Nu voetbal ik al een tijd niet meer en vervloek nog steeds de dag dat ik met voetballen gestopt ben. FC Den Haag bestaat niet meer, ADO speelt kl*te in een lelijk stadion in de Jupiter League en zelfs het Nederlands elftal is al jaren niet meer om aan te gluren. Oké, de uitwedstrijd in Split tegen Kroatië misschien buiten beschouwing gelaten. Clubs als PSV, AJAX doen me niet veel. Natuurlijk spelen er bij deze clubs goede voetballers maar meer dan de helft van zo’n sterren team komt uit verre landen.
Hoeveel spelers van Ajax komen nog daadwerkelijk uit Amsterdam en omstreken? Als het er één of twee zijn dan is het veel. De oude voetbalhelden van vroeger zijn er niet meer. Echte persoonlijkheden als Willem van Hanegem, Johan Cruijff, Aad Mansveld, Johan Neeskens zijn niet meer op de Nederlandse velden te bewonderen. De Nederlandse sterspelers van vandaag maken furore in verre oorden. Madrid, Milaan, Liverpool of Londen. Hartstikke goed en leuk voor de van Nistelrooijen, van Persies en andere getalenteerde ballers maar ik heb er niets mee. Als ik naar die voetballers kijk zie ik kapitale villa’s en dure sportauto’s.
Wat ik mis is passie, de liefde voor het voetbal. Juist die liefde voor het voetbal viel me op toen Julian zo’n acht jaar geleden begon bij de Fjoetjers van HBS. Niet alleen bij Julian maar bij de meeste jongens die nu in de D1 spelen was de spelvreugde duidelijk aanwezig.
Ik draai me nog eens om en zie elf gretige jongens het veld op komen. Zwart shirtje, rode kraag een verticale rood-witte bies, een zwart broekje, zwarte kousen met een rood-witte rand.
De strakke kopjes zijn klaar voor de strijd. Of ze nu winnen, gelijkspelen of verliezen doet er niet toe. Knokken zullen ze. Geen strijd geen glorie. De tegenstander van vandaag is Quick.
Wat een mooie wedstrijd zal dit worden …
De eerste wedstrijd had HBS een flink pak slaag gehad en met ruime cijfers verloren. Volgens mij met een nulletje of zes maar precies weet ik het niet meer ik heb namelijk last van een selectief geheugen. Tijd om dus wat recht te zetten. Aangekomen op Nieuw Hanenburg zie ik al enkele ouders her en der rondom het veld staan. Ik besluit om bij Kees, Rein, Richard, Oscar en Gerrit te gaan staan op de lange zij. De sfeer zat er al snel in. De mannen waren tot de conclusie gekomen dat er vandaag misschien wel een verrassing in de lucht hing. Nee geen regen of sneeuw maar een echte verrassing. Zou HBS kunnen stunten en de pijnlijke thuis nederlaag kunnen goedmaken? Quick is weliswaar koploper maar zou toch als een rode lap voor onze ontketende D-pupillen kunnen werken? Ons overmoedige enthousiasme wordt helaas al snel getemperd. Het spel dat HBS liet zien is … was niet al te best. Op momenten werd er door onze manschappen toegekeken hoe knap en netjes de Haantjes de ballen aannamen, controleerden en per express post verstuurden. Toch moesten we nog een twintigtal minuten wachtten totdat Quick de terechte 1-0 binnenschoot. Waar was nou die beleving? Waar was die wil om te winnen? Enkele krachttermen werden langs de lijn niet geschuwd om het zwalkende HBS wakker te krijgen. Even leek het erop dat HBS zich hervond. Jesse D. schoot - na een van de weinige HBS aanvallen - van ver op de keeper. De keeper van Quick schrok zowaar van de bal die zomaar brutaal was afgevuurd op zijn goal en liet de bal jammerlijk achter zijn doellijn verdwijnen. Een 1-1 stand was toch leuk voor de wedstrijd en de hoop op een goede afloop lag weer in het verschiet. Quick werd gedurende een minuut of tien knap onder druk gezet. Het vastzetten van de tegenstander leverde enkele kleine kansen op. Door directer en feller op de tegenstander te zitten maakten ook de goed spelende Quick spelers fouten.
Vlak voor rust floot de scheidsrechter aan de rechterkant van het strafschopgebied voor een gemaakte overtreding. De bal lag te ver om er direct in te gaan. De luchtmacht van Quick werd naar voren gestuurd. De bal werd richting tweede paal gepompt en daar kinderlijk eenvoudig ingekopt. Niemand maar dan ook niemand van HBS die het de inlopende spelers van kwik moeilijk maakte. Als een tegenstander groter is dan is het natuurlijk moeilijk om te verdedigen. Kies in het vervolg een man, blijf hem volgen en plak tegen hem aan. Doe er vervolgens alles aan om het scoren te beletten. Ik weet dat jullie netjes volgens de regels spelen en zo hoort het natuurlijk ook maar als je een tegenstander een “beetje” hard duwt dan fluit de scheidsrechter echt niet gelijk voor een penalty tegen.
Ruststand 2-1. Helaas sloeg het noodlot toe. Oscar bleek een blessure te hebben opgelopen en kon niet verder spelen. Jurgen net herstellende van een voorhoofdsholte ontsteking had het zichtbaar moeilijk. Toch wist Jurgen van geen wijken en speelde op karakter door totdat ook hij geblesseerd naar de kant moest vertrekken. Tot overmaat van ramp bleek ook invaller Laurens-Jan last te hebben van een blessure. HBS moest dus noodgedwongen verder met tien man. Met wat lijm en plakwerk probeerde Chris het leed nog te verzachtten maar het kwaad was al geschiedt. Quick liep verder uit naar 4-1 en HBS bleef gehavend achter, de wonden likkend. Was er verder nog wat te melden? Nog iets positiefs? Jazeker, … linksback Victor, herstellende van de ziekte van Pfeiffer zat op de tribune te kijken naar zijn makkers. Achteraf had Victor niet de leukste wedstrijd uitgekozen, maar we waren allemaal blij hem weer te zien. Nou jongens volgende week gaan jullie op Paas voetbalkamp. Ik hoop dat jullie veel plezier hebben in het verre Limburg. Wees een beetje lief voor elkaar en droom lekker.

HBS - VOC 0-2

De harde wind die over het veld raasde, maakte mooi voetbal onmogelijk. Tientallen keren vloog de bal over de zijlijn, in de sloot. Op een gegeven moment verzuchte coach Chris “Ik heb geen ballen meer” en werd een groep vrijwilligers ingezet, om continu ballen uit de sloot te vissen.

De rust werd met de beginstand bereikt. Dankzij knap werk van sluitpost Joost en zijn makkers in de achterhoede. Op het middenveld, ging het ook goed en viel vooral het strakke spel van Nederlands veelbelovende linkshandige, toekomstige fast- en openingsbowler op. Het bleek niet eenvoudig de spitsen te bereiken of in kansrijke positie te manoeuvreren. HBS had licht voordeel van de wind, maar de kordaat optredende VOC’ers, leuk in het Engels;-) wisten betrekkelijk eenvoudig onze voorhoede te neutraliseren.

In de 2e helft oordeelde de scheids, op de rand van het strafschopgebied, links van Joost, dat er een directe vrije trap mocht worden genomen door VOC. Hoog knalde de bal tegen de touwen, Joost was kansloos; iedere keeper zou kansloos zijn geweest; dus rekenen wij hem het niet aan. Dat doen wij overigens nooit, ook bij de andere spelers niet.

Zou onze Premier, deze jongens hebben bedoeld toen hij het had over de “VOC mentaliteit?”. Want aan mentaliteit ontbrak het onze bij vlagen alleraardigst ballende gasten bepaald niet. Zij waren vaak net iets sneller en feller aan de bal. Menigmaal kaapten ze het leer als het in de richting van een rustig afwachtende HBS’er werd gespeeld.

