D2 kruipt door het oog van de naald!

Zonder Oscar en Guido die ter voorbereiding van hun verdere educatie een instelling bezochten om te evalueren of deze zou kunnen voldoen aan hun hoge academische aspiraties, aangevuld met David, trad de D2 aan tegen Wilhelmus.

HBS begon goed, maar naar mate de eerste helft vorderde kreeg Wilhelmus meer grip op het spel. HBS kreeg zegge en schrijve één kans in de eerste helft, maar kon deze niet verzilveren.

Tim op links, speelde alweer prima en kon regelmatig zijn tegenstanders z’n hielen laten zien. Cody op de plek van Oscar, deed het ook heel goed. Toch ging het niet eenvoudig. Joost keepte zoals wij het gewend zijn. Attent wist hij door goed uit te lopen de aanval van Wilhelmus te neutraliseren en dat deed hij ook door enkele schoten op doel vakkundig te stoppen. Met de 0-0 stand bij de rust, was het nog helemaal niet zeker dat de drie punten zouden worden verzilverd.

Helaas was de rentree van Jesse V van korte duur. Na enkele minuten bleek de drie weken geleden geblesseerde enkel nog niet bestand tegen de belasting die een wedstrijd met zich mee brengt. Er zit niets anders op dan rustig te herstellen. Sterkte Jesse!

De tweede helft liet eerst een gelijkopgaande strijd zien, maar Wilhelmus tapte snel uit een ander vaatje. Onze aanvallers werden dicht op de huid gezeten en met alle middelen tegen gehouden.

Bij een overtreding van één van de Wilhelmus verdedigers op een meter of vijf buiten het strafschopgebied, begaf Stijn, die gelukkig geen nadelige gevolgen meer had van de blessure waardoor hij verleden week moest uitvallen, maar zich toch niet helemaal kiplekker voelde, naar voren. Luid aangemoedigd door Sylvia, die het niet alleen bij aanmoedigen hield, maar ook exact dicteerde hoe de vrije trap moest worden genomen: “hoog in de linkerbovenhoek”. Stijn knoopte dat goed in z’n oren en volgde de aanwijzingen tot in de perfectie op. Tot grote voldoening en hilariteit van die supporters die zich op de tribune hadden genesteld, verdween de bal op de aangegeven plek.

Het gerucht doet de ronde dat de huidige trainersstaf volgend jaar een stapje hoger zullen acteren. Als dat zo is, zou de jeugdcommissie wellicht Sylvia aan de technische staf kunnen toevoegen, er lopen niet zo veel lieden rond die getuigen van zulk inzicht en ook nog in staat zijn om te zorgen dat hun aanwijzingen zo nauwgezet worden opgevolgd.

Na deze prachtige 1-0, zette Wilhelmus de turbo aan en toen na enkele niet geslaagde pogingen, één van de tegenstanders onrechtmatig vlak buiten het strafschopgebied, werd gestuit, wist Wilhelmus de gelijke stand af te dwingen. Joost en de strategisch op de lijn gepositioneerde spelers waren kansloos op de hoge bal.

Het werd grimmiger op het veld. Zo grimmig, dat de scheidsrechter niets anders kon doen dan één van de onzen en één van de tegenstander vijf minuten te laten afblazen. Het is niet mogelijk om een voetbalwedstrijd te houden zonder scheidsrechter. De scheidsrechter die vandaag het heft in handen had, offert net als zijn collegae fluitisten, z’n vrije zaterdag op om wedstrijden doorgang te kunnen laten vinden. De goede man, die ongetwijfeld de bedoeling had om zo min mogelijk te interfereren, had het al snel verbruid bij een deel van de supporters, omdat hij ten onrechte een vlagsignaal van Rein voor buitenspel negeerde. Je kunt van alles van hem vinden, maar een thuisfluiter was het niet en zo hoort het! De scheids is mede afhankelijk van zijn assistenten en die van de tegenpartij doet het ergste vrezen voor de return! Hoewel, iedereen heeft wel eens een off-day.

In de wedstrijd na deze, keurde de scheidsrechter ten onrechte de gelijkmaker van de tegenpartij af. Toch treft hem geen enkele blaam, hij moest afgaan zijn assistent, die het bij het verkeerde einde had.

Terug naar de wedstrijd. HBS wankelde. Onbegrijpelijk dat onze anders zo solide defensie, werd overlopen door de tegenstander. Victor, moest gekwetst de strijd staken. Sommigen noemen hem een pitbull vanwege de vasthoudendheid waarmee hij in het strijdperk treedt, vandaag speelde hij weer een fantastische partij. Hij deed mij eerder aan een leeuw denken dan aan zo’n keffertje! Het zou helemaal geweldig zijn als hij tot de ontdekking komt dat hij ook met zijn rechterbeen kan trappen.

Een gedeelde stand leek het hoogst haalbare, totdat “the inimitable” Stijn anders besliste. Van een onmogelijke afstand deponeerde hij de bal op exact die plek, die de lieftallige Sylvia hem eerder had aangegeven; alsof hij wilde aantonen dat er geen sprake was van toeval die eerste keer.

De D2 won deze wedstrijd. Nipt, maar gebaseerd op de eerste helft, niet onverdiend. Iedere speler verdient een pluim, ook zij die niet in dit verslag expliciet zijn genoemd; de anonieme werkers, die hun steentje ook hebben bijgedragen.

Rest mij nog David te bedanken voor zijn goede inzet aan deze moeizame overwinning en jullie te attenderen op de fotosite van HBS.

Beter te laat dan nooit ... Sinterklaasfoto's.

Sinterklaas geniet samen met zijn trouwe Pieten van een welverdiende vakantie ergens in het zuiden van Spanje. De voorbereidingen voor zijn reis van november dit jaar beginnen pas in de tweede week van mei. Door problemen met de harde schijf waren de foto's van het sinterklaas avondje van 6 december 2006 niet op deze blog gepost. Vandaar ietswat verlaat alsnog de foto's.

HBS D2 wint overtuigend met 4-0.

De weergoden zijn de laatste tijd niet echt consequent in hun gedrag. Deze winter hebben wij bijvoorbeeld nog niet kunnen genieten van een dagje op natuurijs; terwijl er binnen een week meerdere malen windkracht 9 viel te noteren. Nog maar twee dagen voor deze wedstrijd was heel Nederland tot een halt gekomen, toen wind en regen ons land zo ernstig geselden dat zelfs de immer hardwerkende ambtenaren van de provincie waar onze gemeente zich in bevindt,vroeger huiswaarts mochten keren dan normaal. Gelukkig leidde dit niet tot een vermindering van productie van deze ijverige lieden!
Geen zinnig mens had toen mogen bevroeden, dat onze D2 vandaag zou aantreden tegen HMSH. Het HMSH dat in de eerste wedstrijd ook al in de regen, tot afgrijnzen van de HBS aanhang vlak voor tijd, zeer tegen de verhoudingen in, 1-1 wist te maken, na een strafschop die, door deze niet geheel objectief te noemen toeschouwer, als ten onrechte toegekend werd beschouwd. Het zou wel heel vreemd zijn, als coach Robin, zijn mannen voor de aftrap hier niet fijntjes aan heeft gememoreerd.
De ziekenboeg is op een enkele kanjer na leeg. Jesse V is op de goede weg naar herstel en zal wellicht kunnen spelen in de inhaalwedstrijd van woensdagavond as, waardoor het team weer op volle sterkte zou kunnen aantreden.
Vandaag had de trouwe aanhang zich op de tribune genesteld, waar het een gezellige boel was. Beschut tegen de wind en de regen, die de weergoden in meer dan voldoende mate voor de spelers in petto hadden, werd supporter Gerrit uitbundig gefeliciteerd met zijn 49ste verjaardag. De supporters konden zich verheugen in een sterker HBS. Geenszins geïntimideerd door de fysiek sterkere tegenstanders, was het slechts een kwestie van tijd, te lang eigenlijk, voordat de verleden week wegens ziekte absente Cody in een kluwe van spelers, na een hoekschop, de 1-0 mocht laten noteren. De rust heeft Cody goed gedaan, hij speelde een goede partij.
Nog in de eerste helft wist de op scherp staande Guido, de twee kansen die hij kreeg prachtig te verzilveren. Beide keren wist hij uitmuntend te profiteren van zijn snelheid en de weifelende HMSH defensie.
De tweede helft liet een beter spelend maar minder productief HBS zien. HMSH kreeg niet één reële doelkans. Guido scoorde met een droge knal in de linker benedenhoek zijn hattrick. Prima! Een goed draaiende Tim had geen geluk bij zijn doelpogingen maar mag ook terugkijken op een goede wedstrijd. Net zoals de beide Nilsen, waarbij moeder Monique het gebikkel van zoonlief verklaarde door te stellen dat het een aardje naar z’n vaartje is!
Vlak voor tijd moest Stijn geblesseerd het strijdperk verlaten, de hemel verhoede dat hij woensdag as niet is hersteld. Het doelsaldo is na deze eclatante overwinning weer gelijk aan dat van het eind van vorig jaar; zullen wij as woensdag tegen het hoger geklasseerde BMT kunnen opvijzelen?

Oliveo D2 - HBS D2 4-0

Een fysiek sterker en beter combinerend Oliveo, trakteerde de D2 op de eerste nederlaag in 2007. De vierde dit seizoen en ook nog de grootste. Dat was het goede nieuws.

Het slechte is dat er op die nederlaag niets af te dingen viel. Het spel speelde zich voornamelijk af op de HBS-helft, waar met man en macht werd gewerkt om de tegenstander ver van het doel van Joost weg te houden. Aanvankelijk lukte dit aardig, maar na ruim een kwartier kwam Oliveo na en goede combinatie op 1-0. HBS probeerde druk te zetten en verder van het eigen doel te spelen; maar het mocht niet baten. Een snelle counter bracht de 2-0 ruststand op het scorebord.

Tijdens de rust werd er door sommige optimistische supporters gespeculeerd over hoe de stunt tegen Full Speed zou worden herhaald. Daar wenste Oliveo niet aan mee te werken, vroeg in de tweede helft, kon na een goed uitgespeelde tegenaanval de 3-0 worden opgetekend. Vijf minuten voor tijd werd het 4-0 na een scrimmage voor het HBS-doel.

HBS heeft het nog wel geprobeerd, maar zoals analyticus Wisse eerder stelde: onze portie geluk is voor dit seizoen opgesoupeerd en zullen wij het van voetbal moeten hebben.

Coach Robin moet roeien met de riemen die hij heeft en deze keer hadden hogere machten voorkomen dat hij kon beschikken over zijn volledige team. Met Cody en Stijn in de ziekenboeg, Jesse V. mogelijk enige weken geblesseerd, Guido en Nils N opgeroepen om de HBS-kleuren elders te verdedigen; behoef je geen Van Gaal te zijn om te begrijpen dat het een moeilijke opgave zou worden.

Gelukkig, waren Benji en Ima bereid om in te vallen en kon Nils N. zich bij de 2-0 achterstand melden; anders was de nederlaag ongetwijfeld hoger uitgevallen. Benji en Ima bedankt! Jullie hebben het goed gedaan. Cody, Jesse en Stijn beterschap; jullie worden node gemist!

Nagekomen verslag uitwedstrijd tegen Full Speed

In alle vroegte ging de D2 met de gebruikelijke aanhang op weg naar Full Speed in Delft, voor de laatste competitiewedstrijd van 2006. Enige weken geleden, U hebt het kunnen lezen in het verslag van analyticus Wisse, werd deze wedstrijd afgelast nadat het team de tocht naar Delft al was begonnen en vervangen door een training. Het leek alsof het weer toen beter was dan nu en het was voor enkelen zeer de vraag of de wedstrijd kon doorgaan.

Onze vaste correspondent en fotograaf Marius, liet verstek gaan omdat hij bij moest komen van zijn nachtelijke activiteiten en assistent scheidsrechter Rein, had waarschijnlijk het vertrek gemist omdat hij met het openbaar vervoer naar de verzamelplek moest komen. Dit is pure speculatie, hij kon net zo goed nog niet zijn hersteld van een nachtelijke aanval van zijn “killer” konijn.

Het was bepaald donker toen de jongens aan hun warming up begonnen. Het veld lag er mooi bij, maar het regende en het zou blijven regenen. Het viel enkele ouders op dat een aantal tegenstanders wel heel erg boven onze grootste jongens uittorenden. Of dit te wijten was aan het feit dat het 2e-jaars D’s waren, of dat sommige autochtone Westlanders, behoorlijk uit de kluit kunnen zijn gewassen of dat er een andere redenen waren te bedenken, werd niet geconcludeerd; maar het zou mij niets verbazen als enkele van onze mannen op het veld, lichtelijk waren geïntimideerd door het postuur van sommige tegenstanders.

Dat er zou worden afgetrapt, werd pas voor iedereen helemaal duidelijk toen het kunstlicht werd ontstoken. HBS begon vervaarlijk, maar moest het initiatief al na een vijftal minuten uit handen geven. Full Speed, deed haar naam eer aan en combineerde er lustig op los. Een mat spelend HBS moest toezien hoe de tegenstander, met onhoudbare schoten op een 2-0 voorsprong kwam. HBS, probeerde het wel, maar goede combinaties waren schaars en de kansjes die zich voordeden resulteerden nauwelijks in gevaar.

De HBS aanhang langs de kant trok zich niets aan van de meewarige blikken van de thuis supporters en bleef haar ploeg luidkeels aanmoedigen. Toch moet er sprake zijn geweest van enige berusting in de op handen zijnde tweede nederlaag van het seizoen. Wie had bij aanvang van het seizoen durven hopen op slechts twee nederlagen en drie onfortuinlijke gelijke spelen?

Tijdens de rust was coach Robin, snel klaar met z’n aanwijzingen in de kleedkamer en dronk hij ontspannen een kopje thee in de kantine. Hij had enkele tactische ingrepen gedaan en al snel bleek na de hervatting dat er meer op de helft van de tegenstander kon worden gespeeld. Het was een opsteker dat Quint, toch niet de langste van het team, scoorde uit een corner van rechts. Dat Patrick deze uitstekend kan nemen, bewees hij ten tweeden male, toen de keeper geheel ongehinderd de bal uit de lucht plukte en in zijn doel stapte. Ongelooflijk - 2-2!

Grappig was dat bij dit doelpunt, de scheidsrechter het eens was met een HBS moeder, die de gehele tweede helft de assistent scheidsrechter van de tegenpartij schaduwde terwijl zij haar favoriete team aanmoedigende. De goede man, liet eens per ongeluk een steekje vallen en keek de dame in kwestie schuldbewust aan. Zij gaf verbaal geen commentaar, maar volstond met een blik, niet zo´n ding waarmee gegooid kan worden, maar een bepaalde oogopslag. Ik zal geen namen noemen maar als Marius er als een geslagen hond bijloopt heeft hij er, 9 van de 10 keer, ook één gehad, zo´n blik.

Met hard werken en vooral inzet, bleek het zelfs mogelijk om een 2-3 voorsprong te nemen. Op onnavolgbare wijze schoot Guido uit een onmogelijke hoek de bal achter de keeper. Full Speed gaf zich niet gewonnen en sluitpost Joost, geassisteerd door z’n achterste linie, moest een aantal malen bewijzen dat hij een uitstekende keeper is. Attent kwam hij ver z’n doel uit om de bal weg te poeieren als er weer een Full Speed aanvaller was doorgebroken. Knap ontfermde hij zich over afstandschoten en voorkwam hij meer dan eens dat een doorgebroken speler kon scoren.

Een goede keeper dwingt geluk af, wordt er wel eens gezegd; maar zelden zal men meemaken dat de bal, uit het doel gewerkt kan worden, nadat het driemaal achter elkaar in één en dezelfde aanval een paal geraakt heeft. Meerdere malen moesten Joost, Stijn en Victor zich met ware doodsverachting in de baan van het schot werpen om de tegengoal te verhinderen, dat een scheidsrechter dan inziet dat er sprake is van aangeschoten hands en dat er geen sprake was van opzet getuigt van klasse en sportiviteit.

Het was pompen of verzuipen! Met kunst en vliegwerk; maar vooral met inzet werd de overwinning veilig gesteld. Illustratief was hoe Quint, meeverdedigend toen bij een snelle tegenaanval de backs waren uitgespeeld; zijn tegenstander met een schouderduw wilde afstoppen. Zijn schouder reikte nauwelijks boven de heup van die tegenstander en de goed leidende scheidsrechter zag er een overtreding in. Een hele nuttige, want de verdediging kon zich hergroeperen.

Full Speed was een sportieve tegenstander en zal bij de returnwedstrijd, ongetwijfeld belust op revanche naar Crayenhout komen. Wij doen er goed aan, om dan niet in een dergelijke hoge mate als deze keer te rekenen op Vrouwe Fortuna en de engeltjes van Henk Jan. Op de inzet van het team was in de tweede helft niets aan te merken; toch zou het mooier zijn als jullie ook tijdens wedstrijden, zo combineren en afronden als jullie tijdens de training doen; maar ongetwijfeld minder spannend;-)

Rest mij om jullie alle 14, coach en manager te complimenteren met de behaalde resultaten en een ieder prettige kerstdagen en een goed 2007 toe te wensen. Voor hen die het niet kunnen laten: “Hals en beenbreuk!”

