De kop van een loodzwaar programma is er af! Met nog twee wedstrijden voor de boeg, is de voorsprong op directe concurrent Delft en waarschijnlijk ook op BMT geslonken tot twee puntjes.
Delft, is de enige ploeg in de poule, die er in geslaagd is om HBS geen punt te gunnen. Ook deze wedstrijd werd, net als de eerste, met het kleinst mogelijke verschil door de gastheren gewonnen.
Guido, was eindelijk terug na de vervelende blessure die hij uit bij DHC opliep. Zijn knie was uit voorzorg nog ingezwachteld. Coach Robin, besloot hem voorzichtig te brengen om onnodig risico te vermijden.
Patrick ontbrak wegens vakantieverplichtingen. Heel vervelend, die in vakanties ingelaste wedstrijden. Deze leiden bijna altijd tot mutaties in de opstelling; maar het is niet anders.
Ook de komende wedstrijden zal er iets moeten worden verzonnen om vakantiegangers te vervangen, desalniettemin veel plezier Stijn en Cody c.s.
Aan het weer kan het niet hebben gelegen. Het was zonnig en een briesje zorgde voor verkoeling. Het hoofdveld van Delft lag er mooi bij. Reclameborden met teksten als “een vloek mist ieder doel” en “Dvv Delft tegen racisme en discriminatie”, getuigen van de goede intentie van de vereniging. Het bleef niet alleen bij intenties, de coach van Delft, haalde twee jongens die over de schreef waren gegaan van het veld en stuurde er één zelfs van de bank naar de kleedkamer, toen hij door bleef mekkeren. Dat er nog werk aan de winkel is, illustreerden een paar van zijn spelers.
Eén had het op Victor voorzien, constant werd onze linkspoot aan zijn shirt getrokken en gesard. Prima dat Vic er niet op in ging en het heerschap van de mat speelde. Nils N, was ook doelwit, hij kreeg geen kans om maar een meter met de bal te lopen en moest herhaalde malen in het stof bijten. Jammer!
Je komt in zo’n competitie natuurlijk allerlei speelwijzen tegen. Vandaag troffen wij er een die de grenzen van het fysiek toelaatbare opzocht. Een tweetal backs, dat volstond met het wegrammen van de bal ongeacht richting en aanwezigheid van tegenstanders. Laten wij ons maar gelukkig prijzen dat niemand met een noppenafdruk van nr 4 in zijn rug naar huis hoefde. Het had zo maar gekund.
Het gaat te ver om deze nederlaag aan de scheidsrechter te wijten. Bij Delft waren er meerdere jongens die het met één hand ingooien tot kunst hebben verheven. Tot irritatie van onze coach; maar volgens de scheidsrechter geheel volgens de regels. Neen, er valt de leidsman niets te verwijten, al blijft het jammer dat hij sommige overtredingen door de vingers zag.
Wij verdienden de overwinning niet. Daarvoor werden er te weinig kansen gecreëerd. Het ontbrak ons aan een antwoord op het antivoetbal en dat klein beetje geluk. De keeper neutraliseerde een prachtig schot van Tim, met links vanaf de rand van het strafschopgebied en een kopbal van Jesse D. Meer wapenfeiten vallen er niet te melden.
En die fatale goal van Delft dan? Ach het was mooi weer, de zon scheen. Een middenvelder van Delft kreeg de bal bij de middenstip. De aanvallers van de tegenpartij stormden richting ons strafschopgebied; al onze verdedigers gingen mee. Geen van onze middenvelders was in de buurt van de opkomende middenvelder. Frank en vrij wandelde hij richting ons doel. Niemand kwam op het idee om hem aan te vallen en de buitenspelval open te trekken. Zo’n 20 meter van het doel haalde hij verwoestend uit. Hard verdween de bal, links van Joost in het doel. Er was nog driekwart wedstrijd te gaan, maar vandaag konden wij geen vuist maken.
Na de wedstrijd was het nog even gezellig op het zonovergotene terras van Delft. Verschillende jongens deden zich tegoed aan een vette hap en de meesten hadden geen haast om weg te komen. Ach, het is vakantie.
Voor wat plaatjes:
Delftuit
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment