Vandaag stond het uitduel tegen de D2 van Quick op het programma. Een wedstrijd tegen de buren is er natuurlijk een om niet te missen. Om kwart over acht had iedereen zich verzameld in de knusse kantine van HBS. Van hieruit vertrokken vol goede moed spelers, trainer, begeleiders, vlaggenist, ouders, broertjes, zusjes en andere aanverwanten aan een korte wandeling richting het speelterrein van de buren. Eenmaal daar aangekomen werden wij verwelkomt door de tegenstanders van vandaag die met een heus welkomslied ; “HBS is een hockeyclub” probeerden duidelijk te maken dat de match van vandaag er niet zomaar een was. Na hartelijk het dameskoor te hebben bedankt voor hun vocale bijdrage aan deze herfstachtige ochtend zochten de spelers van HBS het kleedlokaal op om daar de door de trainer te volgen strijdwijze door te nemen.
Klokslag negen uur floot de scheidsrechter op zijn fluitje en het duel was begonnen.
In de eerste minuten van de partij wilden onze spelers laten zien, dat ondanks het ontbreken van de creatieve middenvelder Jesse Vorderman, en geblesseerd maar toch aan de wedstrijd begonnen spelers Oscar, Julian en Nils, dat zij hier voor de overwinning kwamen. Fel begon HBS aan de wedstrijd maar al gauw werd duidelijk dat de D2 van Quick over een goed en uitgebalanceerd elftal beschikte. Met mooi spel over de flanken werd onze verdediging danig op de proef gesteld. Quick had al gauw het betere van het spel en kwam daarom terecht op een 1-0 voorsprong. Slechts sporadisch werden onze aanvallers bereikt en als dit lukte stonden zij tegen een overmacht van goed gepositioneerd verdedigers. Toch wist Jesse Draak na goed doorjagen een fout in de defensie van de tegenstander af te straffen. Zijn schot verdween met de nodige precisie, tergend langzaam, in de verre hoek van het doel. Geheel onverwachts had HBS weten te scoren. Zoals wij vorige week VCS de hoop gaven op een goed resultaat gaf Quick ons nu ook hoop op een goede afloop. In ieder geval hoop om de rust te bereiken met een gelijke stand op het scorebord. Onze tegenstander dacht daar echter anders over en wist na het nodige trek en duw werk richting onze keeper Joost, op eenvoudige wijze de 2-1 binnen te tikken.
De tweede helft moest Nils de wedstrijd staken, na een fikse overtreding kon hij niet verder spelen. Het wegvallen van Nils droeg er definitief toe bij dat HBS de slag op het middenveld had verloren. De 3-1 kwam dan ook niet meer als een verrassing uit de lucht vallen. De spelers van Quick konden hierna met gemak de wedstrijd uitspelen. Het eerste verlies kwam dus hard aan. Zeker als dat tegen die “Haantjes” is.
Gelukkig hebben de jongens komende week herfstvakantie en hebben zij tijd zat om de wonden te likken. Aanstaande woensdag gaan de meeste jongens naar het HBS herfstkamp. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat het hartstikke leuk gaat worden.
Rest ons natuurlijk nog dit seizoen een thuiswedstrijd tegen Quick. Onze tegenstanders zullen in de loop van het seizoen er denk ik niet slechter op worden. Ik hoop en ga er dan eigenlijk wel van uit dat de “kraaien” iets harder zullen pikken als ze vandaag hebben gedaan.
No comments:
Post a Comment