HBS D2 steelt drie punten in Delft.

Full Speed D 1 – HBS D2 (2-3)
Door onze analyticus R. Wisse.






Je kan het verslag van deze match op verschillende manieren lezen:

@*&^%$#@!*&%# ach ach ach wat was het slecht
iet wiet waai … wie niet weg is…. Full Speed is gezien
het gerucht ging dat prezes Robin het veld nog voor rust moest ruimen
of zoals Cruijff zegt “ben je op tijd, zit ie erin ……. ben je te laat … ben je ruim op tijd voor de volgende bal”.
Kijk het is een simpel spel wie bij het eindsignaal de meeste goals heeft gemaakt heeft gewonnen. En vandaag waren wij dat .

Maar waar was het goed voetballende D2 van bij ADO. Oké wij laten twee prachtige kansen lopen maar oei oei oei wat hebben wij mazzel gehad. Echt ons geluk voor dit seizoen is op. Goed goed goed na rust liep het beter maar geweldig is het niet geweest. Jongens jullie hebben het toch eigenlijk niet meer nodig dat Robin in de rust moet zeggen dat jullie een stelletje Kl……en zijn en dat jullie spelen als lui…sen. dat jullie nou gdv….rie aan de slag moeten. Cruijff “speel je goed weet wat de coach zegt in de rust, ….speel je slecht weet dat ook”.

Robin zet jullie neer en dan is het aan jullie. Dus als het niet lekker loopt, help elkaar dan. Praat tegen elkaar, geef aanwijzingen en zorg dat die HSL voor rust weer gaat denderen. D2 is geen randstadrail dat almaar uit de rails loopt toch?!

Eind goed al goed winst is winst, maar geloof mij zoveel mazzel als vandaag hebben wij niet meer.



Niet te veel eten en blijven pingelen en voorzichtig met vuurwerk!! Want je weet het, je geluk is op.

Wedstrijd tegen Wilhelmus (6-12-'06) afgelast.

Jammer de wedstrijd morgenochtend tegen Wilhelmus D2 is afgelast.
Gelukkig is de afkeuring reeds op vrijdagmiddag bekendgemaakt
Dus alle luie Pappa's en Mama's kunnen morgenochtend lekker in hun warme bedjes blijven liggen.
Prettig week-end en nu maar hopen dat de wedstrijd van 16 december uit tegen Full Speed te Delft wel doorgaat.

Van onze analyticus de heer R. Wisse.

Full Speed – HBS

Ik had marius beloofd iets te schrijven voor op de web-site en web-blog. Nou en met de Sint op komst kan je je beter goed gedragen en dus is het nu beloofd is beloofd. Oké dat de charmante vrouw van Marius er nog steeds in trapt “ik moet tot laat werken” begrijpt niemand maar wie gaat er iets van zeggen. Voetballen …. We verzamelen om 07.45 uur en dat valt voor sommigen niet mee. Gezellige mensen van de vorige week staan als geslagen honden in het ochtend gloren. Het heeft hard geregend vannacht en iedereen vraagt zich af ….. gaat het wel door. Bellen met Full Speed (dat verdacht veel lijkt op het gas van een van onze vaders {de mol??}) is niet gemakkelijk. Robin verordent we gaan!! Eind van de straat komt het bericht Afgelast.

Jammer de boys waren snaarscherp en een vette winst gaat nog even niet door. Geeft niks we teren nog een week op de glorieuze 0-0 tegen ADO. Terug op HBS roept iemand (ik denk slaap dronken) doen we nog een training (@$#!$%#@*&) ….. leuk ..doen we. De boys worden nog even aan de tand gevoeld op het kunstgras maar het ware vuur ontbreekt. Wat niet ontbreekt is een gezellig gesprek met pappa’s en mamma’s aan de bar (koffie bar) van ons steeds gezelliger club gebouw. Conclusie geen wedstrijd, wel gezelligheid. Wordt 6 december vast ook weer gezellie.

Knap gelijkspel tegen de E-top van ADO.

Op bezoek bij een club als ADO Den Haag is altijd net iets spannender dan voetballen tegen een andere club.

