Sunday, October 15, 2006
HBS wint met 3-1.
Ik heb lang nagedacht over wat ik in het verslag van vandaag zou schrijven.
Allereerst vond ik dat HBS verdient de drie punten heeft gepakt. Op basis van de voetbalkwaliteiten die wij in huis hebben vond ik dat het beter had gekund.
Natuurlijk is het makkelijk om commentaar te geven vanaf de zijlijn, maar hopelijk word dit gezien als opbouwende kritiek.
Na een week van hard trainen waren de spelers klaar voor de wedstrijd tegen het als laatst geplaatste VCS D2. Meteen na de eerste speelminuten was duidelijk te zien dat HBS over betere voetballers beschikte. De 1-0 voorsprong kwam daarom dan ook niet uit de lucht vallen: Patrick liep goed door op een in de diepte gespeelde bal. Patrick hield het hoofd koel toen hij oog in oog stond met de keeper en scoorde knap de openingstreffer.
Vanaf dit moment had HBS de wedstrijd definitief naar zich toe kunnen trekken door de tegenstander aan flarden te spelen door middel van kort positiespel. Maar in plaats van de bal het werk te laten doen zoals jullie afgelopen week zo mooi op de training hebben laten zien werd er echter te vaak en te lang met de bal rondgelopen en sloten de linies niet goed op elkaar aan. Met als resultaat veel en onnodig balverlies. Hiermee gaven jullie de tegenstanders hoop dat er voor hen nog wat te halen viel. Met het nodige geluk, een inschattingsfout van de keeper, komt HBS op 2-0. Dit was gelijk ook de stand waarmee we de rust ingingen.
Na de rust werd er rommelig aan de tweede helft begonnen. Het lukte de snelle aanvallers van VCS bijna een paar keer om voor het doel van Joost te komen. Uiteindelijk lukte het VCS dan ook om de aansluitingstreffer te maken; op de rand van het strafschopgebied constateerde de scheidsrechter een overtreding op een aanvaller van de tegenstander. De directe vrije trap verdween hoog over onze keeper in het net. Opeens was de stand een stuk onaangenamer: 2-1. Gelukkig beseften de jongens van de D2 dat het zo niet langer kon en begonnen ze eindelijk te combineren. Na enkele mooie kansen was het dan toch raak; Niels Nijman stuurde net buiten het strafschopgebied van de tegenstander zijn directe opponent knap het bos in en scoorde met een fraai geplaatste bal de bevrijdende 3-1.
Terugkijkend kunnen we vaststellen dat van de vier gespeelde wedstrijden er geen wedstrijd bij zat waar we echt in de problemen zijn geweest. De ene week is de andere niet, zelfs op hoog niveau is te zien dat het de ene week wat beter gaat dan de andere week. De spelers van de D2 hebben een slechte wedstrijd kunnen winnen en dat is belangrijk want het zegt wat over de jongens. Met de juiste instelling aan een wedstrijd beginnen, samen met de dingen die jullie van de trainers doordeweeks leren, zullen jullie als speler en als team groeien en voor geen enkele tegenstander bang hoeven te zijn.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment