Dat Delft een uitstekend team heeft wisten de volgers van deze poule wel. Met een achterstand van 1 punt en een wedstrijd minder gespeeld, zou het de D2 van de felbegeerde derde plek kunnen stoten bij een overwinning.
Op de teamsite van de D2, was al gemeld dat Oscar, daar heel anders over dacht. Met een jungle avond in de kantine in het vooruitzicht nadat Delft was geslacht, had hij en z’n maten, er, op papier, wel zin in.
Dat slachten was natuurlijk figuurlijk bedoeld. Gelukkig leven wij in een land, waar de meeste mensen een gruwelijke hekel hebben aan de letterlijke betekenis van het woord. Niet alleen wanneer het om mensen gaat, maar ook wanneer het om pluimvee en andere schepselen gaat. Men wil er geen getuige van zijn en koopt het liefst een gegrild haantje in vacuümverpakking.
Hoe anders, wanneer het om een figuurlijke slachtpartij gaat; daar wordt vol verwachting naar uitgekeken. Het werd geen slachtpartij, maar één die hopelijk als de slechtste van dit seizoen te boek zal gaan.
De toeschouwers kregen een redelijk aantrekkelijke eerste helft te zien. Zoals je van een team dat zo hoog op de ranglijst staat als Delft mag verwachten, lieten de bezoekers zich helemaal niet gewillig naar de slachtbank leiden. Het spartelde heftig tegen!
Het spel golfde op en neer. Joost moest enkele keren snel zijn doel uit om de bal vakkundig het doelgebied uit te trappen, als de verdediging er weer eens door de snellere Delft aanvallers er uit was gelopen. Echt gevaarlijk werd HBS niet, maar toch moest de Delft keeper een paar keer handelend optreden.
Dat was de eerste helft. Over de tweede helft kan ik kort zijn. Niet één HBS aanval. Geen bezieling, geen opbouw. Het toeschouwerlegioen, had deze keer geen plaatsgenomen op de tribune, was grofweg in drie groepjes verspreidt langs de kant aanwezig. Ik vraag mij af of het was geïntimideerd door de aanblik van de veelal behoorlijk grotere tegenstanders? Enkelen meenden hun oogappels tot een grotere dadendrang aan te moedigen op een wijze die hen een vermaning van de strak leidende scheidsrechter opleverde.
Ja, de teleurstelling was groot, ook langs de kant. Een gelijk spel zou te veel van het goede zijn geweest. Enfin, het werd een terechte 0-1, een snelle aanvaller kon ongestoord doorlopen, om de bal onhoudbaar langs Joost te schuiven. .
Gelukkig is er vanavond dat junglefeest in de kantine. Jullie kunnen daar de energie kwijt, die tijdens deze wedstrijd is gespaard. Volgende wedstrijd: 3 maart, uit bij hekkensluiter VCS. Dat wordt een hele kluif als jullie met dezelfde instelling als vandaag het veld op gaan; “man of the match vandaag”: Stijn! Sorry: Tim.
Saturday, February 17, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment