Dat een potje voetbal bepaalde risico’s inhoudt, werd vanochtend tegen DHC, maar al te duidelijk. Guido timede perfect toen hij met een sliding voor een bal op enkele meters afstand ging. Een DHC’er had zijn zinnen ook op de bal gezet en deed z’n uiterste best om hem te bereiken. Hij kwam te laat, Guido had de bal een fractie van een seconde eerder weggetikt. Er volgde een botsing, Guido kreeg een vrije trap tegen en bleef geblesseerd liggen.
Pas toen Robin aangaf dat Guido naar het ziekenhuis moest, merkten de supporters op de tribune dat er iets ernstig aan de hand was. Rien meldde zich als vrijwilliger en het spel werd onderbroken terwijl de coach van DHC, onze onfortuinlijke Guido over de breedte van het veld naar de wagen droeg. Naar verluidt, is er gelukkig geen sprake van blijvende schade en zal de gehechte jaap zonder verdere nadelige gevolgen genezen. Alles vergt natuurlijk zijn tijd, er rest ons niets anders dan Guido het beste toe te wensen en te hopen op een snel en voorspoedig herstel. Coach Robin, heeft voor volgende week een aangepast trainingsschema, voor Guido opgesteld.
Op de site van de E-top van Ado, staat een verslag van de wedstrijd tegen DHC waarin wordt gemeld dat het leek alsof de bank van DHC, het devies had gegeven dat een ADO spits eruit moest worden geschopt. Ik was er niet bij, maar op grond van wat ik vandaag gezien heb, lijkt mij dat de schrijver van dat verslag een volstrekt verkeerde interpretatie van de bedoelingen van de DHC leiding had.
OK, er was een aantal DHC’ers flink uit de kluiten gewassen. Er was er zelfs één bij die in een zangkoor vlak naast Opa Paul zou kunnen staan, maar van onsportief ruw spel was geen sprake. Er was absoluut geen opzet in het spel bij de blessure van Guido en de reuzen bij DHC schenen zich na dit incident in te houden bij duels met veel kleinere HBS’ers. Het leek er zelfs op dat de kleintjes er fanatieker ingingen. Victor, Quint en de Nilsen wisten niet van wijken.
Het rustsignaal liet een 0-0 stand zien. HBS had wel een groot veldoverwicht gehad, maar wist geen enkele kans te verzilveren.
Na de rust zagen de toeschouwers eindelijk weer een voetballend D2. Er werd niet alleen hard gewerkt, maar ook bij tijd en wijle mooi gecombineerd. Bij gebrek aan Guido, moesten de andere aanvallers het doen. Dat deden ze in samenwerking met een goed middenveld! Jesse D, die van Milan D te horen had gekregen, dat hij zich niet moest inbeelden dat hij Huntelaar was, was er op belust te laten zien dat hij wel degelijk grote klasse in huis heeft en dat deed hij verve!
Met goed doorzetten zette hij HBS zo’n 10 minuten in de tweede helft op voorsprong. In wielertermen, ging HBS er op en er over. Nils N scoorde beheerst de 0-2. Fraaie combinaties, (goed zo Jesse V, Cody, Tim, Nilsen N&W), zorgden voor de 0-3 en 0-4, gescoord in dezelfde volgorde door de eerdere goalgetters.
DHC scoorde nog wel tegen door een fraaie individuele actie van hun beste aanvaller, maar de overwinning kwam niet in gevaar. Zij lieten na de achterstand collectief het kopje hangen.
Alweer een wedstrijd die niet op volle sterkte kon worden uitgespeeld. Na Guido, moest Patrick het grootste deel van de tweede helft met een blessure aan een achillespees in de dug out doorbrengen. Een spoedig herstel toegewenst, kanjers!
Saturday, March 24, 2007
Sunday, March 18, 2007
BMT drukt de pret.
Voordat er 10 minuten gespeeld was, had Joost de bal al twee keer uit het net moeten vissen. Niet dat hem iets te verwijten viel, er viel niets op de goals van BMT af te dingen. HBS kreeg meer grip op het spel, maar wist de kansen die zich voordeden niet te verzilveren.
Een aantal spelers van de tegenpartij was zo belust op de overwinning dat het alle middelen gebruikte om die binnen te halen. Het bleef niet bij duwen, trekken, tegenstanders de grond inboren en natrappen. Ook verbaal was er het nodige behoorlijk mis, je kunt het je niet voorstellen, jongens van elf of twaalf die tegen hun tegenstander zeggen dat ze hun eigen moeder moeten, hoe zeg je dat in behoorlijk Nederlands, een meer alledaags woord voor copuleren, rijmend op keuken. Hoe ziek van geest en pervers moet je zijn om op het idee te komen en welke normen en waarden heb je van thuis meegekregen als je dit tijdens een gezellig bedoeld potje voetbal tegen je tegenstander zegt? Om het maar helemaal niet te hebben over de toekomstige bijdrage aan onze samenleving van dit soort individuen.
Het moet gezegd worden, de begeleiding van BMT, liet duidelijk haar ongenoegen blijken over een aantal overtredingen. Met veel misbaar en op niet mis te verstane toon, werden de overtreders terecht gewezen, zeker toen een tweetal door de scheidsrechter gedwongen werd om na grove overtredingen, vijf minuten aan de kant te blijven. Maar wat heeft dat uiterlijk vertoon van ongenoegen voor zin, als dezelfde begeleiders de on-sportievelingen, na het uitzitten van de 300 seconden, weer de wei insturen?
En de scheidsrechter? Begon, veel te lankmoedig in de ogen van velen. Kort houden is het devies, als er zo de vloer wordt geveegd met wat sportief betamelijk is. Maar welke middelen heeft een leidsman ter beschikking, om overtredingen waar in het seniorenvoetbal donkerrode kaarten voor worden gegeven te bestraffen in de D?
Als in deze leeftijdscategorie fysiek en verbaal geweld niet in de kiem worden gesmoord, zou dit wellicht tot heel ongewenste situaties in de toekomst kunnen leiden. Een immense taak voor de KNVB, de clubs, ja misschien zelfs voor onze bewindslieden belast met Jeugd en Gezinszaken en Integratie. Al dan niet met dubbele nationaliteit. .
Ook deze keer konden wij de wedstrijd niet op volle sterkte uitspelen. Na de 2-0 moest Stijn de arena verlaten met een gekwetste enkel. Hopelijk is hij volgende week weer fit.
Na een 4-1 ruststand werd het uiteindelijk 4-2. De tweede helft liet zien, dat wij bepaald niet de mindere waren. Tegen het door de tegenpartij herhaaldelijk wegschoppen van de bal na een fluitsignaal, werd niet opgetreden en de keeper van BMT viel op negatieve wijze op door zijn irritant tijdrekken. BMT kon met de drie punten vertrekken. Na Quick ook nog een overwinning op HBS, een sportief hoogtepunt!
Het is natuurlijk een schande om op deze manier te moeten verliezen, maar dat kan HBS niet worden aangerekend, het was heel positief dat niet één van de onzen het nodig vond om op de provocaties in te gaan en zich te verlagen tot het niveau van die gasten, die zich misdroegen. Gelukkig was er ook een aantal BMT’ers, met de rugnummers 2, 3, 4, 7, 8, 11, 12, 13 en 14 op wiens gedrag niets viel aan te merken. Het valt dus eigenlijk allemaal wel mee! De onverlaten zijn ook bij BMT in de minderheid.
Een aantal spelers van de tegenpartij was zo belust op de overwinning dat het alle middelen gebruikte om die binnen te halen. Het bleef niet bij duwen, trekken, tegenstanders de grond inboren en natrappen. Ook verbaal was er het nodige behoorlijk mis, je kunt het je niet voorstellen, jongens van elf of twaalf die tegen hun tegenstander zeggen dat ze hun eigen moeder moeten, hoe zeg je dat in behoorlijk Nederlands, een meer alledaags woord voor copuleren, rijmend op keuken. Hoe ziek van geest en pervers moet je zijn om op het idee te komen en welke normen en waarden heb je van thuis meegekregen als je dit tijdens een gezellig bedoeld potje voetbal tegen je tegenstander zegt? Om het maar helemaal niet te hebben over de toekomstige bijdrage aan onze samenleving van dit soort individuen.
Het moet gezegd worden, de begeleiding van BMT, liet duidelijk haar ongenoegen blijken over een aantal overtredingen. Met veel misbaar en op niet mis te verstane toon, werden de overtreders terecht gewezen, zeker toen een tweetal door de scheidsrechter gedwongen werd om na grove overtredingen, vijf minuten aan de kant te blijven. Maar wat heeft dat uiterlijk vertoon van ongenoegen voor zin, als dezelfde begeleiders de on-sportievelingen, na het uitzitten van de 300 seconden, weer de wei insturen?
En de scheidsrechter? Begon, veel te lankmoedig in de ogen van velen. Kort houden is het devies, als er zo de vloer wordt geveegd met wat sportief betamelijk is. Maar welke middelen heeft een leidsman ter beschikking, om overtredingen waar in het seniorenvoetbal donkerrode kaarten voor worden gegeven te bestraffen in de D?
Als in deze leeftijdscategorie fysiek en verbaal geweld niet in de kiem worden gesmoord, zou dit wellicht tot heel ongewenste situaties in de toekomst kunnen leiden. Een immense taak voor de KNVB, de clubs, ja misschien zelfs voor onze bewindslieden belast met Jeugd en Gezinszaken en Integratie. Al dan niet met dubbele nationaliteit. .
Ook deze keer konden wij de wedstrijd niet op volle sterkte uitspelen. Na de 2-0 moest Stijn de arena verlaten met een gekwetste enkel. Hopelijk is hij volgende week weer fit.
Na een 4-1 ruststand werd het uiteindelijk 4-2. De tweede helft liet zien, dat wij bepaald niet de mindere waren. Tegen het door de tegenpartij herhaaldelijk wegschoppen van de bal na een fluitsignaal, werd niet opgetreden en de keeper van BMT viel op negatieve wijze op door zijn irritant tijdrekken. BMT kon met de drie punten vertrekken. Na Quick ook nog een overwinning op HBS, een sportief hoogtepunt!
Het is natuurlijk een schande om op deze manier te moeten verliezen, maar dat kan HBS niet worden aangerekend, het was heel positief dat niet één van de onzen het nodig vond om op de provocaties in te gaan en zich te verlagen tot het niveau van die gasten, die zich misdroegen. Gelukkig was er ook een aantal BMT’ers, met de rugnummers 2, 3, 4, 7, 8, 11, 12, 13 en 14 op wiens gedrag niets viel aan te merken. Het valt dus eigenlijk allemaal wel mee! De onverlaten zijn ook bij BMT in de minderheid.
Saturday, March 10, 2007
D2 Full Speed Ahead!
Vandaag de terugwedstrijd tegen Full Speed. Een paar maanden geleden had de D2 tegen deze gasten een 2-0 achterstand omgebogen in een fraaie 3-2 winst onder erbarmelijke weeromstandigheden. Vandaag waren de weergoden beide teams beter gezind. Een mooi zonnetje en een frisse wind.
Heb ik mij laten vertellen, want deze keer waren het niet mijn nachtelijke escapades die mijn aanwezigheid verhinderden, maar een hardnekkig griepvirus. Ik baseer dit verhaal dus op de weergave van mijn rapporteurs.
Het leek er op alsof een aantal van onze gasten in de tussenliggende periode aan de Pokon hebben gelegen. Een toeschouwer zei dat de as van het eftal wel 7 meter lang was! Een ervaringsdeskundige op de tribune melde echter dat de lengte er niet toe deed, maar dat de prestatie de lat is waar langs gemeten moest worden. En daar had zij volkomen gelijk in. De tijd dat de onzen geïntimideerd raakten door veel grotere opponenten, ligt ver achter ons.
Het team kon zich verheugen in de terugkeer van Jesse V. Hij had er vandaag zin in en speelde alsof hij helemaal niet weg was geweest. Heel jammer was het natuurlijk dat onze architect op het middenveld Nils N, verstek moest laten gaan. Beterschap Nils! Positief is dat Nils W, Cody en Quint er flink tegenaan gingen en dat de laatste, de D2 knap op voorsprong bracht.
In de eerste 10 minuten werd er leuk gecombineerd. Zo goed, dat na een vloeiende combinatie een van onze aanvallers alleen voor de keeper van Full Speed kwam, jammer genoeg resulteerde het niet in een doelpunt. Maar het kan natuurlijk niet altijd prijs zijn.
Langzaam, nam Full Speed het initiatief in handen. Dit leidde niet tot echt gevaarlijke situaties. De laatste lijn Julian, Oscar, Stijn en Victor en natuurlijk onze Joost hield goed stand.
Op de tribune was het gebrom van Opa Paul duidelijk hoorbaar toen Stijn, na een tiental minuten in de tweede helft, het strijdperk verliet om zich fysiek en mentaal voor te bereiden op de wedstrijd van de D1, waar hij in de basis startte. Hij was nog niet bij de kleedkamer aangekomen of Full Speed bracht de stand op gelijke hoogte na een onnodig weggegeven hoekschop. De logica om als verdediger hoekschoppen onnodig weg te geven; als je directe tegenstander minstens 2 koppen groter is, ontgaat mijn rapporteur, maar het leidde niet tot meer averij.
Even leek het er op of Full Speed hun naam eer aandoend de stand in hun voordeel zou ombuigen. Zo ver kwam het echter niet, Guido scoorde de 2-1, met een droge knal van een meter of 25 in de rebound, nadat de Full Speed verdediging een fraaie aanval had afgeslagen.
Er kwam geen verandering meer in de stand, het applaus na het laatste fluitsignaal deed vermoeden dat er bij sommige supporters, enige opluchting naast de euforie van de overwinning viel te bespeuren. Volgende week tegen BMT.
Heb ik mij laten vertellen, want deze keer waren het niet mijn nachtelijke escapades die mijn aanwezigheid verhinderden, maar een hardnekkig griepvirus. Ik baseer dit verhaal dus op de weergave van mijn rapporteurs.
Het leek er op alsof een aantal van onze gasten in de tussenliggende periode aan de Pokon hebben gelegen. Een toeschouwer zei dat de as van het eftal wel 7 meter lang was! Een ervaringsdeskundige op de tribune melde echter dat de lengte er niet toe deed, maar dat de prestatie de lat is waar langs gemeten moest worden. En daar had zij volkomen gelijk in. De tijd dat de onzen geïntimideerd raakten door veel grotere opponenten, ligt ver achter ons.
Het team kon zich verheugen in de terugkeer van Jesse V. Hij had er vandaag zin in en speelde alsof hij helemaal niet weg was geweest. Heel jammer was het natuurlijk dat onze architect op het middenveld Nils N, verstek moest laten gaan. Beterschap Nils! Positief is dat Nils W, Cody en Quint er flink tegenaan gingen en dat de laatste, de D2 knap op voorsprong bracht.
In de eerste 10 minuten werd er leuk gecombineerd. Zo goed, dat na een vloeiende combinatie een van onze aanvallers alleen voor de keeper van Full Speed kwam, jammer genoeg resulteerde het niet in een doelpunt. Maar het kan natuurlijk niet altijd prijs zijn.
Langzaam, nam Full Speed het initiatief in handen. Dit leidde niet tot echt gevaarlijke situaties. De laatste lijn Julian, Oscar, Stijn en Victor en natuurlijk onze Joost hield goed stand.
Op de tribune was het gebrom van Opa Paul duidelijk hoorbaar toen Stijn, na een tiental minuten in de tweede helft, het strijdperk verliet om zich fysiek en mentaal voor te bereiden op de wedstrijd van de D1, waar hij in de basis startte. Hij was nog niet bij de kleedkamer aangekomen of Full Speed bracht de stand op gelijke hoogte na een onnodig weggegeven hoekschop. De logica om als verdediger hoekschoppen onnodig weg te geven; als je directe tegenstander minstens 2 koppen groter is, ontgaat mijn rapporteur, maar het leidde niet tot meer averij.
Even leek het er op of Full Speed hun naam eer aandoend de stand in hun voordeel zou ombuigen. Zo ver kwam het echter niet, Guido scoorde de 2-1, met een droge knal van een meter of 25 in de rebound, nadat de Full Speed verdediging een fraaie aanval had afgeslagen.
Er kwam geen verandering meer in de stand, het applaus na het laatste fluitsignaal deed vermoeden dat er bij sommige supporters, enige opluchting naast de euforie van de overwinning viel te bespeuren. Volgende week tegen BMT.
Subscribe to:
Posts (Atom)