Saturday, February 10, 2007
Quick, een ingecalculeerde nederlaag, maar de bal is rond!
De ranglijst laat het al een tijdje zien: Quick is torenhoog favoriet in deze poule. Het heeft minder verliespunten dan Ado en won zonder al te veel moeite ook de eerste wedstrijd tegen ons. Bovendien heeft Ado verleden week punten gemorst tegen HMSH.
Het is zuur te moeten vaststellen dat de meeste ontmoetingen bij de jeugd tegen onze historische aartsrivalen, in het voordeel van de Haantjes worden beslecht als het de eerste of tweede jeugdteams betreft. Mijn overbuurman, trotse vader van een etterbak die gedurende het voetbalseizoen in het donkerblauwwit op het veld pleegt rond te lopen, verklaart dit door de meer ‘professionele’ aanpak van de ‘jeugdopleiding’ van de Hanenburgers.
“De F’jes trainen al drie keer per week, steeds in voetbaltechnisch gelijkwaardig sterke groepen. Zwakkere broeders, krijgen huiswerk mee naar huis en extra begeleiding. Voetbal is minstens even belangrijk als de andere sporten en het organiseren van Paas- en Pinkstertoernooien is jaarlijkse kost.” Niet veel anders dan bij ons dus.
Jullie hebben geen idee hoe graag ik na de overwinning van onze jongens, hem met een “Goeie morgen buurman” zou hebben begroet zonder enige referentie naar de winst, alsof het de meest normale zaak van de wereld was. De werkelijkheid was anders, hoewel ik uit voorzorg al gisteren de zondagse croissants had aangeschaft, dwong de voorzienigheid mij richting de supermarkt, omdat ik het anders met oploskoffie had moeten doen. Alvorens mij naar buiten te begeven had ik mij er van vergewist, door slinks door de brievenbus te turen, dat er aan de overkant geen teken van leven was te bespeuren. Haastig spoedde ik mij richting onze Turkse supermarkt, voor wie gelukkig geen winkelsluitingstijd bestaat, tot verdriet van zijn autochtone concollega, maar dat is different cook! Snel pakte ik voldoende DE roodmerk om de dag door te komen. Strategisch liep ik een paar honderd meter om, hierdoor zou buurman mij niet kunnen zien aankomen en zou ik voordat hij mij in de gaten had, mijn voordeur kunnen bereiken en snel achter mij dicht trekken.
FOUT! Op tien passen van mijn voordeur, botste ik tegen, U raad het al, de satanisch glimlachende, trotse vader van een gisteren onoverwinnelijk Haantje: “Morgen Buurman, leuke pot gisteren, hé!”. “Ja, een leuke wedstrijd. Jullie hebben verdiend gewonnen, maar onze eerstejaartjes hebben knap weestand geboden. Gefeliciteerd! Ik moet snel naar binnen want de croissants verpieteren anders in de oven.”, kwam het mijn strot uit, terwijl ik mij snel uit de voeten maakte.
Net toen ik de deur haastig opende, werd ik wakker en merkte ik nog enigszins suf dat ik mij nog steeds in het echtelijk bed bevond. Ik mag dan wel regelmatig buitenshuis allerlei nachtelijke activiteiten hebben, maar een uiltje knappen is daar niet bij.
Over de wedstrijd zelf, kan ik kort zijn. In het eerste deel van de eerste helft zagen, ook de weer in groten getale aanwezige supporters op de tribune en in de kantine, een sterk spelend HBS. Beter dan ooit. Er werd hard geknokt, er ontstonden kansen. De keeper van Quick, voorkwam met een katachtige sprong de voorsprong; maar moest even later de matchwinner van Jesse D, op prima voorgeven van Guido toestaan. Het fysiek sterkere Quick, kreeg weinig ruimte en de verdediging stond er weer.
De tweede helft liet geen mooi, maar wel heel spannend voetbal zien. Quick kreeg geen echte goede kans en dat wil wat zeggen!
Een fantastische prestatie van the volgende “men of the match” (in alfabetische volgorde!): Cody, Guido, Jesse D, Jesse V –helaas nog steeds geblesseerd, maar altijd aanwezig voor morele steun, Joost, Julian, Nils N, Nils W, Oscar, Patrick, Quint, Stijn, Tim en last but not least Victor. Ere wie ere toekomt, natuurlijk ook coach Robin wiens concept vandaag fantastisch werkte.
Zelfs Opa Paul, die ook nu weer wat minpuntjes had gezien, was tevreden met het resultaat. Hij trakteert op de seizoensafsluiting, ongeacht het verdere verloop van de competitie, de spelers, staf en aanwezige supporters, op gebraden haan, met patat en appelmoes. Waar en wanneer, wist hij niet te melden, hij bromde iets van overleggen met Syl en Lex.
Morgen ga ik lekkere croissants halen; ik verheug mij op de volgende ontmoeting met die buurman!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment