Dat een potje voetbal bepaalde risico’s inhoudt, werd vanochtend tegen DHC, maar al te duidelijk. Guido timede perfect toen hij met een sliding voor een bal op enkele meters afstand ging. Een DHC’er had zijn zinnen ook op de bal gezet en deed z’n uiterste best om hem te bereiken. Hij kwam te laat, Guido had de bal een fractie van een seconde eerder weggetikt. Er volgde een botsing, Guido kreeg een vrije trap tegen en bleef geblesseerd liggen.
Pas toen Robin aangaf dat Guido naar het ziekenhuis moest, merkten de supporters op de tribune dat er iets ernstig aan de hand was. Rien meldde zich als vrijwilliger en het spel werd onderbroken terwijl de coach van DHC, onze onfortuinlijke Guido over de breedte van het veld naar de wagen droeg. Naar verluidt, is er gelukkig geen sprake van blijvende schade en zal de gehechte jaap zonder verdere nadelige gevolgen genezen. Alles vergt natuurlijk zijn tijd, er rest ons niets anders dan Guido het beste toe te wensen en te hopen op een snel en voorspoedig herstel. Coach Robin, heeft voor volgende week een aangepast trainingsschema, voor Guido opgesteld.
Op de site van de E-top van Ado, staat een verslag van de wedstrijd tegen DHC waarin wordt gemeld dat het leek alsof de bank van DHC, het devies had gegeven dat een ADO spits eruit moest worden geschopt. Ik was er niet bij, maar op grond van wat ik vandaag gezien heb, lijkt mij dat de schrijver van dat verslag een volstrekt verkeerde interpretatie van de bedoelingen van de DHC leiding had.
OK, er was een aantal DHC’ers flink uit de kluiten gewassen. Er was er zelfs één bij die in een zangkoor vlak naast Opa Paul zou kunnen staan, maar van onsportief ruw spel was geen sprake. Er was absoluut geen opzet in het spel bij de blessure van Guido en de reuzen bij DHC schenen zich na dit incident in te houden bij duels met veel kleinere HBS’ers. Het leek er zelfs op dat de kleintjes er fanatieker ingingen. Victor, Quint en de Nilsen wisten niet van wijken.
Het rustsignaal liet een 0-0 stand zien. HBS had wel een groot veldoverwicht gehad, maar wist geen enkele kans te verzilveren.
Na de rust zagen de toeschouwers eindelijk weer een voetballend D2. Er werd niet alleen hard gewerkt, maar ook bij tijd en wijle mooi gecombineerd. Bij gebrek aan Guido, moesten de andere aanvallers het doen. Dat deden ze in samenwerking met een goed middenveld! Jesse D, die van Milan D te horen had gekregen, dat hij zich niet moest inbeelden dat hij Huntelaar was, was er op belust te laten zien dat hij wel degelijk grote klasse in huis heeft en dat deed hij verve!
Met goed doorzetten zette hij HBS zo’n 10 minuten in de tweede helft op voorsprong. In wielertermen, ging HBS er op en er over. Nils N scoorde beheerst de 0-2. Fraaie combinaties, (goed zo Jesse V, Cody, Tim, Nilsen N&W), zorgden voor de 0-3 en 0-4, gescoord in dezelfde volgorde door de eerdere goalgetters.
DHC scoorde nog wel tegen door een fraaie individuele actie van hun beste aanvaller, maar de overwinning kwam niet in gevaar. Zij lieten na de achterstand collectief het kopje hangen.
Alweer een wedstrijd die niet op volle sterkte kon worden uitgespeeld. Na Guido, moest Patrick het grootste deel van de tweede helft met een blessure aan een achillespees in de dug out doorbrengen. Een spoedig herstel toegewenst, kanjers!
Saturday, March 24, 2007
Sunday, March 18, 2007
BMT drukt de pret.
Voordat er 10 minuten gespeeld was, had Joost de bal al twee keer uit het net moeten vissen. Niet dat hem iets te verwijten viel, er viel niets op de goals van BMT af te dingen. HBS kreeg meer grip op het spel, maar wist de kansen die zich voordeden niet te verzilveren.
Een aantal spelers van de tegenpartij was zo belust op de overwinning dat het alle middelen gebruikte om die binnen te halen. Het bleef niet bij duwen, trekken, tegenstanders de grond inboren en natrappen. Ook verbaal was er het nodige behoorlijk mis, je kunt het je niet voorstellen, jongens van elf of twaalf die tegen hun tegenstander zeggen dat ze hun eigen moeder moeten, hoe zeg je dat in behoorlijk Nederlands, een meer alledaags woord voor copuleren, rijmend op keuken. Hoe ziek van geest en pervers moet je zijn om op het idee te komen en welke normen en waarden heb je van thuis meegekregen als je dit tijdens een gezellig bedoeld potje voetbal tegen je tegenstander zegt? Om het maar helemaal niet te hebben over de toekomstige bijdrage aan onze samenleving van dit soort individuen.
Het moet gezegd worden, de begeleiding van BMT, liet duidelijk haar ongenoegen blijken over een aantal overtredingen. Met veel misbaar en op niet mis te verstane toon, werden de overtreders terecht gewezen, zeker toen een tweetal door de scheidsrechter gedwongen werd om na grove overtredingen, vijf minuten aan de kant te blijven. Maar wat heeft dat uiterlijk vertoon van ongenoegen voor zin, als dezelfde begeleiders de on-sportievelingen, na het uitzitten van de 300 seconden, weer de wei insturen?
En de scheidsrechter? Begon, veel te lankmoedig in de ogen van velen. Kort houden is het devies, als er zo de vloer wordt geveegd met wat sportief betamelijk is. Maar welke middelen heeft een leidsman ter beschikking, om overtredingen waar in het seniorenvoetbal donkerrode kaarten voor worden gegeven te bestraffen in de D?
Als in deze leeftijdscategorie fysiek en verbaal geweld niet in de kiem worden gesmoord, zou dit wellicht tot heel ongewenste situaties in de toekomst kunnen leiden. Een immense taak voor de KNVB, de clubs, ja misschien zelfs voor onze bewindslieden belast met Jeugd en Gezinszaken en Integratie. Al dan niet met dubbele nationaliteit. .
Ook deze keer konden wij de wedstrijd niet op volle sterkte uitspelen. Na de 2-0 moest Stijn de arena verlaten met een gekwetste enkel. Hopelijk is hij volgende week weer fit.
Na een 4-1 ruststand werd het uiteindelijk 4-2. De tweede helft liet zien, dat wij bepaald niet de mindere waren. Tegen het door de tegenpartij herhaaldelijk wegschoppen van de bal na een fluitsignaal, werd niet opgetreden en de keeper van BMT viel op negatieve wijze op door zijn irritant tijdrekken. BMT kon met de drie punten vertrekken. Na Quick ook nog een overwinning op HBS, een sportief hoogtepunt!
Het is natuurlijk een schande om op deze manier te moeten verliezen, maar dat kan HBS niet worden aangerekend, het was heel positief dat niet één van de onzen het nodig vond om op de provocaties in te gaan en zich te verlagen tot het niveau van die gasten, die zich misdroegen. Gelukkig was er ook een aantal BMT’ers, met de rugnummers 2, 3, 4, 7, 8, 11, 12, 13 en 14 op wiens gedrag niets viel aan te merken. Het valt dus eigenlijk allemaal wel mee! De onverlaten zijn ook bij BMT in de minderheid.
Een aantal spelers van de tegenpartij was zo belust op de overwinning dat het alle middelen gebruikte om die binnen te halen. Het bleef niet bij duwen, trekken, tegenstanders de grond inboren en natrappen. Ook verbaal was er het nodige behoorlijk mis, je kunt het je niet voorstellen, jongens van elf of twaalf die tegen hun tegenstander zeggen dat ze hun eigen moeder moeten, hoe zeg je dat in behoorlijk Nederlands, een meer alledaags woord voor copuleren, rijmend op keuken. Hoe ziek van geest en pervers moet je zijn om op het idee te komen en welke normen en waarden heb je van thuis meegekregen als je dit tijdens een gezellig bedoeld potje voetbal tegen je tegenstander zegt? Om het maar helemaal niet te hebben over de toekomstige bijdrage aan onze samenleving van dit soort individuen.
Het moet gezegd worden, de begeleiding van BMT, liet duidelijk haar ongenoegen blijken over een aantal overtredingen. Met veel misbaar en op niet mis te verstane toon, werden de overtreders terecht gewezen, zeker toen een tweetal door de scheidsrechter gedwongen werd om na grove overtredingen, vijf minuten aan de kant te blijven. Maar wat heeft dat uiterlijk vertoon van ongenoegen voor zin, als dezelfde begeleiders de on-sportievelingen, na het uitzitten van de 300 seconden, weer de wei insturen?
En de scheidsrechter? Begon, veel te lankmoedig in de ogen van velen. Kort houden is het devies, als er zo de vloer wordt geveegd met wat sportief betamelijk is. Maar welke middelen heeft een leidsman ter beschikking, om overtredingen waar in het seniorenvoetbal donkerrode kaarten voor worden gegeven te bestraffen in de D?
Als in deze leeftijdscategorie fysiek en verbaal geweld niet in de kiem worden gesmoord, zou dit wellicht tot heel ongewenste situaties in de toekomst kunnen leiden. Een immense taak voor de KNVB, de clubs, ja misschien zelfs voor onze bewindslieden belast met Jeugd en Gezinszaken en Integratie. Al dan niet met dubbele nationaliteit. .
Ook deze keer konden wij de wedstrijd niet op volle sterkte uitspelen. Na de 2-0 moest Stijn de arena verlaten met een gekwetste enkel. Hopelijk is hij volgende week weer fit.
Na een 4-1 ruststand werd het uiteindelijk 4-2. De tweede helft liet zien, dat wij bepaald niet de mindere waren. Tegen het door de tegenpartij herhaaldelijk wegschoppen van de bal na een fluitsignaal, werd niet opgetreden en de keeper van BMT viel op negatieve wijze op door zijn irritant tijdrekken. BMT kon met de drie punten vertrekken. Na Quick ook nog een overwinning op HBS, een sportief hoogtepunt!
Het is natuurlijk een schande om op deze manier te moeten verliezen, maar dat kan HBS niet worden aangerekend, het was heel positief dat niet één van de onzen het nodig vond om op de provocaties in te gaan en zich te verlagen tot het niveau van die gasten, die zich misdroegen. Gelukkig was er ook een aantal BMT’ers, met de rugnummers 2, 3, 4, 7, 8, 11, 12, 13 en 14 op wiens gedrag niets viel aan te merken. Het valt dus eigenlijk allemaal wel mee! De onverlaten zijn ook bij BMT in de minderheid.
Saturday, March 10, 2007
D2 Full Speed Ahead!
Vandaag de terugwedstrijd tegen Full Speed. Een paar maanden geleden had de D2 tegen deze gasten een 2-0 achterstand omgebogen in een fraaie 3-2 winst onder erbarmelijke weeromstandigheden. Vandaag waren de weergoden beide teams beter gezind. Een mooi zonnetje en een frisse wind.
Heb ik mij laten vertellen, want deze keer waren het niet mijn nachtelijke escapades die mijn aanwezigheid verhinderden, maar een hardnekkig griepvirus. Ik baseer dit verhaal dus op de weergave van mijn rapporteurs.
Het leek er op alsof een aantal van onze gasten in de tussenliggende periode aan de Pokon hebben gelegen. Een toeschouwer zei dat de as van het eftal wel 7 meter lang was! Een ervaringsdeskundige op de tribune melde echter dat de lengte er niet toe deed, maar dat de prestatie de lat is waar langs gemeten moest worden. En daar had zij volkomen gelijk in. De tijd dat de onzen geïntimideerd raakten door veel grotere opponenten, ligt ver achter ons.
Het team kon zich verheugen in de terugkeer van Jesse V. Hij had er vandaag zin in en speelde alsof hij helemaal niet weg was geweest. Heel jammer was het natuurlijk dat onze architect op het middenveld Nils N, verstek moest laten gaan. Beterschap Nils! Positief is dat Nils W, Cody en Quint er flink tegenaan gingen en dat de laatste, de D2 knap op voorsprong bracht.
In de eerste 10 minuten werd er leuk gecombineerd. Zo goed, dat na een vloeiende combinatie een van onze aanvallers alleen voor de keeper van Full Speed kwam, jammer genoeg resulteerde het niet in een doelpunt. Maar het kan natuurlijk niet altijd prijs zijn.
Langzaam, nam Full Speed het initiatief in handen. Dit leidde niet tot echt gevaarlijke situaties. De laatste lijn Julian, Oscar, Stijn en Victor en natuurlijk onze Joost hield goed stand.
Op de tribune was het gebrom van Opa Paul duidelijk hoorbaar toen Stijn, na een tiental minuten in de tweede helft, het strijdperk verliet om zich fysiek en mentaal voor te bereiden op de wedstrijd van de D1, waar hij in de basis startte. Hij was nog niet bij de kleedkamer aangekomen of Full Speed bracht de stand op gelijke hoogte na een onnodig weggegeven hoekschop. De logica om als verdediger hoekschoppen onnodig weg te geven; als je directe tegenstander minstens 2 koppen groter is, ontgaat mijn rapporteur, maar het leidde niet tot meer averij.
Even leek het er op of Full Speed hun naam eer aandoend de stand in hun voordeel zou ombuigen. Zo ver kwam het echter niet, Guido scoorde de 2-1, met een droge knal van een meter of 25 in de rebound, nadat de Full Speed verdediging een fraaie aanval had afgeslagen.
Er kwam geen verandering meer in de stand, het applaus na het laatste fluitsignaal deed vermoeden dat er bij sommige supporters, enige opluchting naast de euforie van de overwinning viel te bespeuren. Volgende week tegen BMT.
Heb ik mij laten vertellen, want deze keer waren het niet mijn nachtelijke escapades die mijn aanwezigheid verhinderden, maar een hardnekkig griepvirus. Ik baseer dit verhaal dus op de weergave van mijn rapporteurs.
Het leek er op alsof een aantal van onze gasten in de tussenliggende periode aan de Pokon hebben gelegen. Een toeschouwer zei dat de as van het eftal wel 7 meter lang was! Een ervaringsdeskundige op de tribune melde echter dat de lengte er niet toe deed, maar dat de prestatie de lat is waar langs gemeten moest worden. En daar had zij volkomen gelijk in. De tijd dat de onzen geïntimideerd raakten door veel grotere opponenten, ligt ver achter ons.
Het team kon zich verheugen in de terugkeer van Jesse V. Hij had er vandaag zin in en speelde alsof hij helemaal niet weg was geweest. Heel jammer was het natuurlijk dat onze architect op het middenveld Nils N, verstek moest laten gaan. Beterschap Nils! Positief is dat Nils W, Cody en Quint er flink tegenaan gingen en dat de laatste, de D2 knap op voorsprong bracht.
In de eerste 10 minuten werd er leuk gecombineerd. Zo goed, dat na een vloeiende combinatie een van onze aanvallers alleen voor de keeper van Full Speed kwam, jammer genoeg resulteerde het niet in een doelpunt. Maar het kan natuurlijk niet altijd prijs zijn.
Langzaam, nam Full Speed het initiatief in handen. Dit leidde niet tot echt gevaarlijke situaties. De laatste lijn Julian, Oscar, Stijn en Victor en natuurlijk onze Joost hield goed stand.
Op de tribune was het gebrom van Opa Paul duidelijk hoorbaar toen Stijn, na een tiental minuten in de tweede helft, het strijdperk verliet om zich fysiek en mentaal voor te bereiden op de wedstrijd van de D1, waar hij in de basis startte. Hij was nog niet bij de kleedkamer aangekomen of Full Speed bracht de stand op gelijke hoogte na een onnodig weggegeven hoekschop. De logica om als verdediger hoekschoppen onnodig weg te geven; als je directe tegenstander minstens 2 koppen groter is, ontgaat mijn rapporteur, maar het leidde niet tot meer averij.
Even leek het er op of Full Speed hun naam eer aandoend de stand in hun voordeel zou ombuigen. Zo ver kwam het echter niet, Guido scoorde de 2-1, met een droge knal van een meter of 25 in de rebound, nadat de Full Speed verdediging een fraaie aanval had afgeslagen.
Er kwam geen verandering meer in de stand, het applaus na het laatste fluitsignaal deed vermoeden dat er bij sommige supporters, enige opluchting naast de euforie van de overwinning viel te bespeuren. Volgende week tegen BMT.
Saturday, February 17, 2007
Dag derde plek, Gefeliciteerd Delft D1.
Dat Delft een uitstekend team heeft wisten de volgers van deze poule wel. Met een achterstand van 1 punt en een wedstrijd minder gespeeld, zou het de D2 van de felbegeerde derde plek kunnen stoten bij een overwinning.
Op de teamsite van de D2, was al gemeld dat Oscar, daar heel anders over dacht. Met een jungle avond in de kantine in het vooruitzicht nadat Delft was geslacht, had hij en z’n maten, er, op papier, wel zin in.
Dat slachten was natuurlijk figuurlijk bedoeld. Gelukkig leven wij in een land, waar de meeste mensen een gruwelijke hekel hebben aan de letterlijke betekenis van het woord. Niet alleen wanneer het om mensen gaat, maar ook wanneer het om pluimvee en andere schepselen gaat. Men wil er geen getuige van zijn en koopt het liefst een gegrild haantje in vacuümverpakking.
Hoe anders, wanneer het om een figuurlijke slachtpartij gaat; daar wordt vol verwachting naar uitgekeken. Het werd geen slachtpartij, maar één die hopelijk als de slechtste van dit seizoen te boek zal gaan.
De toeschouwers kregen een redelijk aantrekkelijke eerste helft te zien. Zoals je van een team dat zo hoog op de ranglijst staat als Delft mag verwachten, lieten de bezoekers zich helemaal niet gewillig naar de slachtbank leiden. Het spartelde heftig tegen!
Het spel golfde op en neer. Joost moest enkele keren snel zijn doel uit om de bal vakkundig het doelgebied uit te trappen, als de verdediging er weer eens door de snellere Delft aanvallers er uit was gelopen. Echt gevaarlijk werd HBS niet, maar toch moest de Delft keeper een paar keer handelend optreden.
Dat was de eerste helft. Over de tweede helft kan ik kort zijn. Niet één HBS aanval. Geen bezieling, geen opbouw. Het toeschouwerlegioen, had deze keer geen plaatsgenomen op de tribune, was grofweg in drie groepjes verspreidt langs de kant aanwezig. Ik vraag mij af of het was geïntimideerd door de aanblik van de veelal behoorlijk grotere tegenstanders? Enkelen meenden hun oogappels tot een grotere dadendrang aan te moedigen op een wijze die hen een vermaning van de strak leidende scheidsrechter opleverde.
Ja, de teleurstelling was groot, ook langs de kant. Een gelijk spel zou te veel van het goede zijn geweest. Enfin, het werd een terechte 0-1, een snelle aanvaller kon ongestoord doorlopen, om de bal onhoudbaar langs Joost te schuiven. .
Gelukkig is er vanavond dat junglefeest in de kantine. Jullie kunnen daar de energie kwijt, die tijdens deze wedstrijd is gespaard. Volgende wedstrijd: 3 maart, uit bij hekkensluiter VCS. Dat wordt een hele kluif als jullie met dezelfde instelling als vandaag het veld op gaan; “man of the match vandaag”: Stijn! Sorry: Tim.
Op de teamsite van de D2, was al gemeld dat Oscar, daar heel anders over dacht. Met een jungle avond in de kantine in het vooruitzicht nadat Delft was geslacht, had hij en z’n maten, er, op papier, wel zin in.
Dat slachten was natuurlijk figuurlijk bedoeld. Gelukkig leven wij in een land, waar de meeste mensen een gruwelijke hekel hebben aan de letterlijke betekenis van het woord. Niet alleen wanneer het om mensen gaat, maar ook wanneer het om pluimvee en andere schepselen gaat. Men wil er geen getuige van zijn en koopt het liefst een gegrild haantje in vacuümverpakking.
Hoe anders, wanneer het om een figuurlijke slachtpartij gaat; daar wordt vol verwachting naar uitgekeken. Het werd geen slachtpartij, maar één die hopelijk als de slechtste van dit seizoen te boek zal gaan.
De toeschouwers kregen een redelijk aantrekkelijke eerste helft te zien. Zoals je van een team dat zo hoog op de ranglijst staat als Delft mag verwachten, lieten de bezoekers zich helemaal niet gewillig naar de slachtbank leiden. Het spartelde heftig tegen!
Het spel golfde op en neer. Joost moest enkele keren snel zijn doel uit om de bal vakkundig het doelgebied uit te trappen, als de verdediging er weer eens door de snellere Delft aanvallers er uit was gelopen. Echt gevaarlijk werd HBS niet, maar toch moest de Delft keeper een paar keer handelend optreden.
Dat was de eerste helft. Over de tweede helft kan ik kort zijn. Niet één HBS aanval. Geen bezieling, geen opbouw. Het toeschouwerlegioen, had deze keer geen plaatsgenomen op de tribune, was grofweg in drie groepjes verspreidt langs de kant aanwezig. Ik vraag mij af of het was geïntimideerd door de aanblik van de veelal behoorlijk grotere tegenstanders? Enkelen meenden hun oogappels tot een grotere dadendrang aan te moedigen op een wijze die hen een vermaning van de strak leidende scheidsrechter opleverde.
Ja, de teleurstelling was groot, ook langs de kant. Een gelijk spel zou te veel van het goede zijn geweest. Enfin, het werd een terechte 0-1, een snelle aanvaller kon ongestoord doorlopen, om de bal onhoudbaar langs Joost te schuiven. .
Gelukkig is er vanavond dat junglefeest in de kantine. Jullie kunnen daar de energie kwijt, die tijdens deze wedstrijd is gespaard. Volgende wedstrijd: 3 maart, uit bij hekkensluiter VCS. Dat wordt een hele kluif als jullie met dezelfde instelling als vandaag het veld op gaan; “man of the match vandaag”: Stijn! Sorry: Tim.
Saturday, February 10, 2007
Quick, een ingecalculeerde nederlaag, maar de bal is rond!
De ranglijst laat het al een tijdje zien: Quick is torenhoog favoriet in deze poule. Het heeft minder verliespunten dan Ado en won zonder al te veel moeite ook de eerste wedstrijd tegen ons. Bovendien heeft Ado verleden week punten gemorst tegen HMSH.
Het is zuur te moeten vaststellen dat de meeste ontmoetingen bij de jeugd tegen onze historische aartsrivalen, in het voordeel van de Haantjes worden beslecht als het de eerste of tweede jeugdteams betreft. Mijn overbuurman, trotse vader van een etterbak die gedurende het voetbalseizoen in het donkerblauwwit op het veld pleegt rond te lopen, verklaart dit door de meer ‘professionele’ aanpak van de ‘jeugdopleiding’ van de Hanenburgers.
“De F’jes trainen al drie keer per week, steeds in voetbaltechnisch gelijkwaardig sterke groepen. Zwakkere broeders, krijgen huiswerk mee naar huis en extra begeleiding. Voetbal is minstens even belangrijk als de andere sporten en het organiseren van Paas- en Pinkstertoernooien is jaarlijkse kost.” Niet veel anders dan bij ons dus.
Jullie hebben geen idee hoe graag ik na de overwinning van onze jongens, hem met een “Goeie morgen buurman” zou hebben begroet zonder enige referentie naar de winst, alsof het de meest normale zaak van de wereld was. De werkelijkheid was anders, hoewel ik uit voorzorg al gisteren de zondagse croissants had aangeschaft, dwong de voorzienigheid mij richting de supermarkt, omdat ik het anders met oploskoffie had moeten doen. Alvorens mij naar buiten te begeven had ik mij er van vergewist, door slinks door de brievenbus te turen, dat er aan de overkant geen teken van leven was te bespeuren. Haastig spoedde ik mij richting onze Turkse supermarkt, voor wie gelukkig geen winkelsluitingstijd bestaat, tot verdriet van zijn autochtone concollega, maar dat is different cook! Snel pakte ik voldoende DE roodmerk om de dag door te komen. Strategisch liep ik een paar honderd meter om, hierdoor zou buurman mij niet kunnen zien aankomen en zou ik voordat hij mij in de gaten had, mijn voordeur kunnen bereiken en snel achter mij dicht trekken.
FOUT! Op tien passen van mijn voordeur, botste ik tegen, U raad het al, de satanisch glimlachende, trotse vader van een gisteren onoverwinnelijk Haantje: “Morgen Buurman, leuke pot gisteren, hé!”. “Ja, een leuke wedstrijd. Jullie hebben verdiend gewonnen, maar onze eerstejaartjes hebben knap weestand geboden. Gefeliciteerd! Ik moet snel naar binnen want de croissants verpieteren anders in de oven.”, kwam het mijn strot uit, terwijl ik mij snel uit de voeten maakte.
Net toen ik de deur haastig opende, werd ik wakker en merkte ik nog enigszins suf dat ik mij nog steeds in het echtelijk bed bevond. Ik mag dan wel regelmatig buitenshuis allerlei nachtelijke activiteiten hebben, maar een uiltje knappen is daar niet bij.
Over de wedstrijd zelf, kan ik kort zijn. In het eerste deel van de eerste helft zagen, ook de weer in groten getale aanwezige supporters op de tribune en in de kantine, een sterk spelend HBS. Beter dan ooit. Er werd hard geknokt, er ontstonden kansen. De keeper van Quick, voorkwam met een katachtige sprong de voorsprong; maar moest even later de matchwinner van Jesse D, op prima voorgeven van Guido toestaan. Het fysiek sterkere Quick, kreeg weinig ruimte en de verdediging stond er weer.
De tweede helft liet geen mooi, maar wel heel spannend voetbal zien. Quick kreeg geen echte goede kans en dat wil wat zeggen!
Een fantastische prestatie van the volgende “men of the match” (in alfabetische volgorde!): Cody, Guido, Jesse D, Jesse V –helaas nog steeds geblesseerd, maar altijd aanwezig voor morele steun, Joost, Julian, Nils N, Nils W, Oscar, Patrick, Quint, Stijn, Tim en last but not least Victor. Ere wie ere toekomt, natuurlijk ook coach Robin wiens concept vandaag fantastisch werkte.
Zelfs Opa Paul, die ook nu weer wat minpuntjes had gezien, was tevreden met het resultaat. Hij trakteert op de seizoensafsluiting, ongeacht het verdere verloop van de competitie, de spelers, staf en aanwezige supporters, op gebraden haan, met patat en appelmoes. Waar en wanneer, wist hij niet te melden, hij bromde iets van overleggen met Syl en Lex.
Morgen ga ik lekkere croissants halen; ik verheug mij op de volgende ontmoeting met die buurman!
Monday, February 05, 2007
Bericht van Opa Paul
Op zijn verzoek, plaats ik hieronder een bericht van Opa Paul. Hij heeft net zoals iedereen natuurlijk recht op zijn eigen mening en het feit dat ik het bericht plaats betekent niet dat ik het eens of oneens met hem ben. Hij weet niet hoe hij moet inloggen bij HBS. Zodoende.
Groet,
Marius
****************************Het bericht*******
Passanten,
Ik citeer het volgende bericht op de teamsite van de D2:
"Zaterdag 10 februari D2 tegen Quick thuis. Lijkt mij een ernstig geval van iets moeten rechtzetten. Quick-HBS was immers de enige wedstrijd die wij dik verloren hebben. Robin zal de jongens van D2 zeker op scherp zetten. Als legioen staan wij voor het aanmoedigen van de mannen. Ik reken op een groot contingent ouders, opa’s, oma’s broertjes en zusjes op de tribune als 12e man. En natuurlijk Sylvia als 13e vrouw bij de vrije trap. "
Zonder defaitistisch te willen zijn, laat de anonieme schrijver van dit bericht de wens te veel de vader van de gedachte zijn.
De grootste competitienederlaag was 4-0 bij Oliveo toen hogere machten hadden ingegrepen en wij met een gehavend elftal moesten aantreden.
In de eerste wedstrijd tegen Quick, kwamen wij op alle fronten te kort. Geen schande, er zijn nou eenmaal elftallen die beter zijn. Niet veel, maar toch.
Het enige wat wij mogen verwachten, is dat de jongens spelen voor wat ze waard zijn. Goed combinerend, het koppie erbij, steeds fier omhoog en vooral sportief strijdend tot het laatste fluitsignaal.
Statistisch gezien is de kans op punten dit weekend vrijwel nul; maar de bal is rond en wonderen zijn de wereld niet uit en tot slot het gaat toch om het spel en niet om de knikkers?
Paul
PS
Te hoge verwachtingen leiden tot onnodige teleurstellingen; maar het zou wel leuk zijn als ...
Groet,
Marius
****************************Het bericht*******
Passanten,
Ik citeer het volgende bericht op de teamsite van de D2:
"Zaterdag 10 februari D2 tegen Quick thuis. Lijkt mij een ernstig geval van iets moeten rechtzetten. Quick-HBS was immers de enige wedstrijd die wij dik verloren hebben. Robin zal de jongens van D2 zeker op scherp zetten. Als legioen staan wij voor het aanmoedigen van de mannen. Ik reken op een groot contingent ouders, opa’s, oma’s broertjes en zusjes op de tribune als 12e man. En natuurlijk Sylvia als 13e vrouw bij de vrije trap. "
Zonder defaitistisch te willen zijn, laat de anonieme schrijver van dit bericht de wens te veel de vader van de gedachte zijn.
De grootste competitienederlaag was 4-0 bij Oliveo toen hogere machten hadden ingegrepen en wij met een gehavend elftal moesten aantreden.
In de eerste wedstrijd tegen Quick, kwamen wij op alle fronten te kort. Geen schande, er zijn nou eenmaal elftallen die beter zijn. Niet veel, maar toch.
Het enige wat wij mogen verwachten, is dat de jongens spelen voor wat ze waard zijn. Goed combinerend, het koppie erbij, steeds fier omhoog en vooral sportief strijdend tot het laatste fluitsignaal.
Statistisch gezien is de kans op punten dit weekend vrijwel nul; maar de bal is rond en wonderen zijn de wereld niet uit en tot slot het gaat toch om het spel en niet om de knikkers?
Paul
PS
Te hoge verwachtingen leiden tot onnodige teleurstellingen; maar het zou wel leuk zijn als ...
Saturday, February 03, 2007
D2 wint met mooi weer voetbal.
Die vermeende klimaatverandering heeft ook z’n goede kanten! Op de dag dat het competitievoetbal in Italië voor onbepaalde is stilgelegd, omdat in het al eeuwen vredige Sicilië, de bakermat van een wereldvermaarde broederschap, een politieman het leven liet na een opmerkelijke daad van waarschijnlijk, een idioot, moest de D2 aantreden voor de return tegen Concordia Delft.
De eerste werkelijk schitterende voetbaldag van 2007 was een feit. Althans wat het weer betreft. De trouwe aanhang van beide teams en de spelers zelf konden genieten van een heerlijk zonnetje.
Aanvankelijk leek het er op dat de D2 met gemak Concordia aan de zegekar zou binden. Guido scoorde al binnen vijf minuten en de tegenpartij kwam er niet aan te pas. Na een kwartier begon het tij te keren. Concordia werd sterker en kreeg alle ruimte om haar kunsten te etaleren. HBS kreeg nog wel kansen maar kon er niet één verzilveren.
Toen na de rust, Jesse D (V is nog steeds geblesseerd), op goed aangeven van Julian de voorsprong vergrootte, leek er geen vuiltje aan de schitterende blauwe lucht. Niets bleek minder waar. Concordia kreeg enkele kansen, maar Vrouwe Fortuna, leende Joost en de zijnen een handje.
Onze defensie had gewaarschuwd moeten zijn. De beweeglijke centrumspits van de tegenpartij, stichtte gevaar. Door zich tussen Julian en Stijn, te positioneren en goed gebruik te maken van zijn lichaam en snelheid, wist hij met een fraaie lob Joost te verschalken, nadat hij een paar keer eerder gevaarlijk was geweest.
Concordia bleef gevaarlijk. Bij wat men tegenwoordig een tactische overtreding noemt, zo’n 5 meter buiten het strafschopgebied, zag deze pessimist de bui al hangen, maar gelukkig daalde de bal sneller dan eerst verwacht in de armen van Joost.
Het bleef 1-2. De goed leidende scheidsrechter, werd door assistent Rein er op gewezen dat de tijd verstreken was, maar telde enkele, eeuwig lijkende minuten, bij. Na het slotakkoord was iedereen blij met het resultaat, maar volgende week tegen Quick moet het echt anders. Als wij tenminste niet door de Haantjes willen worden verzwalkt!
De eerste werkelijk schitterende voetbaldag van 2007 was een feit. Althans wat het weer betreft. De trouwe aanhang van beide teams en de spelers zelf konden genieten van een heerlijk zonnetje.
Aanvankelijk leek het er op dat de D2 met gemak Concordia aan de zegekar zou binden. Guido scoorde al binnen vijf minuten en de tegenpartij kwam er niet aan te pas. Na een kwartier begon het tij te keren. Concordia werd sterker en kreeg alle ruimte om haar kunsten te etaleren. HBS kreeg nog wel kansen maar kon er niet één verzilveren.
Toen na de rust, Jesse D (V is nog steeds geblesseerd), op goed aangeven van Julian de voorsprong vergrootte, leek er geen vuiltje aan de schitterende blauwe lucht. Niets bleek minder waar. Concordia kreeg enkele kansen, maar Vrouwe Fortuna, leende Joost en de zijnen een handje.
Onze defensie had gewaarschuwd moeten zijn. De beweeglijke centrumspits van de tegenpartij, stichtte gevaar. Door zich tussen Julian en Stijn, te positioneren en goed gebruik te maken van zijn lichaam en snelheid, wist hij met een fraaie lob Joost te verschalken, nadat hij een paar keer eerder gevaarlijk was geweest.
Concordia bleef gevaarlijk. Bij wat men tegenwoordig een tactische overtreding noemt, zo’n 5 meter buiten het strafschopgebied, zag deze pessimist de bui al hangen, maar gelukkig daalde de bal sneller dan eerst verwacht in de armen van Joost.
Het bleef 1-2. De goed leidende scheidsrechter, werd door assistent Rein er op gewezen dat de tijd verstreken was, maar telde enkele, eeuwig lijkende minuten, bij. Na het slotakkoord was iedereen blij met het resultaat, maar volgende week tegen Quick moet het echt anders. Als wij tenminste niet door de Haantjes willen worden verzwalkt!
Sunday, January 28, 2007
D2 kruipt door het oog van de naald!
Zonder Oscar en Guido die ter voorbereiding van hun verdere educatie een instelling bezochten om te evalueren of deze zou kunnen voldoen aan hun hoge academische aspiraties, aangevuld met David, trad de D2 aan tegen Wilhelmus.
HBS begon goed, maar naar mate de eerste helft vorderde kreeg Wilhelmus meer grip op het spel. HBS kreeg zegge en schrijve één kans in de eerste helft, maar kon deze niet verzilveren.
Tim op links, speelde alweer prima en kon regelmatig zijn tegenstanders z’n hielen laten zien. Cody op de plek van Oscar, deed het ook heel goed. Toch ging het niet eenvoudig. Joost keepte zoals wij het gewend zijn. Attent wist hij door goed uit te lopen de aanval van Wilhelmus te neutraliseren en dat deed hij ook door enkele schoten op doel vakkundig te stoppen. Met de 0-0 stand bij de rust, was het nog helemaal niet zeker dat de drie punten zouden worden verzilverd.
Helaas was de rentree van Jesse V van korte duur. Na enkele minuten bleek de drie weken geleden geblesseerde enkel nog niet bestand tegen de belasting die een wedstrijd met zich mee brengt. Er zit niets anders op dan rustig te herstellen. Sterkte Jesse!
De tweede helft liet eerst een gelijkopgaande strijd zien, maar Wilhelmus tapte snel uit een ander vaatje. Onze aanvallers werden dicht op de huid gezeten en met alle middelen tegen gehouden.
Bij een overtreding van één van de Wilhelmus verdedigers op een meter of vijf buiten het strafschopgebied, begaf Stijn, die gelukkig geen nadelige gevolgen meer had van de blessure waardoor hij verleden week moest uitvallen, maar zich toch niet helemaal kiplekker voelde, naar voren. Luid aangemoedigd door Sylvia, die het niet alleen bij aanmoedigen hield, maar ook exact dicteerde hoe de vrije trap moest worden genomen: “hoog in de linkerbovenhoek”. Stijn knoopte dat goed in z’n oren en volgde de aanwijzingen tot in de perfectie op. Tot grote voldoening en hilariteit van die supporters die zich op de tribune hadden genesteld, verdween de bal op de aangegeven plek.
Het gerucht doet de ronde dat de huidige trainersstaf volgend jaar een stapje hoger zullen acteren. Als dat zo is, zou de jeugdcommissie wellicht Sylvia aan de technische staf kunnen toevoegen, er lopen niet zo veel lieden rond die getuigen van zulk inzicht en ook nog in staat zijn om te zorgen dat hun aanwijzingen zo nauwgezet worden opgevolgd.
Na deze prachtige 1-0, zette Wilhelmus de turbo aan en toen na enkele niet geslaagde pogingen, één van de tegenstanders onrechtmatig vlak buiten het strafschopgebied, werd gestuit, wist Wilhelmus de gelijke stand af te dwingen. Joost en de strategisch op de lijn gepositioneerde spelers waren kansloos op de hoge bal.
Het werd grimmiger op het veld. Zo grimmig, dat de scheidsrechter niets anders kon doen dan één van de onzen en één van de tegenstander vijf minuten te laten afblazen. Het is niet mogelijk om een voetbalwedstrijd te houden zonder scheidsrechter. De scheidsrechter die vandaag het heft in handen had, offert net als zijn collegae fluitisten, z’n vrije zaterdag op om wedstrijden doorgang te kunnen laten vinden. De goede man, die ongetwijfeld de bedoeling had om zo min mogelijk te interfereren, had het al snel verbruid bij een deel van de supporters, omdat hij ten onrechte een vlagsignaal van Rein voor buitenspel negeerde. Je kunt van alles van hem vinden, maar een thuisfluiter was het niet en zo hoort het! De scheids is mede afhankelijk van zijn assistenten en die van de tegenpartij doet het ergste vrezen voor de return! Hoewel, iedereen heeft wel eens een off-day.
In de wedstrijd na deze, keurde de scheidsrechter ten onrechte de gelijkmaker van de tegenpartij af. Toch treft hem geen enkele blaam, hij moest afgaan zijn assistent, die het bij het verkeerde einde had.
Terug naar de wedstrijd. HBS wankelde. Onbegrijpelijk dat onze anders zo solide defensie, werd overlopen door de tegenstander. Victor, moest gekwetst de strijd staken. Sommigen noemen hem een pitbull vanwege de vasthoudendheid waarmee hij in het strijdperk treedt, vandaag speelde hij weer een fantastische partij. Hij deed mij eerder aan een leeuw denken dan aan zo’n keffertje! Het zou helemaal geweldig zijn als hij tot de ontdekking komt dat hij ook met zijn rechterbeen kan trappen.
Een gedeelde stand leek het hoogst haalbare, totdat “the inimitable” Stijn anders besliste. Van een onmogelijke afstand deponeerde hij de bal op exact die plek, die de lieftallige Sylvia hem eerder had aangegeven; alsof hij wilde aantonen dat er geen sprake was van toeval die eerste keer.
De D2 won deze wedstrijd. Nipt, maar gebaseerd op de eerste helft, niet onverdiend. Iedere speler verdient een pluim, ook zij die niet in dit verslag expliciet zijn genoemd; de anonieme werkers, die hun steentje ook hebben bijgedragen.
Rest mij nog David te bedanken voor zijn goede inzet aan deze moeizame overwinning en jullie te attenderen op de fotosite van HBS.
HBS begon goed, maar naar mate de eerste helft vorderde kreeg Wilhelmus meer grip op het spel. HBS kreeg zegge en schrijve één kans in de eerste helft, maar kon deze niet verzilveren.
Tim op links, speelde alweer prima en kon regelmatig zijn tegenstanders z’n hielen laten zien. Cody op de plek van Oscar, deed het ook heel goed. Toch ging het niet eenvoudig. Joost keepte zoals wij het gewend zijn. Attent wist hij door goed uit te lopen de aanval van Wilhelmus te neutraliseren en dat deed hij ook door enkele schoten op doel vakkundig te stoppen. Met de 0-0 stand bij de rust, was het nog helemaal niet zeker dat de drie punten zouden worden verzilverd.
Helaas was de rentree van Jesse V van korte duur. Na enkele minuten bleek de drie weken geleden geblesseerde enkel nog niet bestand tegen de belasting die een wedstrijd met zich mee brengt. Er zit niets anders op dan rustig te herstellen. Sterkte Jesse!
De tweede helft liet eerst een gelijkopgaande strijd zien, maar Wilhelmus tapte snel uit een ander vaatje. Onze aanvallers werden dicht op de huid gezeten en met alle middelen tegen gehouden.
Bij een overtreding van één van de Wilhelmus verdedigers op een meter of vijf buiten het strafschopgebied, begaf Stijn, die gelukkig geen nadelige gevolgen meer had van de blessure waardoor hij verleden week moest uitvallen, maar zich toch niet helemaal kiplekker voelde, naar voren. Luid aangemoedigd door Sylvia, die het niet alleen bij aanmoedigen hield, maar ook exact dicteerde hoe de vrije trap moest worden genomen: “hoog in de linkerbovenhoek”. Stijn knoopte dat goed in z’n oren en volgde de aanwijzingen tot in de perfectie op. Tot grote voldoening en hilariteit van die supporters die zich op de tribune hadden genesteld, verdween de bal op de aangegeven plek.
Het gerucht doet de ronde dat de huidige trainersstaf volgend jaar een stapje hoger zullen acteren. Als dat zo is, zou de jeugdcommissie wellicht Sylvia aan de technische staf kunnen toevoegen, er lopen niet zo veel lieden rond die getuigen van zulk inzicht en ook nog in staat zijn om te zorgen dat hun aanwijzingen zo nauwgezet worden opgevolgd.
Na deze prachtige 1-0, zette Wilhelmus de turbo aan en toen na enkele niet geslaagde pogingen, één van de tegenstanders onrechtmatig vlak buiten het strafschopgebied, werd gestuit, wist Wilhelmus de gelijke stand af te dwingen. Joost en de strategisch op de lijn gepositioneerde spelers waren kansloos op de hoge bal.
Het werd grimmiger op het veld. Zo grimmig, dat de scheidsrechter niets anders kon doen dan één van de onzen en één van de tegenstander vijf minuten te laten afblazen. Het is niet mogelijk om een voetbalwedstrijd te houden zonder scheidsrechter. De scheidsrechter die vandaag het heft in handen had, offert net als zijn collegae fluitisten, z’n vrije zaterdag op om wedstrijden doorgang te kunnen laten vinden. De goede man, die ongetwijfeld de bedoeling had om zo min mogelijk te interfereren, had het al snel verbruid bij een deel van de supporters, omdat hij ten onrechte een vlagsignaal van Rein voor buitenspel negeerde. Je kunt van alles van hem vinden, maar een thuisfluiter was het niet en zo hoort het! De scheids is mede afhankelijk van zijn assistenten en die van de tegenpartij doet het ergste vrezen voor de return! Hoewel, iedereen heeft wel eens een off-day.
In de wedstrijd na deze, keurde de scheidsrechter ten onrechte de gelijkmaker van de tegenpartij af. Toch treft hem geen enkele blaam, hij moest afgaan zijn assistent, die het bij het verkeerde einde had.
Terug naar de wedstrijd. HBS wankelde. Onbegrijpelijk dat onze anders zo solide defensie, werd overlopen door de tegenstander. Victor, moest gekwetst de strijd staken. Sommigen noemen hem een pitbull vanwege de vasthoudendheid waarmee hij in het strijdperk treedt, vandaag speelde hij weer een fantastische partij. Hij deed mij eerder aan een leeuw denken dan aan zo’n keffertje! Het zou helemaal geweldig zijn als hij tot de ontdekking komt dat hij ook met zijn rechterbeen kan trappen.
Een gedeelde stand leek het hoogst haalbare, totdat “the inimitable” Stijn anders besliste. Van een onmogelijke afstand deponeerde hij de bal op exact die plek, die de lieftallige Sylvia hem eerder had aangegeven; alsof hij wilde aantonen dat er geen sprake was van toeval die eerste keer.
De D2 won deze wedstrijd. Nipt, maar gebaseerd op de eerste helft, niet onverdiend. Iedere speler verdient een pluim, ook zij die niet in dit verslag expliciet zijn genoemd; de anonieme werkers, die hun steentje ook hebben bijgedragen.
Rest mij nog David te bedanken voor zijn goede inzet aan deze moeizame overwinning en jullie te attenderen op de fotosite van HBS.
Monday, January 22, 2007
Beter te laat dan nooit ... Sinterklaasfoto's.
Sinterklaas geniet samen met zijn trouwe Pieten van een welverdiende vakantie ergens in het zuiden van Spanje. De voorbereidingen voor zijn reis van november dit jaar beginnen pas in de tweede week van mei. Door problemen met de harde schijf waren de foto's van het sinterklaas avondje van 6 december 2006 niet op deze blog gepost. Vandaar ietswat verlaat alsnog de foto's.
Sunday, January 21, 2007
HBS D2 wint overtuigend met 4-0.
De weergoden zijn de laatste tijd niet echt consequent in hun gedrag. Deze winter hebben wij bijvoorbeeld nog niet kunnen genieten van een dagje op natuurijs; terwijl er binnen een week meerdere malen windkracht 9 viel te noteren. Nog maar twee dagen voor deze wedstrijd was heel Nederland tot een halt gekomen, toen wind en regen ons land zo ernstig geselden dat zelfs de immer hardwerkende ambtenaren van de provincie waar onze gemeente zich in bevindt,vroeger huiswaarts mochten keren dan normaal. Gelukkig leidde dit niet tot een vermindering van productie van deze ijverige lieden!
Geen zinnig mens had toen mogen bevroeden, dat onze D2 vandaag zou aantreden tegen HMSH. Het HMSH dat in de eerste wedstrijd ook al in de regen, tot afgrijnzen van de HBS aanhang vlak voor tijd, zeer tegen de verhoudingen in, 1-1 wist te maken, na een strafschop die, door deze niet geheel objectief te noemen toeschouwer, als ten onrechte toegekend werd beschouwd. Het zou wel heel vreemd zijn, als coach Robin, zijn mannen voor de aftrap hier niet fijntjes aan heeft gememoreerd.
De ziekenboeg is op een enkele kanjer na leeg. Jesse V is op de goede weg naar herstel en zal wellicht kunnen spelen in de inhaalwedstrijd van woensdagavond as, waardoor het team weer op volle sterkte zou kunnen aantreden.
Vandaag had de trouwe aanhang zich op de tribune genesteld, waar het een gezellige boel was. Beschut tegen de wind en de regen, die de weergoden in meer dan voldoende mate voor de spelers in petto hadden, werd supporter Gerrit uitbundig gefeliciteerd met zijn 49ste verjaardag. De supporters konden zich verheugen in een sterker HBS. Geenszins geïntimideerd door de fysiek sterkere tegenstanders, was het slechts een kwestie van tijd, te lang eigenlijk, voordat de verleden week wegens ziekte absente Cody in een kluwe van spelers, na een hoekschop, de 1-0 mocht laten noteren. De rust heeft Cody goed gedaan, hij speelde een goede partij.
Nog in de eerste helft wist de op scherp staande Guido, de twee kansen die hij kreeg prachtig te verzilveren. Beide keren wist hij uitmuntend te profiteren van zijn snelheid en de weifelende HMSH defensie.
De tweede helft liet een beter spelend maar minder productief HBS zien. HMSH kreeg niet één reële doelkans. Guido scoorde met een droge knal in de linker benedenhoek zijn hattrick. Prima! Een goed draaiende Tim had geen geluk bij zijn doelpogingen maar mag ook terugkijken op een goede wedstrijd. Net zoals de beide Nilsen, waarbij moeder Monique het gebikkel van zoonlief verklaarde door te stellen dat het een aardje naar z’n vaartje is!
Vlak voor tijd moest Stijn geblesseerd het strijdperk verlaten, de hemel verhoede dat hij woensdag as niet is hersteld. Het doelsaldo is na deze eclatante overwinning weer gelijk aan dat van het eind van vorig jaar; zullen wij as woensdag tegen het hoger geklasseerde BMT kunnen opvijzelen?
Geen zinnig mens had toen mogen bevroeden, dat onze D2 vandaag zou aantreden tegen HMSH. Het HMSH dat in de eerste wedstrijd ook al in de regen, tot afgrijnzen van de HBS aanhang vlak voor tijd, zeer tegen de verhoudingen in, 1-1 wist te maken, na een strafschop die, door deze niet geheel objectief te noemen toeschouwer, als ten onrechte toegekend werd beschouwd. Het zou wel heel vreemd zijn, als coach Robin, zijn mannen voor de aftrap hier niet fijntjes aan heeft gememoreerd.
De ziekenboeg is op een enkele kanjer na leeg. Jesse V is op de goede weg naar herstel en zal wellicht kunnen spelen in de inhaalwedstrijd van woensdagavond as, waardoor het team weer op volle sterkte zou kunnen aantreden.
Vandaag had de trouwe aanhang zich op de tribune genesteld, waar het een gezellige boel was. Beschut tegen de wind en de regen, die de weergoden in meer dan voldoende mate voor de spelers in petto hadden, werd supporter Gerrit uitbundig gefeliciteerd met zijn 49ste verjaardag. De supporters konden zich verheugen in een sterker HBS. Geenszins geïntimideerd door de fysiek sterkere tegenstanders, was het slechts een kwestie van tijd, te lang eigenlijk, voordat de verleden week wegens ziekte absente Cody in een kluwe van spelers, na een hoekschop, de 1-0 mocht laten noteren. De rust heeft Cody goed gedaan, hij speelde een goede partij.
Nog in de eerste helft wist de op scherp staande Guido, de twee kansen die hij kreeg prachtig te verzilveren. Beide keren wist hij uitmuntend te profiteren van zijn snelheid en de weifelende HMSH defensie.
De tweede helft liet een beter spelend maar minder productief HBS zien. HMSH kreeg niet één reële doelkans. Guido scoorde met een droge knal in de linker benedenhoek zijn hattrick. Prima! Een goed draaiende Tim had geen geluk bij zijn doelpogingen maar mag ook terugkijken op een goede wedstrijd. Net zoals de beide Nilsen, waarbij moeder Monique het gebikkel van zoonlief verklaarde door te stellen dat het een aardje naar z’n vaartje is!
Vlak voor tijd moest Stijn geblesseerd het strijdperk verlaten, de hemel verhoede dat hij woensdag as niet is hersteld. Het doelsaldo is na deze eclatante overwinning weer gelijk aan dat van het eind van vorig jaar; zullen wij as woensdag tegen het hoger geklasseerde BMT kunnen opvijzelen?
Sunday, January 14, 2007
Oliveo D2 - HBS D2 4-0
Een fysiek sterker en beter combinerend Oliveo, trakteerde de D2 op de eerste nederlaag in 2007. De vierde dit seizoen en ook nog de grootste. Dat was het goede nieuws.
Het slechte is dat er op die nederlaag niets af te dingen viel. Het spel speelde zich voornamelijk af op de HBS-helft, waar met man en macht werd gewerkt om de tegenstander ver van het doel van Joost weg te houden. Aanvankelijk lukte dit aardig, maar na ruim een kwartier kwam Oliveo na en goede combinatie op 1-0. HBS probeerde druk te zetten en verder van het eigen doel te spelen; maar het mocht niet baten. Een snelle counter bracht de 2-0 ruststand op het scorebord.
Tijdens de rust werd er door sommige optimistische supporters gespeculeerd over hoe de stunt tegen Full Speed zou worden herhaald. Daar wenste Oliveo niet aan mee te werken, vroeg in de tweede helft, kon na een goed uitgespeelde tegenaanval de 3-0 worden opgetekend. Vijf minuten voor tijd werd het 4-0 na een scrimmage voor het HBS-doel.
HBS heeft het nog wel geprobeerd, maar zoals analyticus Wisse eerder stelde: onze portie geluk is voor dit seizoen opgesoupeerd en zullen wij het van voetbal moeten hebben.
Coach Robin moet roeien met de riemen die hij heeft en deze keer hadden hogere machten voorkomen dat hij kon beschikken over zijn volledige team. Met Cody en Stijn in de ziekenboeg, Jesse V. mogelijk enige weken geblesseerd, Guido en Nils N opgeroepen om de HBS-kleuren elders te verdedigen; behoef je geen Van Gaal te zijn om te begrijpen dat het een moeilijke opgave zou worden.
Gelukkig, waren Benji en Ima bereid om in te vallen en kon Nils N. zich bij de 2-0 achterstand melden; anders was de nederlaag ongetwijfeld hoger uitgevallen. Benji en Ima bedankt! Jullie hebben het goed gedaan. Cody, Jesse en Stijn beterschap; jullie worden node gemist!
Het slechte is dat er op die nederlaag niets af te dingen viel. Het spel speelde zich voornamelijk af op de HBS-helft, waar met man en macht werd gewerkt om de tegenstander ver van het doel van Joost weg te houden. Aanvankelijk lukte dit aardig, maar na ruim een kwartier kwam Oliveo na en goede combinatie op 1-0. HBS probeerde druk te zetten en verder van het eigen doel te spelen; maar het mocht niet baten. Een snelle counter bracht de 2-0 ruststand op het scorebord.
Tijdens de rust werd er door sommige optimistische supporters gespeculeerd over hoe de stunt tegen Full Speed zou worden herhaald. Daar wenste Oliveo niet aan mee te werken, vroeg in de tweede helft, kon na een goed uitgespeelde tegenaanval de 3-0 worden opgetekend. Vijf minuten voor tijd werd het 4-0 na een scrimmage voor het HBS-doel.
HBS heeft het nog wel geprobeerd, maar zoals analyticus Wisse eerder stelde: onze portie geluk is voor dit seizoen opgesoupeerd en zullen wij het van voetbal moeten hebben.
Coach Robin moet roeien met de riemen die hij heeft en deze keer hadden hogere machten voorkomen dat hij kon beschikken over zijn volledige team. Met Cody en Stijn in de ziekenboeg, Jesse V. mogelijk enige weken geblesseerd, Guido en Nils N opgeroepen om de HBS-kleuren elders te verdedigen; behoef je geen Van Gaal te zijn om te begrijpen dat het een moeilijke opgave zou worden.
Gelukkig, waren Benji en Ima bereid om in te vallen en kon Nils N. zich bij de 2-0 achterstand melden; anders was de nederlaag ongetwijfeld hoger uitgevallen. Benji en Ima bedankt! Jullie hebben het goed gedaan. Cody, Jesse en Stijn beterschap; jullie worden node gemist!
Sunday, December 17, 2006
Nagekomen verslag uitwedstrijd tegen Full Speed
In alle vroegte ging de D2 met de gebruikelijke aanhang op weg naar Full Speed in Delft, voor de laatste competitiewedstrijd van 2006. Enige weken geleden, U hebt het kunnen lezen in het verslag van analyticus Wisse, werd deze wedstrijd afgelast nadat het team de tocht naar Delft al was begonnen en vervangen door een training. Het leek alsof het weer toen beter was dan nu en het was voor enkelen zeer de vraag of de wedstrijd kon doorgaan.
Onze vaste correspondent en fotograaf Marius, liet verstek gaan omdat hij bij moest komen van zijn nachtelijke activiteiten en assistent scheidsrechter Rein, had waarschijnlijk het vertrek gemist omdat hij met het openbaar vervoer naar de verzamelplek moest komen. Dit is pure speculatie, hij kon net zo goed nog niet zijn hersteld van een nachtelijke aanval van zijn “killer” konijn.
Het was bepaald donker toen de jongens aan hun warming up begonnen. Het veld lag er mooi bij, maar het regende en het zou blijven regenen. Het viel enkele ouders op dat een aantal tegenstanders wel heel erg boven onze grootste jongens uittorenden. Of dit te wijten was aan het feit dat het 2e-jaars D’s waren, of dat sommige autochtone Westlanders, behoorlijk uit de kluit kunnen zijn gewassen of dat er een andere redenen waren te bedenken, werd niet geconcludeerd; maar het zou mij niets verbazen als enkele van onze mannen op het veld, lichtelijk waren geïntimideerd door het postuur van sommige tegenstanders.
Dat er zou worden afgetrapt, werd pas voor iedereen helemaal duidelijk toen het kunstlicht werd ontstoken. HBS begon vervaarlijk, maar moest het initiatief al na een vijftal minuten uit handen geven. Full Speed, deed haar naam eer aan en combineerde er lustig op los. Een mat spelend HBS moest toezien hoe de tegenstander, met onhoudbare schoten op een 2-0 voorsprong kwam. HBS, probeerde het wel, maar goede combinaties waren schaars en de kansjes die zich voordeden resulteerden nauwelijks in gevaar.
De HBS aanhang langs de kant trok zich niets aan van de meewarige blikken van de thuis supporters en bleef haar ploeg luidkeels aanmoedigen. Toch moet er sprake zijn geweest van enige berusting in de op handen zijnde tweede nederlaag van het seizoen. Wie had bij aanvang van het seizoen durven hopen op slechts twee nederlagen en drie onfortuinlijke gelijke spelen?
Tijdens de rust was coach Robin, snel klaar met z’n aanwijzingen in de kleedkamer en dronk hij ontspannen een kopje thee in de kantine. Hij had enkele tactische ingrepen gedaan en al snel bleek na de hervatting dat er meer op de helft van de tegenstander kon worden gespeeld. Het was een opsteker dat Quint, toch niet de langste van het team, scoorde uit een corner van rechts. Dat Patrick deze uitstekend kan nemen, bewees hij ten tweeden male, toen de keeper geheel ongehinderd de bal uit de lucht plukte en in zijn doel stapte. Ongelooflijk - 2-2!
Grappig was dat bij dit doelpunt, de scheidsrechter het eens was met een HBS moeder, die de gehele tweede helft de assistent scheidsrechter van de tegenpartij schaduwde terwijl zij haar favoriete team aanmoedigende. De goede man, liet eens per ongeluk een steekje vallen en keek de dame in kwestie schuldbewust aan. Zij gaf verbaal geen commentaar, maar volstond met een blik, niet zo´n ding waarmee gegooid kan worden, maar een bepaalde oogopslag. Ik zal geen namen noemen maar als Marius er als een geslagen hond bijloopt heeft hij er, 9 van de 10 keer, ook één gehad, zo´n blik.
Met hard werken en vooral inzet, bleek het zelfs mogelijk om een 2-3 voorsprong te nemen. Op onnavolgbare wijze schoot Guido uit een onmogelijke hoek de bal achter de keeper. Full Speed gaf zich niet gewonnen en sluitpost Joost, geassisteerd door z’n achterste linie, moest een aantal malen bewijzen dat hij een uitstekende keeper is. Attent kwam hij ver z’n doel uit om de bal weg te poeieren als er weer een Full Speed aanvaller was doorgebroken. Knap ontfermde hij zich over afstandschoten en voorkwam hij meer dan eens dat een doorgebroken speler kon scoren.
Een goede keeper dwingt geluk af, wordt er wel eens gezegd; maar zelden zal men meemaken dat de bal, uit het doel gewerkt kan worden, nadat het driemaal achter elkaar in één en dezelfde aanval een paal geraakt heeft. Meerdere malen moesten Joost, Stijn en Victor zich met ware doodsverachting in de baan van het schot werpen om de tegengoal te verhinderen, dat een scheidsrechter dan inziet dat er sprake is van aangeschoten hands en dat er geen sprake was van opzet getuigt van klasse en sportiviteit.
Het was pompen of verzuipen! Met kunst en vliegwerk; maar vooral met inzet werd de overwinning veilig gesteld. Illustratief was hoe Quint, meeverdedigend toen bij een snelle tegenaanval de backs waren uitgespeeld; zijn tegenstander met een schouderduw wilde afstoppen. Zijn schouder reikte nauwelijks boven de heup van die tegenstander en de goed leidende scheidsrechter zag er een overtreding in. Een hele nuttige, want de verdediging kon zich hergroeperen.
Full Speed was een sportieve tegenstander en zal bij de returnwedstrijd, ongetwijfeld belust op revanche naar Crayenhout komen. Wij doen er goed aan, om dan niet in een dergelijke hoge mate als deze keer te rekenen op Vrouwe Fortuna en de engeltjes van Henk Jan. Op de inzet van het team was in de tweede helft niets aan te merken; toch zou het mooier zijn als jullie ook tijdens wedstrijden, zo combineren en afronden als jullie tijdens de training doen; maar ongetwijfeld minder spannend;-)
Rest mij om jullie alle 14, coach en manager te complimenteren met de behaalde resultaten en een ieder prettige kerstdagen en een goed 2007 toe te wensen. Voor hen die het niet kunnen laten: “Hals en beenbreuk!”
Onze vaste correspondent en fotograaf Marius, liet verstek gaan omdat hij bij moest komen van zijn nachtelijke activiteiten en assistent scheidsrechter Rein, had waarschijnlijk het vertrek gemist omdat hij met het openbaar vervoer naar de verzamelplek moest komen. Dit is pure speculatie, hij kon net zo goed nog niet zijn hersteld van een nachtelijke aanval van zijn “killer” konijn.
Het was bepaald donker toen de jongens aan hun warming up begonnen. Het veld lag er mooi bij, maar het regende en het zou blijven regenen. Het viel enkele ouders op dat een aantal tegenstanders wel heel erg boven onze grootste jongens uittorenden. Of dit te wijten was aan het feit dat het 2e-jaars D’s waren, of dat sommige autochtone Westlanders, behoorlijk uit de kluit kunnen zijn gewassen of dat er een andere redenen waren te bedenken, werd niet geconcludeerd; maar het zou mij niets verbazen als enkele van onze mannen op het veld, lichtelijk waren geïntimideerd door het postuur van sommige tegenstanders.
Dat er zou worden afgetrapt, werd pas voor iedereen helemaal duidelijk toen het kunstlicht werd ontstoken. HBS begon vervaarlijk, maar moest het initiatief al na een vijftal minuten uit handen geven. Full Speed, deed haar naam eer aan en combineerde er lustig op los. Een mat spelend HBS moest toezien hoe de tegenstander, met onhoudbare schoten op een 2-0 voorsprong kwam. HBS, probeerde het wel, maar goede combinaties waren schaars en de kansjes die zich voordeden resulteerden nauwelijks in gevaar.
De HBS aanhang langs de kant trok zich niets aan van de meewarige blikken van de thuis supporters en bleef haar ploeg luidkeels aanmoedigen. Toch moet er sprake zijn geweest van enige berusting in de op handen zijnde tweede nederlaag van het seizoen. Wie had bij aanvang van het seizoen durven hopen op slechts twee nederlagen en drie onfortuinlijke gelijke spelen?
Tijdens de rust was coach Robin, snel klaar met z’n aanwijzingen in de kleedkamer en dronk hij ontspannen een kopje thee in de kantine. Hij had enkele tactische ingrepen gedaan en al snel bleek na de hervatting dat er meer op de helft van de tegenstander kon worden gespeeld. Het was een opsteker dat Quint, toch niet de langste van het team, scoorde uit een corner van rechts. Dat Patrick deze uitstekend kan nemen, bewees hij ten tweeden male, toen de keeper geheel ongehinderd de bal uit de lucht plukte en in zijn doel stapte. Ongelooflijk - 2-2!
Grappig was dat bij dit doelpunt, de scheidsrechter het eens was met een HBS moeder, die de gehele tweede helft de assistent scheidsrechter van de tegenpartij schaduwde terwijl zij haar favoriete team aanmoedigende. De goede man, liet eens per ongeluk een steekje vallen en keek de dame in kwestie schuldbewust aan. Zij gaf verbaal geen commentaar, maar volstond met een blik, niet zo´n ding waarmee gegooid kan worden, maar een bepaalde oogopslag. Ik zal geen namen noemen maar als Marius er als een geslagen hond bijloopt heeft hij er, 9 van de 10 keer, ook één gehad, zo´n blik.
Met hard werken en vooral inzet, bleek het zelfs mogelijk om een 2-3 voorsprong te nemen. Op onnavolgbare wijze schoot Guido uit een onmogelijke hoek de bal achter de keeper. Full Speed gaf zich niet gewonnen en sluitpost Joost, geassisteerd door z’n achterste linie, moest een aantal malen bewijzen dat hij een uitstekende keeper is. Attent kwam hij ver z’n doel uit om de bal weg te poeieren als er weer een Full Speed aanvaller was doorgebroken. Knap ontfermde hij zich over afstandschoten en voorkwam hij meer dan eens dat een doorgebroken speler kon scoren.
Een goede keeper dwingt geluk af, wordt er wel eens gezegd; maar zelden zal men meemaken dat de bal, uit het doel gewerkt kan worden, nadat het driemaal achter elkaar in één en dezelfde aanval een paal geraakt heeft. Meerdere malen moesten Joost, Stijn en Victor zich met ware doodsverachting in de baan van het schot werpen om de tegengoal te verhinderen, dat een scheidsrechter dan inziet dat er sprake is van aangeschoten hands en dat er geen sprake was van opzet getuigt van klasse en sportiviteit.
Het was pompen of verzuipen! Met kunst en vliegwerk; maar vooral met inzet werd de overwinning veilig gesteld. Illustratief was hoe Quint, meeverdedigend toen bij een snelle tegenaanval de backs waren uitgespeeld; zijn tegenstander met een schouderduw wilde afstoppen. Zijn schouder reikte nauwelijks boven de heup van die tegenstander en de goed leidende scheidsrechter zag er een overtreding in. Een hele nuttige, want de verdediging kon zich hergroeperen.
Full Speed was een sportieve tegenstander en zal bij de returnwedstrijd, ongetwijfeld belust op revanche naar Crayenhout komen. Wij doen er goed aan, om dan niet in een dergelijke hoge mate als deze keer te rekenen op Vrouwe Fortuna en de engeltjes van Henk Jan. Op de inzet van het team was in de tweede helft niets aan te merken; toch zou het mooier zijn als jullie ook tijdens wedstrijden, zo combineren en afronden als jullie tijdens de training doen; maar ongetwijfeld minder spannend;-)
Rest mij om jullie alle 14, coach en manager te complimenteren met de behaalde resultaten en een ieder prettige kerstdagen en een goed 2007 toe te wensen. Voor hen die het niet kunnen laten: “Hals en beenbreuk!”
HBS D2 steelt drie punten in Delft.
Full Speed D 1 – HBS D2 (2-3)
Door onze analyticus R. Wisse.
Je kan het verslag van deze match op verschillende manieren lezen:
@*&^%$#@!*&%# ach ach ach wat was het slecht
iet wiet waai … wie niet weg is…. Full Speed is gezien
het gerucht ging dat prezes Robin het veld nog voor rust moest ruimen
of zoals Cruijff zegt “ben je op tijd, zit ie erin ……. ben je te laat … ben je ruim op tijd voor de volgende bal”.
Kijk het is een simpel spel wie bij het eindsignaal de meeste goals heeft gemaakt heeft gewonnen. En vandaag waren wij dat .