Niet alleen de spelers zullen dat zo ervaren hebben, maar zeer zeker ook de ouders. Veel familieleden waren dan ook naar het Zuiderpark gekomen om de D2 te steunen in hun uitwedstrijd tegen de E-top spelers van de bekende betaald voetbalorganisatie uit Den Haag.

Afgaand op de stand van de ranglijst was te verwachtten dat HBS flink aan de bak moest om een kans te maken tegen het als nummer een geplaatste ADO. Klokslag elf uur stonden de HBS’s spelers klaar voor de strijd, in het tochtige Zuiderpark. Kennelijk had de technische leiding van ADO nog even extra tijd nodig om de puntjes op de I te zetten, want zes minuten later dan gepland kwamen de gastheertjes pas het veld opdraven.

Vanaf de aftrap was duidelijk te zien dat ADO over een getalenteerd groepje pupillen beschikte. De spelers van ADO wisten elkaar goed te vinden en probeerden door kort positiespel de HBS muur te slopen. Gelukkig was HBS niet van plan hieraan mee te werken. HBS wist goed het gevaar van ADO kant te neutraliseren. Door middel van stevig maar fair spel schakelde HBS knap het aanvalsgevaar van ADO over de gehele linie uit. De grootste kans in deze helft was er een voor HBS; een doorgebroken speler probeerde de bal over de uitkomende keeper te plaatsen, helaas miste dit schot net wat richting en verdween over en naast het vijandelijk goal. Met nog vijf minuten op de klok floot de scheidsrechter af. Kennenlijk had de leidsman zich vergist in de tijd en beloofde beide trainers in de tweede helft vijf minuten langer te laten doorspelen.

De rust had de spelertjes van ADO goed gedaan want het tempo werd in de tweede helft flink omhoog geschroefd. Hiermee probeerde ADO een doelpunt te forceren.
Inderdaad kreeg ADO meer grip op het spel en creerde het nog enkele kleine kansen. Toch was het in de loop van de wedstrijd het leeftijdsverschil wat in het voordeel van HBS begon te werken. Op het fysieke vlak gaf HBS meer dan goed weerstand en ADO had het hier best moeilijk mee. Ook in de tweede helft kreeg een doorgebroken HBS’er de beste kans. Oog in oog met de keeper wist de sluitpost in ADO dienst nog knap zijn vingertoppen tegen de bal te plaatsen en wist zo te voorkomen dat HBS met driepunten naar huis kon gaan.

Na enkele spannende laatste minuten floot de arbiter eindelijk op zijn fluitje en was de wedstrijd geeindigd zoals het was begonnen : 0-0.

Over de gehele wedstrijd gezien een terecht resultaat. Beide ploegen hebben geprobeerd er een leuke wedstrijd van te maken. Met een beetje meer geluk in de afwerking had er iets meer ingezeten voor HBS. Al met al hebben alle veertien spelers van HBS een positief resultaat behaald. Jullie hebben dit als een solide eenheid bereikt. Door goed voor elkaar te willen werken en vechten zien jullie dat de D2 voor niemand onder hoeft te doen.

HBS wint met 2-0 van DHC.

