Voordat er 10 minuten gespeeld was, had Joost de bal al twee keer uit het net moeten vissen. Niet dat hem iets te verwijten viel, er viel niets op de goals van BMT af te dingen. HBS kreeg meer grip op het spel, maar wist de kansen die zich voordeden niet te verzilveren.
Een aantal spelers van de tegenpartij was zo belust op de overwinning dat het alle middelen gebruikte om die binnen te halen. Het bleef niet bij duwen, trekken, tegenstanders de grond inboren en natrappen. Ook verbaal was er het nodige behoorlijk mis, je kunt het je niet voorstellen, jongens van elf of twaalf die tegen hun tegenstander zeggen dat ze hun eigen moeder moeten, hoe zeg je dat in behoorlijk Nederlands, een meer alledaags woord voor copuleren, rijmend op keuken. Hoe ziek van geest en pervers moet je zijn om op het idee te komen en welke normen en waarden heb je van thuis meegekregen als je dit tijdens een gezellig bedoeld potje voetbal tegen je tegenstander zegt? Om het maar helemaal niet te hebben over de toekomstige bijdrage aan onze samenleving van dit soort individuen.
Het moet gezegd worden, de begeleiding van BMT, liet duidelijk haar ongenoegen blijken over een aantal overtredingen. Met veel misbaar en op niet mis te verstane toon, werden de overtreders terecht gewezen, zeker toen een tweetal door de scheidsrechter gedwongen werd om na grove overtredingen, vijf minuten aan de kant te blijven. Maar wat heeft dat uiterlijk vertoon van ongenoegen voor zin, als dezelfde begeleiders de on-sportievelingen, na het uitzitten van de 300 seconden, weer de wei insturen?
En de scheidsrechter? Begon, veel te lankmoedig in de ogen van velen. Kort houden is het devies, als er zo de vloer wordt geveegd met wat sportief betamelijk is. Maar welke middelen heeft een leidsman ter beschikking, om overtredingen waar in het seniorenvoetbal donkerrode kaarten voor worden gegeven te bestraffen in de D?
Als in deze leeftijdscategorie fysiek en verbaal geweld niet in de kiem worden gesmoord, zou dit wellicht tot heel ongewenste situaties in de toekomst kunnen leiden. Een immense taak voor de KNVB, de clubs, ja misschien zelfs voor onze bewindslieden belast met Jeugd en Gezinszaken en Integratie. Al dan niet met dubbele nationaliteit. .
Ook deze keer konden wij de wedstrijd niet op volle sterkte uitspelen. Na de 2-0 moest Stijn de arena verlaten met een gekwetste enkel. Hopelijk is hij volgende week weer fit.
Na een 4-1 ruststand werd het uiteindelijk 4-2. De tweede helft liet zien, dat wij bepaald niet de mindere waren. Tegen het door de tegenpartij herhaaldelijk wegschoppen van de bal na een fluitsignaal, werd niet opgetreden en de keeper van BMT viel op negatieve wijze op door zijn irritant tijdrekken. BMT kon met de drie punten vertrekken. Na Quick ook nog een overwinning op HBS, een sportief hoogtepunt!
Het is natuurlijk een schande om op deze manier te moeten verliezen, maar dat kan HBS niet worden aangerekend, het was heel positief dat niet één van de onzen het nodig vond om op de provocaties in te gaan en zich te verlagen tot het niveau van die gasten, die zich misdroegen. Gelukkig was er ook een aantal BMT’ers, met de rugnummers 2, 3, 4, 7, 8, 11, 12, 13 en 14 op wiens gedrag niets viel aan te merken. Het valt dus eigenlijk allemaal wel mee! De onverlaten zijn ook bij BMT in de minderheid.
Een aantal spelers van de tegenpartij was zo belust op de overwinning dat het alle middelen gebruikte om die binnen te halen. Het bleef niet bij duwen, trekken, tegenstanders de grond inboren en natrappen. Ook verbaal was er het nodige behoorlijk mis, je kunt het je niet voorstellen, jongens van elf of twaalf die tegen hun tegenstander zeggen dat ze hun eigen moeder moeten, hoe zeg je dat in behoorlijk Nederlands, een meer alledaags woord voor copuleren, rijmend op keuken. Hoe ziek van geest en pervers moet je zijn om op het idee te komen en welke normen en waarden heb je van thuis meegekregen als je dit tijdens een gezellig bedoeld potje voetbal tegen je tegenstander zegt? Om het maar helemaal niet te hebben over de toekomstige bijdrage aan onze samenleving van dit soort individuen.
Het moet gezegd worden, de begeleiding van BMT, liet duidelijk haar ongenoegen blijken over een aantal overtredingen. Met veel misbaar en op niet mis te verstane toon, werden de overtreders terecht gewezen, zeker toen een tweetal door de scheidsrechter gedwongen werd om na grove overtredingen, vijf minuten aan de kant te blijven. Maar wat heeft dat uiterlijk vertoon van ongenoegen voor zin, als dezelfde begeleiders de on-sportievelingen, na het uitzitten van de 300 seconden, weer de wei insturen?
En de scheidsrechter? Begon, veel te lankmoedig in de ogen van velen. Kort houden is het devies, als er zo de vloer wordt geveegd met wat sportief betamelijk is. Maar welke middelen heeft een leidsman ter beschikking, om overtredingen waar in het seniorenvoetbal donkerrode kaarten voor worden gegeven te bestraffen in de D?
Als in deze leeftijdscategorie fysiek en verbaal geweld niet in de kiem worden gesmoord, zou dit wellicht tot heel ongewenste situaties in de toekomst kunnen leiden. Een immense taak voor de KNVB, de clubs, ja misschien zelfs voor onze bewindslieden belast met Jeugd en Gezinszaken en Integratie. Al dan niet met dubbele nationaliteit. .
Ook deze keer konden wij de wedstrijd niet op volle sterkte uitspelen. Na de 2-0 moest Stijn de arena verlaten met een gekwetste enkel. Hopelijk is hij volgende week weer fit.
Na een 4-1 ruststand werd het uiteindelijk 4-2. De tweede helft liet zien, dat wij bepaald niet de mindere waren. Tegen het door de tegenpartij herhaaldelijk wegschoppen van de bal na een fluitsignaal, werd niet opgetreden en de keeper van BMT viel op negatieve wijze op door zijn irritant tijdrekken. BMT kon met de drie punten vertrekken. Na Quick ook nog een overwinning op HBS, een sportief hoogtepunt!
Het is natuurlijk een schande om op deze manier te moeten verliezen, maar dat kan HBS niet worden aangerekend, het was heel positief dat niet één van de onzen het nodig vond om op de provocaties in te gaan en zich te verlagen tot het niveau van die gasten, die zich misdroegen. Gelukkig was er ook een aantal BMT’ers, met de rugnummers 2, 3, 4, 7, 8, 11, 12, 13 en 14 op wiens gedrag niets viel aan te merken. Het valt dus eigenlijk allemaal wel mee! De onverlaten zijn ook bij BMT in de minderheid.
No comments:
Post a Comment