Maar waar was het goed voetballende D2 van bij ADO. Oké wij laten twee prachtige kansen lopen maar oei oei oei wat hebben wij mazzel gehad. Echt ons geluk voor dit seizoen is op. Goed goed goed na rust liep het beter maar geweldig is het niet geweest. Jongens jullie hebben het toch eigenlijk niet meer nodig dat Robin in de rust moet zeggen dat jullie een stelletje Kl……en zijn en dat jullie spelen als lui…sen. dat jullie nou gdv….rie aan de slag moeten. Cruijff “speel je goed weet wat de coach zegt in de rust, ….speel je slecht weet dat ook”.
Robin zet jullie neer en dan is het aan jullie. Dus als het niet lekker loopt, help elkaar dan. Praat tegen elkaar, geef aanwijzingen en zorg dat die HSL voor rust weer gaat denderen. D2 is geen randstadrail dat almaar uit de rails loopt toch?!
Eind goed al goed winst is winst, maar geloof mij zoveel mazzel als vandaag hebben wij niet meer.
Niet te veel eten en blijven pingelen en voorzichtig met vuurwerk!! Want je weet het, je geluk is op.
Friday, December 08, 2006
Wedstrijd tegen Wilhelmus (6-12-'06) afgelast.
Jammer de wedstrijd morgenochtend tegen Wilhelmus D2 is afgelast.
Gelukkig is de afkeuring reeds op vrijdagmiddag bekendgemaakt
Dus alle luie Pappa's en Mama's kunnen morgenochtend lekker in hun warme bedjes blijven liggen.
Prettig week-end en nu maar hopen dat de wedstrijd van 16 december uit tegen Full Speed te Delft wel doorgaat.
Sunday, November 26, 2006
Van onze analyticus de heer R. Wisse.
Full Speed – HBS
Ik had marius beloofd iets te schrijven voor op de web-site en web-blog. Nou en met de Sint op komst kan je je beter goed gedragen en dus is het nu beloofd is beloofd. Oké dat de charmante vrouw van Marius er nog steeds in trapt “ik moet tot laat werken” begrijpt niemand maar wie gaat er iets van zeggen. Voetballen …. We verzamelen om 07.45 uur en dat valt voor sommigen niet mee. Gezellige mensen van de vorige week staan als geslagen honden in het ochtend gloren. Het heeft hard geregend vannacht en iedereen vraagt zich af ….. gaat het wel door. Bellen met Full Speed (dat verdacht veel lijkt op het gas van een van onze vaders {de mol??}) is niet gemakkelijk. Robin verordent we gaan!! Eind van de straat komt het bericht Afgelast.
Jammer de boys waren snaarscherp en een vette winst gaat nog even niet door. Geeft niks we teren nog een week op de glorieuze 0-0 tegen ADO. Terug op HBS roept iemand (ik denk slaap dronken) doen we nog een training (@$#!$%#@*&) ….. leuk ..doen we. De boys worden nog even aan de tand gevoeld op het kunstgras maar het ware vuur ontbreekt. Wat niet ontbreekt is een gezellig gesprek met pappa’s en mamma’s aan de bar (koffie bar) van ons steeds gezelliger club gebouw. Conclusie geen wedstrijd, wel gezelligheid. Wordt 6 december vast ook weer gezellie.
Tuesday, November 21, 2006
Knap gelijkspel tegen de E-top van ADO.
Op bezoek bij een club als ADO Den Haag is altijd net iets spannender dan voetballen tegen een andere club.
Niet alleen de spelers zullen dat zo ervaren hebben, maar zeer zeker ook de ouders. Veel familieleden waren dan ook naar het Zuiderpark gekomen om de D2 te steunen in hun uitwedstrijd tegen de E-top spelers van de bekende betaald voetbalorganisatie uit Den Haag.
Afgaand op de stand van de ranglijst was te verwachtten dat HBS flink aan de bak moest om een kans te maken tegen het als nummer een geplaatste ADO. Klokslag elf uur stonden de HBS’s spelers klaar voor de strijd, in het tochtige Zuiderpark. Kennelijk had de technische leiding van ADO nog even extra tijd nodig om de puntjes op de I te zetten, want zes minuten later dan gepland kwamen de gastheertjes pas het veld opdraven.
Vanaf de aftrap was duidelijk te zien dat ADO over een getalenteerd groepje pupillen beschikte. De spelers van ADO wisten elkaar goed te vinden en probeerden door kort positiespel de HBS muur te slopen. Gelukkig was HBS niet van plan hieraan mee te werken. HBS wist goed het gevaar van ADO kant te neutraliseren. Door middel van stevig maar fair spel schakelde HBS knap het aanvalsgevaar van ADO over de gehele linie uit. De grootste kans in deze helft was er een voor HBS; een doorgebroken speler probeerde de bal over de uitkomende keeper te plaatsen, helaas miste dit schot net wat richting en verdween over en naast het vijandelijk goal. Met nog vijf minuten op de klok floot de scheidsrechter af. Kennenlijk had de leidsman zich vergist in de tijd en beloofde beide trainers in de tweede helft vijf minuten langer te laten doorspelen.
De rust had de spelertjes van ADO goed gedaan want het tempo werd in de tweede helft flink omhoog geschroefd. Hiermee probeerde ADO een doelpunt te forceren.
Inderdaad kreeg ADO meer grip op het spel en creerde het nog enkele kleine kansen. Toch was het in de loop van de wedstrijd het leeftijdsverschil wat in het voordeel van HBS begon te werken. Op het fysieke vlak gaf HBS meer dan goed weerstand en ADO had het hier best moeilijk mee. Ook in de tweede helft kreeg een doorgebroken HBS’er de beste kans. Oog in oog met de keeper wist de sluitpost in ADO dienst nog knap zijn vingertoppen tegen de bal te plaatsen en wist zo te voorkomen dat HBS met driepunten naar huis kon gaan.
Na enkele spannende laatste minuten floot de arbiter eindelijk op zijn fluitje en was de wedstrijd geeindigd zoals het was begonnen : 0-0.
Over de gehele wedstrijd gezien een terecht resultaat. Beide ploegen hebben geprobeerd er een leuke wedstrijd van te maken. Met een beetje meer geluk in de afwerking had er iets meer ingezeten voor HBS. Al met al hebben alle veertien spelers van HBS een positief resultaat behaald. Jullie hebben dit als een solide eenheid bereikt. Door goed voor elkaar te willen werken en vechten zien jullie dat de D2 voor niemand onder hoeft te doen.
Sunday, November 05, 2006
HBS wint met 2-0 van DHC.
In de week dat de marine het alcohol gebruik in de ban deed, Wouter Bos het eerste televisie debat won van premier Balkenende en Saddam Hussein de doodstraf tegen zich hoorde uitspreken, speelden er zich op het hoofdveld van HBS serieuzere zaken af. Na een week gedwongen rust (herfstkamp) stonden er in totaal 12 spelers van de D2 om klokslag half elf ’s-ochtends klaar om de klus te klaren tegen DHC D2 uit Delft. Wegens interland verplichtingen was Tim niet van de partij en was Victor niet ongeschonden het herfstkamp uitgekomen; met een naar het schijnt een oorontsteking was onze stugge en betrouwbare linksback uit het veld geslagen. Bij deze wens ik Victor beterschap toe en hoop dat hij snel weer van de partij zal zijn.
De tegenstander van vandaag was vorige week aan de poule toegevoegd ten koste van het teleurstellende Escamp D1 uit Den Haag.
Met succes hadden de Delftenaren hun eerste wedstrijd overtuigend gewonnen tegen HMSH.
Omdat wij de wedstrijd tegen HMSH niet verder kwamen dan een 1-1 gelijkspel was er de verwachting dat er hard gestreden zou moeten worden om de drie punten in Den Haag te houden.
Al na enkele balcontacten werd het duidelijk dat vandaag tegen deze tegenstander een goed resultaat haalbaar was. Het spel dat HBS liet zien was geen hoogstaand voetbal maar was wel iets dominanter dan dat van de bezoekers. Geen van beide partijen wist in aanvang van het duel de wedstrijd naar zich toe te trekken. Toch wist Guido te scoren. De keeper van de tegenpartij timede totaal verkeert op de lange bal die door Jesse Draak in de diepte was gestuurd, hierdoor kon Guido knap profiteren en schoot hij als een ijskonijn knap de 1-0 binnen.
HBS was nu in een fase beland waar zij wederom in staat waren om de tegenstander de genadeklap uit te delen. Helaas lukte het de jongens niet om de 2-0 voor rust te maken en gingen we de rust in met een minimale voorsprong. Een marge van 2 of 3 doelpunten had ervoor gezorgd dat de wedstrijd rustig uitgespeeld had kunnen worden.
In de tweede helft moest er dus nog gewerkt worden.
Zoals te verwacht begon DHC met een offensief(je), natuurlijk was het aan de bezoekers gelegen om zo snel mogelijk de aansluitingstreffer te maken. Gelukkig weigerde ons elftal hieraan mee te werken en vrij geruisloos waaide het Delftse stormpje over.
Steeds meer begon HBS grip op de wedstrijd te krijgen en wist Patrick halverwege de tweede helft de bevrijdende 2-0 binnen te schieten. Wederom werd door een van onze spelers de bal in de diepte gespeeld. Door een fout in de verdediging werd Patrick’s doorlopen uiteindelijk beloond met een doelpunt. Natuurlijk was hierdoor de wedstrijd gelopen. Jammer dat het weer zo lang duurde om de wedstrijd definitief in ons voordeel te beslissen. Gelukkig liep alles goed af en konden de jongens de overwinning na afloop vieren. Overigens was er ook nog een andere reden tot vreugde; trainer Robin vierde zijn 23’ste geboortedag. Uitgebreid stonden de jongens van de D2 hierbij stil en trakteerden door middel van een verjaardagslied Robin op een traktatie. Zichtbaar aangedaan genoot Robin van deze aandacht. Al met al een geslaagde zaterdagmorgen.
Subscribe to:
Posts (Atom)