In de week dat de marine het alcohol gebruik in de ban deed, Wouter Bos het eerste televisie debat won van premier Balkenende en Saddam Hussein de doodstraf tegen zich hoorde uitspreken, speelden er zich op het hoofdveld van HBS serieuzere zaken af. Na een week gedwongen rust (herfstkamp) stonden er in totaal 12 spelers van de D2 om klokslag half elf ’s-ochtends klaar om de klus te klaren tegen DHC D2 uit Delft. Wegens interland verplichtingen was Tim niet van de partij en was Victor niet ongeschonden het herfstkamp uitgekomen; met een naar het schijnt een oorontsteking was onze stugge en betrouwbare linksback uit het veld geslagen. Bij deze wens ik Victor beterschap toe en hoop dat hij snel weer van de partij zal zijn.
De tegenstander van vandaag was vorige week aan de poule toegevoegd ten koste van het teleurstellende Escamp D1 uit Den Haag.
Met succes hadden de Delftenaren hun eerste wedstrijd overtuigend gewonnen tegen HMSH.
Omdat wij de wedstrijd tegen HMSH niet verder kwamen dan een 1-1 gelijkspel was er de verwachting dat er hard gestreden zou moeten worden om de drie punten in Den Haag te houden.
Al na enkele balcontacten werd het duidelijk dat vandaag tegen deze tegenstander een goed resultaat haalbaar was. Het spel dat HBS liet zien was geen hoogstaand voetbal maar was wel iets dominanter dan dat van de bezoekers. Geen van beide partijen wist in aanvang van het duel de wedstrijd naar zich toe te trekken. Toch wist Guido te scoren. De keeper van de tegenpartij timede totaal verkeert op de lange bal die door Jesse Draak in de diepte was gestuurd, hierdoor kon Guido knap profiteren en schoot hij als een ijskonijn knap de 1-0 binnen.
HBS was nu in een fase beland waar zij wederom in staat waren om de tegenstander de genadeklap uit te delen. Helaas lukte het de jongens niet om de 2-0 voor rust te maken en gingen we de rust in met een minimale voorsprong. Een marge van 2 of 3 doelpunten had ervoor gezorgd dat de wedstrijd rustig uitgespeeld had kunnen worden.
In de tweede helft moest er dus nog gewerkt worden.
Zoals te verwacht begon DHC met een offensief(je), natuurlijk was het aan de bezoekers gelegen om zo snel mogelijk de aansluitingstreffer te maken. Gelukkig weigerde ons elftal hieraan mee te werken en vrij geruisloos waaide het Delftse stormpje over.
Steeds meer begon HBS grip op de wedstrijd te krijgen en wist Patrick halverwege de tweede helft de bevrijdende 2-0 binnen te schieten. Wederom werd door een van onze spelers de bal in de diepte gespeeld. Door een fout in de verdediging werd Patrick’s doorlopen uiteindelijk beloond met een doelpunt. Natuurlijk was hierdoor de wedstrijd gelopen. Jammer dat het weer zo lang duurde om de wedstrijd definitief in ons voordeel te beslissen. Gelukkig liep alles goed af en konden de jongens de overwinning na afloop vieren. Overigens was er ook nog een andere reden tot vreugde; trainer Robin vierde zijn 23’ste geboortedag. Uitgebreid stonden de jongens van de D2 hierbij stil en trakteerden door middel van een verjaardagslied Robin op een traktatie. Zichtbaar aangedaan genoot Robin van deze aandacht. Al met al een geslaagde zaterdagmorgen.

De Haantjes tegen de Kraaien

Vandaag stond het uitduel tegen de D2 van Quick op het programma. Een wedstrijd tegen de buren is er natuurlijk een om niet te missen. Om kwart over acht had iedereen zich verzameld in de knusse kantine van HBS. Van hieruit vertrokken vol goede moed spelers, trainer, begeleiders, vlaggenist, ouders, broertjes, zusjes en andere aanverwanten aan een korte wandeling richting het speelterrein van de buren. Eenmaal daar aangekomen werden wij verwelkomt door de tegenstanders van vandaag die met een heus welkomslied ; “HBS is een hockeyclub” probeerden duidelijk te maken dat de match van vandaag er niet zomaar een was. Na hartelijk het dameskoor te hebben bedankt voor hun vocale bijdrage aan deze herfstachtige ochtend zochten de spelers van HBS het kleedlokaal op om daar de door de trainer te volgen strijdwijze door te nemen.
Klokslag negen uur floot de scheidsrechter op zijn fluitje en het duel was begonnen.
In de eerste minuten van de partij wilden onze spelers laten zien, dat ondanks het ontbreken van de creatieve middenvelder Jesse Vorderman, en geblesseerd maar toch aan de wedstrijd begonnen spelers Oscar, Julian en Nils, dat zij hier voor de overwinning kwamen. Fel begon HBS aan de wedstrijd maar al gauw werd duidelijk dat de D2 van Quick over een goed en uitgebalanceerd elftal beschikte. Met mooi spel over de flanken werd onze verdediging danig op de proef gesteld. Quick had al gauw het betere van het spel en kwam daarom terecht op een 1-0 voorsprong. Slechts sporadisch werden onze aanvallers bereikt en als dit lukte stonden zij tegen een overmacht van goed gepositioneerd verdedigers. Toch wist Jesse Draak na goed doorjagen een fout in de defensie van de tegenstander af te straffen. Zijn schot verdween met de nodige precisie, tergend langzaam, in de verre hoek van het doel. Geheel onverwachts had HBS weten te scoren. Zoals wij vorige week VCS de hoop gaven op een goed resultaat gaf Quick ons nu ook hoop op een goede afloop. In ieder geval hoop om de rust te bereiken met een gelijke stand op het scorebord. Onze tegenstander dacht daar echter anders over en wist na het nodige trek en duw werk richting onze keeper Joost, op eenvoudige wijze de 2-1 binnen te tikken.
De tweede helft moest Nils de wedstrijd staken, na een fikse overtreding kon hij niet verder spelen. Het wegvallen van Nils droeg er definitief toe bij dat HBS de slag op het middenveld had verloren. De 3-1 kwam dan ook niet meer als een verrassing uit de lucht vallen. De spelers van Quick konden hierna met gemak de wedstrijd uitspelen. Het eerste verlies kwam dus hard aan. Zeker als dat tegen die “Haantjes” is.
Gelukkig hebben de jongens komende week herfstvakantie en hebben zij tijd zat om de wonden te likken. Aanstaande woensdag gaan de meeste jongens naar het HBS herfstkamp. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat het hartstikke leuk gaat worden.
Rest ons natuurlijk nog dit seizoen een thuiswedstrijd tegen Quick. Onze tegenstanders zullen in de loop van het seizoen er denk ik niet slechter op worden. Ik hoop en ga er dan eigenlijk wel van uit dat de “kraaien” iets harder zullen pikken als ze vandaag hebben gedaan.

