D2 houdt zicht op derde plek.

Op een zonovergoten Craeyenhout, speelde de D2 de laatste thuiswedstrijd tegen het als tweede geklasseerde ADO. Behalve de gebruikelijke supportersschare was de gehele D2 van de buren toegestroomd om zeer tegen de gewoonte van de haantjes in, HBS aan te moedigen. Vanwaar die plotselinge steun? Een goede buur beter dan een verre vriend? Neen, bij puntverlies van ADO, zou het kampioenschap hen niet meer kunnen ontlopen. Gezond eigenbelang dus. Voor HBS gold dat puntverlies het definitieve afscheid van de derde plaats zou betekenen. Er stond genoeg op het spel om er een aantrekkelijke pot van te maken.



Maar zo als zo vaak gebeurt wanneer er grote belangen op het spel staan, was er van mooi voetbal nauwelijks of geen sprake. HBS begon furieus en miste in de eerste 10 minuten al vier kansen. Optimisten langs de kant, zagen al een herhaling van de monsterscore tegen VCS. Zo ver liet ADO het niet komen. Want naarmate de wedstrijd verstreek, namen zij steeds meer het heft in handen. Hun gebrek aan fysiek werd ruimschoots gecompenseerd door hun handelingssnelheid en gretigheid. De verdediging aangevuld met Wiebe, die zich als laatste man een waardige invaller voor ons rotsblok Stijn toonde, had de handen vol aan de kleinere maar kwiekere ADO aanvallers.

Behalve de vakantiegangers, Stijn en Patrick, ontbrak Cody, omdat hij herstellende was van een hele week ziekte, als speler. Hij was wel aanwezig om zijn maten aan te moedigen. De aanval was aangevuld met Eli, die, pikant detail, volgend jaar de prachtige HBS-kleuren verruilt voor het groengeel van ADO. Met enkele weergaloze acties en het enige doelpunt verdiende hij het predicaat “matchwinner”.


Zoals gezegd het was geen mooie wedstrijd. Spannend was het echter wel. De vraag in de 2e helft was wanneer ADO langszij zou komen. Want helaas ging de meeste dreiging van de bezoekers uit. Gelukkig, zag de overigens niet zo gelukkig fluitende scheidsrechter, dat Julian in het strafschopgebied heel zuiver de bal speelde voordat de ADO aanvaller begon te tuimelen. Dit leidde tot enig ongenoegen bij sommige ADO supporters, die overigens geheel blind waren voor het feit dat hun grensrechter er meerdere keren flink naast zat en als enige ballen over de lijn zag gaan en spelers van HBS buiten spel zag lopen. Omdat de scheidsrechter op zijn vlagsignalen reageerde, kon hem niet worden verweten dat hij een thuisfluiter was.

Het bleef bij 1-0. Misschien iets meer dan verdient, maar het team dat het meest scoort wint. Het was geen onsportieve wedstrijd, hoewel enkele ADO spelertjes wel heel professioneel hun tegenstanders omhelsden of aan het shirtje trokken. Jesse D, was het enige slachtoffer van een smerige overtreding toen een tegenstander moedwillig zijn hak in z’n knie zette.



Volgende week zal tegen BMT uit een ander vaatje moeten worden getapt, om kans te maken op de overwinning en de begeerde derde plek. Als jullie voetballen, zoals jullie kunnen; de bal het werk laten doen en het koppie erbij houden, zijn jullie bepaald niet kansloos. Thuis waren jullie slecht begonnen. Maar wonnen jullie de tweede helft met 1-0. Uit kan dat met goed combinatiespel ook; zij het zonder Cody en Guido, die ook op vakantie gaan! Veel plezier jongens!