De 0-2, kwam nadat een VOC aanvaller kon uithalen, nadat het van links ingespeelde dwarrelende object door een aantal verdedigers was gemist. Ook dit keer een fraai doelpunt; waar geen enkele keeper kans zou hebben gehad; dus Joost ook niet.

Het moet gezegd worden dat HBS het wel bleef proberen. Een fraai schot van Cody van buiten het strafschopgebied ging maar net naast en er werd langs de kant al gejuicht toen bij een counter op rechts de bal aan de voor HBS verkeerde kant van de paal de achterkant van het net toucheerde.

Dit was natuurlijk een ingecalculeerde nederlaag. Het goede nieuws is natuurlijk dat wij niet kansloos de pan in zijn gehakt. Dat kan aanstaande zaterdag uit tegen Quick, als wij Stijn moeten missen, natuurlijk altijd nog. Wij hebben dan 1 punt uit drie wedstrijden; twee te weinig, maar ja de bal is rond.

Jammer dat Jurgen wegens ziekte niet kon meedoen, hopelijk is hij tegen Quick weer fit. De invallers van de D2, mogen allen terugkijken op een goede wedstrijd. Victor nog steeds in de ziekenboeg. Echt een ramp!

Gelijkspel tegen hekkensluiter LYRA D1.

Deze week staan een paar lastige wedstrijden voor de D1 op het programma.
Dinsdagavond staat de thuiswedstrijd tegen VOC D1 en zaterdagmiddag de derby uit tegen Quick D1 op het programma. VOC en Quick hebben de eerste wedstrijd tegen de D1 overtuigend en met ruime cijfers gewonnen. Een mooie gelegenheid om komende week revanche te nemen op de twee geleden nederlagen. Maar vandaag moest er ook nog een partij gespeeld worden. Onze gasten van vandaag is het elftal van LYRA D1, dat met twee punten strak onderaan staat. De verwachting bij spelers en ouders was dat de D1 deze thuis wedstrijd wel in winst kon omzetten. Uitgaan van eigen kracht en gewoon normaal blijven voetballen dan zou alles wel goed komen. Jurgen en Stein, twee belangrijke verdedigers konden vandaag helaas niet aan de wedstrijd beginnen i.v.m. blessure cq ziekte. Laurens-Jan uit de D2 was bereid gevonden om vandaag twee wedstrijden te spelen. Normaal kiest de trainer voor een vier mans verdediging, vandaag speelde Oscar en Laurens-Jan op de back posities en Julian centraal.
Het eerste gedeelte van de eerste helft was niet echt geweldig om te zien. HBS creerde wel enkele kansen maar wist de bal niet in het net te krijgen. Jesse D. stond oog in oog met de keeper. In plaats van een geplaatst schot in een van de hoeken, probeerde Jesse de keeper uit te spelen. Helaas week Jesse teveel naar de buitenkant en was de kans voorbij. Julian kopte de bal voorlangs na een vrije trap vanaf de linkerkant. Niels N. had een mooi schot na een knap opgezette aanval met een van onze diepe spitsen. Helaas ging de bal er net niet in. Toch wist Cody de score te openen. Nadat de keeper van LYRA de bal niet goed wist te verwerken schoot Cody de bal binnen. Kat in het bakkie zou je denken.... LYRA dacht daar anders over.
Vanaf de linkerkant werd er een aanval opgebouwd. Een aanvaller van LYRA kroop tussen Oscar en Julian in. De andere aanvaller stond alleen voor Joost, kreeg netjes de bal in de voeten gespeeld en haalde beheersd de trekker over. Niet veel later speelde de aanvallers van LYRA wederom simpel de verdediging uit en stond de 1-2 op het scorebord. Gelukkig was ernog de tweede helft waarin het een en ander nog recht gezet kon worden. Nils N. wist uiteindelijk de 2-2 tot stand te brengen. Julian kopte helaas vlak voor tijd nog over. Jammer van het puntenverlies. Ik hoop dat het dinsdagavond beter gaat. Vanavond gaan de jongens lekker stappen. Eerst wat eten bij de Burcht en daarna dansen op het C en D feest. Ook heeeel erg leuk.