HBS wint met 3-1.

Ik heb lang nagedacht over wat ik in het verslag van vandaag zou schrijven.
Allereerst vond ik dat HBS verdient de drie punten heeft gepakt. Op basis van de voetbalkwaliteiten die wij in huis hebben vond ik dat het beter had gekund.
Natuurlijk is het makkelijk om commentaar te geven vanaf de zijlijn, maar hopelijk word dit gezien als opbouwende kritiek.
Na een week van hard trainen waren de spelers klaar voor de wedstrijd tegen het als laatst geplaatste VCS D2. Meteen na de eerste speelminuten was duidelijk te zien dat HBS over betere voetballers beschikte. De 1-0 voorsprong kwam daarom dan ook niet uit de lucht vallen: Patrick liep goed door op een in de diepte gespeelde bal. Patrick hield het hoofd koel toen hij oog in oog stond met de keeper en scoorde knap de openingstreffer.
Vanaf dit moment had HBS de wedstrijd definitief naar zich toe kunnen trekken door de tegenstander aan flarden te spelen door middel van kort positiespel. Maar in plaats van de bal het werk te laten doen zoals jullie afgelopen week zo mooi op de training hebben laten zien werd er echter te vaak en te lang met de bal rondgelopen en sloten de linies niet goed op elkaar aan. Met als resultaat veel en onnodig balverlies. Hiermee gaven jullie de tegenstanders hoop dat er voor hen nog wat te halen viel. Met het nodige geluk, een inschattingsfout van de keeper, komt HBS op 2-0. Dit was gelijk ook de stand waarmee we de rust ingingen.
Na de rust werd er rommelig aan de tweede helft begonnen. Het lukte de snelle aanvallers van VCS bijna een paar keer om voor het doel van Joost te komen. Uiteindelijk lukte het VCS dan ook om de aansluitingstreffer te maken; op de rand van het strafschopgebied constateerde de scheidsrechter een overtreding op een aanvaller van de tegenstander. De directe vrije trap verdween hoog over onze keeper in het net. Opeens was de stand een stuk onaangenamer: 2-1. Gelukkig beseften de jongens van de D2 dat het zo niet langer kon en begonnen ze eindelijk te combineren. Na enkele mooie kansen was het dan toch raak; Niels Nijman stuurde net buiten het strafschopgebied van de tegenstander zijn directe opponent knap het bos in en scoorde met een fraai geplaatste bal de bevrijdende 3-1.
Terugkijkend kunnen we vaststellen dat van de vier gespeelde wedstrijden er geen wedstrijd bij zat waar we echt in de problemen zijn geweest. De ene week is de andere niet, zelfs op hoog niveau is te zien dat het de ene week wat beter gaat dan de andere week. De spelers van de D2 hebben een slechte wedstrijd kunnen winnen en dat is belangrijk want het zegt wat over de jongens. Met de juiste instelling aan een wedstrijd beginnen, samen met de dingen die jullie van de trainers doordeweeks leren, zullen jullie als speler en als team groeien en voor geen enkele tegenstander bang hoeven te zijn.