D2 walst over VCS heen, VCS – HBS 1-9

Op de dag dat ADO er niet in slaagde om directe titelkandidaat in te halen, Quick – ADO, eindigde 1-1, moest de D2op bezoek bij hekkensluiter VCS, voor de op papier, minst zware wedstrijd van de rest van het seizoen. Helaas ontbrak Guido nog steeds; maar het gerucht doet de ronde dat hij binnenkort weer kan spelen.

VCS bestaat, op een enkele uitzondering na, evenals onze D2 uit eerstejaars D’s. Dat was te zien, de jongens waren qua lichaamsbouw aan elkaar gewaagd. Speltechnisch was VCS geen partij voor de bij vlagen uitstekend combinerende D2.

De monsteruitslag doet vermoeden dat HBS goed met de kansen omsprong. Niets is minder waar! Ten minste evenveel doelrijpe kansen werden om zeep geholpen doordat er te snel of te onnauwkeurig werd geschoten. Maar een kniesoor die daar op let.

Wie er precies allemaal scoorden is mij ontgaan. In ieder geval de in bloedvorm verkerende Jesse D en Nils N. De andere Nils, bekroonde zijn goede seizoensprestatie met zijn eerste doelpunt van het seizoen; evenals Victor. Verdediger Oscar kon natuurlijk niet achterblijven. Jesse V demonstreerde dat zijn linkerbeen weer helemaal de oude is en eventuele andere doelpuntenmakers moeten mij maar vergeven dat ik hun naam niet expliciet noem. Tevens moet er gemeld worden dat de verdediging ook vandaag weer solide opereerde; aanvallende impulsen van de VCS voorwaardsen werden al snel in de kiem gesmoord.

Het was een sportieve wedstrijd, al vond één van de VCS moeders dat HBS te hard speelde. Dat was natuurlijk niet waar. Je bent immers verplicht om in het belang van je team, binnen de regels van het spel, te verhinderen dat je tegenstander ruim baan krijgt. Overigens moet wel gezegd worden dat de dame in kwestie, de VCS-knaap die zijn teamgenoot complimenteerde nadat deze Victor een rotschop had gegeven, een vreselijke uitbrander gaf. Victor gaf overigens geen krimp.

Vandaag sloten de linies goed op elkaar aan en werden de toeschouwers getrakteerd op heel ver opkomende vleugelverdedigers. Het was mooi om te zien. De uitslag van Quick – ADO, heeft de altijd optimistische rekenaars onder ons, die de tweede plek al aan de horizon waarden, weer met beide pootjes op de grond gezet.

Wij kunnen inderdaad voor drie gaan. Niet slecht met nog 3 te gaan. Jullie hebben laten zien dat jullie voor geen team hoeven onder te doen, maar de bal is rond en de vorm van de dag is belangrijk en dan zijn er ook die vreemde krachten in de sport. Volgende week uit tegen Delft, reken er maar op dat jullie daar veel dichter op de huid zullen worden gezeten en harder worden aangepakt; maar jullie kunnen beter combineren en laten wij er maar vanuit gaan dat jullie dat ook gaan doen!